Tien jaar Record Store Day! Vorig jaar was het veelal nog buiten te doen in Breda, dit jaar was het een frisse lentedag en waren de instores letterlijk binnen. Ook lekker, dichtbij bij je favoriete of nog onbekende artiest, die vaak ook wat te verkopen had. We keken mee bij Velvet aan het ontbijt, Roots Mail Music en Green Vinyl.

Velvet ontbijt / Awash

De eerst wachtende bij Velvet stond al om tien voor half zes voor de deur. Record Store Day is voor een groep of dertig die hard vinylliefhebbers de reden om op zaterdag al vóór acht uur naar de platenzaak te gaan. Dat en het ontbijtje dat eigenaar Arend van Maaren met zijn personeel serveert natuurlijk. En dan ook nog een instore optreden, omdat het doek van de bak met Record Store Day special releases ‘pas’ om negen uur wordt opgelicht. Na vorig jaar de rock op vol volume van Certain Animals, mag nu Awash uitpakken met de vroegste instore van het jaar.

Klik op 'open' om verder te lezen.

Awash om half negen op zaterdag in Velvet. Je hebt je broodje net op, sommigen nemen nog een kopje koffie. Met z'n vieren op de kleine ruimte achterin: toetsenist Maarten achter zanger Geert, Bertwin op cajon in het midden, Peter aan de zijkant, de intieme setting past prima. Het geluid is goed en de onversterkte tweede stemmen van met name Maarten voegen echt wat toe aan de melodische poprock. Geert zingt met zijn ziel en zaligheid. Nu doet hij dat altijd, maar de uithalen bij ‘Purpose Of Life’, klassiekertje ‘Numb’ en met name ‘Waiting Words’ zijn indrukwekkend en krijgen het afwachtende geroezemoes voor de plaatverkoop wel even stil. Het is een soort greatest hits en nieuw werk van het recente album ‘Waiting Words’ in een voor de setting geschikt jasje. En dat op de vroege, vroege morgen. De Bredaas/Tilburgse poprock band kreeg wel eens wat heat, maar dit is gewoon een sterke, compacte set.

Rondé

Na Awash staat om 10:00 uur Rondé op de planning bij Velvet. De grote ontbijttafel verhuist naar buiten om aan de voorkant plaats te maken voor de andere instore optredens vandaag. Tijdens de opbouw verzamelen fans en vrienden en familie zich vooraan. Toetsenist Adriaan Persons en drummer Sharon Zarr komen immers oorspronkelijk uit Breda. De band begint iets later, want zangeres Rikki Borgelt heeft vertraging. Na een korte line check start ze het optreden: “Werkt er iemand hier bij de NS?”

Klik op 'open' om verder te lezen.

De klacht over de treinvertraging is een half-serieus grapje om het ijs te breken. Na een nummer zoeken naar de beste versterking van het zanggeluid is de semi-akoestische set van Rondé goed op weg. De optredens bij Record Store Day zijn vrij kort, daarom kiest ook Rondé voor een greatest hit setting, waarbij de bandleden aanvraagjes mogen doen. Met een trits aan 3FM radiohits is dat gelukkig niet zo moeilijk. Rikki vertelt de fans: “we willen de liedjes tot hun recht laten komen, in deze setting, daarom had ‘No Worries’ country vibes, waar het meer house is op de plaat.” Leuk voor de fans natuurlijk, net als het refreintje ‘We Are One’ aan het slot dat niet in de setlist zat, maar wel spontaan wordt aangevraagd. De echte afsluiter is ‘Run’.

Ralph de Jongh

Om 12:30 uur speelt blues artiest Ralph de Jongh bij Roots Mail Music. De Roosendaler heeft een flinke reputatie in de Nederlandse blues scene. In 2017 bracht hij vier albums uit, hield een jaartje de benen stil qua releases en begin maart dit jaar verscheen ‘Quantum’, een cd-box met vier cd’s, in één keer. Wat past er beter bij dit koude lenteweer dan sombere blues? Wie denkt dat hij bij Ralph de Jongh bij een sombere blues artiest uitkomt, zit verkeerd.

Klik op 'open' om verder te lezen.

Het is een warme, gemoedelijke set bij Roots Mail Music. Je zou vandaag eigenlijk beter spreken van Ralph de Jongh trio, want violiste Ewa Pepper en Freek Prins op cajon zijn veel meer dan ondersteuning. En natuurlijk is de Mississippi Delta blues waar De Jongh inspiratie vindt niet alleen maar kommer en kwel. De eerste twee nummers zijn zelfs uitgesproken vrolijk. De Jongh met klompen  aan, die hij inzet als druminstrument. Het is een toegankelijk, gezellig optreden, voor een respectvol publiek dat meeleeft met de nummers. Hij zingt vol overgave, tot zijn hoofd rood aanloopt, gevolgd door zalvend vioolspel van Ewa, waarna tempowisselingen op gitaar en viool het nummer naar een snerpende finale trekken. Vooral de slotstukken lijken geïmproviseerd waarbij de drie elkaar veel aankijken en volgen. De chemie zit goed, ook met het publiek.

The Third Kind

Kookaburra

“De kookaburra of gewone kookaburra of lachvogel (Dacelo novaeguineae) is de grootste ijsvogelsoort. De naam lachvogel slaat op de roep van deze vogel die erg op de menselijke lach lijkt. De luide, herkenbare roep van de lachende kookaburra wordt vaak gebruikt als stock geluidseffect  in situaties die gaan over de Australische bush of tropische jungle, zeker in oudere films.” [Bron: Wikipedia]. Kookaburra is ook een lofi garage bandje uit België. Kookaburra speelde iets na 14:00 uur bij Green Vinyl op Record Store Day.

Klik op 'open' om verder te lezen.

Goed, de kookaburra is een opvallende vogel, Kookaburra is dat ook. De vier bandleden komen op in een groene, gele, blauwe en rode overall. Het eerste optreden in Nederland, ze hebben er zin in! Lofi garage rock met psychedelische en catchy surfuitstapjes. Precies dat waar Breda lekker op gaat bij Surf & Turf in Pier 15, nog geen honderd meter van Green Vinyl vandaan. En wellicht zien we ze daar nog wel eens terug. Aan het werk kan het niet liggen, het klapt er goed op. Van het krachtige instrumentale ‘Sprodka’ en ruige ‘Korsakov’ (een ode aan Kapitan Korsakov?) tot ‘KidKiteBike’ of ‘Late Night Walking’, Kookaburra brengt energie en een lekkere bak garage rock. 

Kookaburra