Zweten met The Glücks en The Cool Ghouls in Electron

Groovy rock 'n' roll en tijdloze meerstemmige psychpop

Tekst: Daniël Hereijgers, foto's: Sera Roth ,

Electron en Grey hadden het weer voor elkaar: met The Glücks uit België en The Cool Ghouls uit San Francisco, USA stond er op donderdag 14 september een lekkere line-up in de kunstreactor. The Glücks kenden we al, die hadden aangenaam verrast op Surf & Turf Outdoor en The Cool Ghouls zitten op het überhippe Burger Records label, waarvan Marthy Coumans van Grey al mooie vertegenwoordigers had binnen gehengeld. Wij gingen naar sauna Electron op een hete nazomeravond.

The Glücks, dat is Tina en Alek uit Oostende, of Izzy & Pigor. Donder en bliksem had ook gekund. Het is broeierig warm in de zaal van Electron, buiten hangt onweer in de lucht. Het is daarom zweten geblazen en niet alleen door de snelle, groovy ‘Bonnie & Clyde psyched out primitive fuzzpunk sexplosion’ op het podium. Het duo trekt meteen fel van leer met catchy songs en een lekker rock ‘n’ roll gevoel. Ze zingen allebei en vaak samen, met veel reverb. De songs komen van eerdere EP’s en het aanstaande album ‘Youth On Stuff’ dat 24 september uitkomt. Het spannendste moment van de set is wanneer Tina alleen speelt, terwijl onduidelijk is of Alek materiaalproblemen heeft, ze staan namelijk geen van beide lang stil. Nee, het blijkt een korte break, de rock ’n’ roll gaat gewoon door.

The Cool Ghouls uit San Francisco is heel september op Europese tour en stonden hiervoor al in Groningen en het Incubate weekend in Tilburg, morgen wacht Berlijn. Ter ere van de nieuwe plaat ‘Animal Races’ wat tegelijkertijd de catchy opener is vanavond. Een kietelend gitaarlijntje, groovende bas en drums en een zwevende tweede gitaarlijn met mooie meerstemmige samenzang. Kenmerkend voor The Cool Ghouls zo blijkt, de bandleden gaan van zacht, het countryachtige ‘Days’, naar hard met het lekker rockende ‘Brown Bag’ met als bottom line: “sitting on some grass, drinking beer.” De stemming zit er nog steeds goed in in Electron en er wordt wat gedanst en een stapje naar voren gedaan als de sympathieke Amerikanen daarom vragen. De band klinkt tijdloos. Meerdere albumrecensies schreven al dat je je gemakkelijk in de sixties waant met de muziek van The Cool Ghouls. Dat kan ook wel, de licht psychedelische klanken vol reverb, drumbeats en blije samenzang in bijvoorbeeld ‘Just Like Me’ doen zo aan, tegelijkertijd hebben ze een gevoel dat past bij eigentijdse acts als Tame Impala of de meer toegankelijkere kant van Holy Wave, al tweemaal eerder in Electron via Grey. Ze hebben geweldig melodieuze en toegankelijke liedjes en een toffe uitstraling. Een nummer als ‘Time Capsule’ kent een rustige opbouw van een minuut of twee en een enorm repetitieve tekst “the future’s happening now” op een heerlijke groove met een manodline-achtig gitaarlijntje. “Attention people of the future, I’m talking to you now. It’s all ready happened, it’s happening right now.” Over in het hier en nu zijn, ook al snap je alle San-Francisco-gaat-kapot dubbele bodems niet.

Gezien: The Glücks, The Cool  Ghouls. Electron, donderdag 14 september 2016.