Nederlandse indierock die al even meegaat, bij de grondleggers van dat genre van ons land behoort zelfs. Daar draait het vrijdagavond 7 december in de Jupiler zaal in Mezz om. JOHAN, met songs over depressies en het leven weer oppakken, als hoofdact. Het eigenzinnige Scram C Baby staat in het voorprogramma. Een line-up zoals we die in de jaren negentig en zero’s ook zagen.

“Ik vind het spannend hoor”, zegt een man van middelbare leeftijd. “Dit is de eerste keer dat ik JOHAN zie.” Het is mooi, hoe een band die al decennia – oké, met een pauze van negen jaar – door het land toert en toch zo’n opwinding met zich meebrengt.

De jonge indieliefhebbers zijn amper te bekennen. Ze staan waarschijnlijk bij de 3voor12 Song van het Jaar, of zoals frontman Jacob de Greeuw zegt: ‘de 3voor12 Top 2000’. De band is met het recente ‘About Time’ op de drieëndertigste plek gestemd. Een track die als vierde in de set langskomt.

© Laura Jaspers

Zo kort aan het begin van de set moet de stem van De Greeuw z’n warme klank nog krijgen. Het klinkt nasaal en net niet zuiver. Een muziekliefhebber en vriend zei eens tegen me: “JOHAN is net een stel vaders dat hun kind ophaalt bij de dagopvang en toevallig een gitaar bij heeft”. Bij het eerste aantal tracks zou deze beschrijving oké zijn, want dan zijn er weinig showelementen, klinkt het niet je-van-het, maar het beschrijft zeker niet dit optreden.

© Laura Jaspers

De groep gaat van meezinger ‘Tumble and Fall’ naar het mysterieuze ‘Just Because’ en bozige ‘Dream (On My Mind)’, dynamiek bloeit op. Later in de set, bij ‘Anyone Got A Clue’, wordt een uitgerekte solo toegevoegd aan de show en bij ‘It’s Five O’Clock’ verschijnt een microfoon in de vorm van een analoge telefoon op het podium, die dan ook klinkt alsof De Greeuw je vanaf de andere kant van de lijn toezingt. Ook speelt hij tijdens de solo met de feedback van zijn gitaar, bandleden zoeken elkaar op voor samenspel.

Er is een klein beetje geduld voor nodig, maar dan komt de band los en heb je een optreden vol met intense momenten. Bizar hè, hoe we kunnen genieten van andermans ellende die op muziek is gezet? En dat de schrijvers het met goede zin kunnen opvoeren voor een volle zaal.

© Laura Jaspers