De EP begint met ‘One Day’. Vooral in dit nummer kan je goed horen dat Windup Space gegroeid is. Het jonge honden imago, dat de mannen eerder nog leken te hebben, is er af. Een serieuze klank, met een lage gitaarsound, komt uit je speakers. De rustige melodie is echter van korte duur, want na het eerste refrein is het de snijdende harde gitaar die de overhand heeft.

Het tweede nummer is niet onbekend voor het regionale publiek. ‘Sunlight’ stond als akoestische versie, met piano, op de eerste December Tapes in 2015, nu is het een heus rocknummer zoals je kunt verwachten van een gegroeide rockband als Windup Space. De bijbehorende clip kwam begin augustus uit. Je kan stellen dat dit het meest catchy nummer van de EP is. Een dansbare beat, gemengd met een stevige rocksound. Een leuke bijkomstigheid is dat je lekker mee kan zingen met de song.

‘Feeling It’ is van een heel ander kaliber. Dit lied hoort echter qua tempo in hetzelfde rijtje thuis als ‘One Day’, maar qua inhoud en gebruik van stem en instrumenten is het compleet anders. Niet alleen zang, maar ook is er een lichte vorm van scream hoorbaar, die normaal meer binnen de metalgenres gebruikt wordt. Zanger Menno van Marle durft te experimenteren met zijn stem. Dit bewijst de grote stappen die Windup Space genomen heeft. Op dit nummer mag de band echt trots zijn. ‘Dead End Street’ past in de categorie ‘Gevoeligheid’.  Van Marle weet hoe hij zijn stem moet gebruiken om emoties, zoals verslagenheid en moed, over te brengen. Ook in het gebruik van de instrumenten is dit hoorbaar. Het lied heeft veel kracht, wat mede komt door die emotionele lading in stem en melodie.

Met ‘Cardiograph’ sluit Windup Space de EP af. Zoals het begon met een rustig nummer, eindigt het ook. Het is een nummer om bij weg te dromen en na te denken over wat je nog zou moeten doen of juist wat je nog zou willen in je leven. Als je je hartslag daadwerkelijk zou moeten meten met een hartslagmeter, dan zal je zien dat je volledig tot rust bent gekomen. Een goed einde van ‘The Only Thing We Have to Fear’.

Zanger Menno van Marle vertelde tijdens een gesprek over de EP al dat er veel emotie in ‘The Only Thing We Have to Fear’ is gelegd. En dat is duidelijk hoorbaar. Windup Space heeft er duidelijk heel veel ziel en zaligheid in gelegd. Al met al kan je wel zeggen dat Windup Space een meer volwassen sound heeft gekregen. De mannen zijn gegroeid, zowel als individu en als band en maken dit met ‘The Only Thing We Have to Fear’ hoorbaar. Het zijn stuk voor stuk nummers die goed afwisselen in tempo en waarin geëxperimenteerd wordt. Als de band zo doorgaat, kunnen ze het gaan maken binnen de nationale muziekscene.