Jullie treden op met bigband Bosco als Big Bat. Is dat de eerste keer dat Batmobile met een bigband speelt? Hoe gaan de repetities?
“Ja dit is de eerste keer met bigband. Dat is voor ons spannend, aangezien we al 33 jaar in dezelfde bezetting de RnR-machine draaien. We hopen dit met de bigband naar een nog energieker niveau te tillen. We hadden deze week de eerste repetitie met Bosco en ik ben heel benieuwd hoe het live gaat zijn. De ideeën zijn veelbelovend!”

Is Breda voor jou nog steeds Suck City? Of is het hier nu anders dan toen?
“Ik vind dat er een degelijke en zeer levendige scene is in Breda voor niet-top-40 muziek en de subcultuur die daarbij hoort. Of dat nu de hotdogs van de dokter zijn, Mr. Wally's knipkunsten, de naalden van de Bunkers of de rollende meiden.....er is echt wat te doen in Breda in tegenstelling tot zo'n tien jaar terug, toen de geuzennaam Suck City werd verzonnen. Het blijft een goede naam, dus we houden 'm in eer. Ook met de gedachte dat we niet in slaap moeten vallen en moeten blijven rocken. Nondeju!”

Kunnen we 3 juni Batmobile klassiekers verwachten, of is er meer...?
“Wellicht nog een paar nummers van het nieuwe album, maar vooral klassiekers, waarvan er zo'n tien met bigband gespeeld worden. Dus toch wel een aanzienlijk deel van de show wordt heel anders. Het gas gaat erop!”

Waarom koos je Suck City als onderwerp?
“Poe, een hele bewuste keuze was dat niet in het begin, maar gewoon ontstaan. Ik maak met plezier foto’s voor 3voor12/Breda en kwam zo wel eens bij WanTwo Trash, dat beviel mij wel. Ik hou wel van wat stevigere muziek en mijn stijl van fotografie paste wel voor mijn gevoel. Ik word zeer blij van enthousiaste mensen, dat is mogelijk wel de rode draad in dit verhaal. Victor van Zutven ging een barbershop beginnen en mijn stijl van foto’s bevielen hem. Hij vroeg of ik foto’s voor hem wilde maken en zo ging het balletje rollen. Voor ik het wist, werd ik uitgenodigd voor een leuke jamsessie met The Pinebox Boys, leerde ik een gezellige groep mensen kennen die uiteindelijk weer op de evenementen kwamen waar ik al foto’s maakte, ontmoette ik de lovely roller dolls enzovoorts. Ik begon de verbanden te zien en Suck City werd voor mij duidelijk. Ik raakte enthousiast, was bezig met een eindproject voor mijn 5-jarige opleiding Fotokunst en besloot het onderwerp te wijzigen in Suck City. Ik kreeg daar veel meer energie van en wilde dat vastleggen.”

Wat maakte de scene zo interessant?
“Het enthousiasme van de ‘bewoners’ van Suck City en de veelzijdigheid. Er is veel respect naar elkaar, veel interesse in elkaar en de leuke reacties die ik kreeg op foto’s die ik maakte. Men houdt van een leuk feestje en heeft een gemeenschappelijke voorliefde voor, oude en hedendaagse, rock ‘n roll. Het is een bonte groep mensen die creatief zijn, sociaal en gelijkwaardigheid uitstralen. Ze zijn er voor elkaar, gelukkig voornamelijk tijdens leuke feesten, maar ze zijn er ook in mindere tijden. De spontaniteit, gezelligheid en het enorme enthousiasme naar elkaar en ook naar mij waren voor mij een enorme drijfveer en voelde het goed om hier in te bewegen.”

Wanneer besloot je dat er drie tijdschriften van 36 pagina's zouden komen en waarom?
“Voor de opleiding moet ik een eindwerk, een project,  presenteren aan een vakjury, maar ik wilde ook voor de bewoners van Suck City iets presenteren dan alleen de foto’s op de internetsite. Vanaf het begin wilde ik Suck City gaan documenteren in een boek in plaats van enkele ingelijste afdrukken. De eerste conceptversie van een boek was vorig jaar voor de zomer gereed. Het was een mooi en degelijk fotoboek, met een dikke bedrukte kaft in een liggend formaat. Het was te mooi, netjes, strak en degelijk, paste niet bij Suck City. Het moest stoerder, roestiger, vetter of hoe je het wilt noemen, meer rock ’n roll uitstralen in plaats van een keurig fotoboek. In magazine stijl kwam dat veel meer tot zijn recht. Alsof het een rockmagazine is. Handzaam, makkelijk bladeren, foto’s over de volle pagina’s en lekker dynamisch. Je moet ook echt soms met het magazine draaien om de foto’s goed te kunnen bekijken. De dynamiek van Suck City heb ik geprobeerd om ook in het magazine over te laten komen. Niet alleen door de foto’s, maar juist ook door de layout. Je kunt er zo lekker vlot doorheen bladeren, maar ook lang blijven kijken bij een beeld. Zoekend of je er toevallig ook op staat.”

Verschilt de inhoud, of alleen de covers?
“De drie magazines hebben ieder andere foto’s. Deel 1 en 2 bevatten ieder andere activiteiten. Zo bevat deel 1 bijvoorbeeld foto’s van Mr. Wally, de Rollerdolls en deel 2 vind je onder andere Wantwo Bowling en Frikantival. Bij deel drie komen een paar nieuwe evenementen bij, maar zeker ook nog wat andere beelden van eerder gepresenteerde evenementen. Op de achterkant van het magazines staan de drie leden van Batmobile. Ik vond het leuk om daar een verwijzing naar te doen.”

Wat kost een magazine?
“Een flink aantal lucky bastards heeft gereageerd op de pre-order die ik had en kon ik extra korting geven. Die zijn al op en nogmaals, ik voel mij zeer vereerd. Het gaat er mij om dat de kosten gedekt zijn, dat is het belangrijkste. Ik heb magazines nu extra laten afdrukken om ze in beperkte oplage 5 juni beschikbaar te hebben. De pre-orders worden dan ook verspreid, dus op 5 juni komt alles beschikbaar. Een magazine kost op 5 juni € 15,-. Een reeks, de drie verschillende, kost € 40,-. Mocht de animo dusdanig groot zijn, zorg ik er wel weer voor dat bij een volgend Suck City evenement wederom magazines beschikbaar komen voor de best mogelijke prijs. Kun je niet wachten, dan is er vanaf 5 juni de mogelijkheid om ze ook online te bestellen via Blurb.com.”

Kun je een paar favoriete foto's benoemen? Wat zien we daarop?
“Dat is moeilijk zeg. Ik heb wel een paar favorieten hoor, laten we het er bij drie houden, niet perse de top drie overigens.”