Al om half acht mogen The Broken Anchors eraan beginnen. Het is het derde optreden ooit en de eerste keer dat de punkband in thuisstad Breda speelt. Erik is de spraakzame zanger en maakt voortdurend grapjes. De bass drum kraakt bij de eerste twee nummers nog wat, vanaf 'Left For Dead', een nieuw nummer, gaat het al beter. The Broken Anchors maakt meezingbare, niet te moeilijke punk en heeft veel lol op het podium. Zoals wanneer een telefoonpiep kraakt, “we zijn live op Instagram.” We horen wat nieuwe nummers al zal bij een derde optreden elk nummer nieuw lijken. Zelfs ‘Dead Flowers’ dat The Rolling Stones van hen jatte. Bassist Bram gaat de lucht in en iedereen wordt bedankt, van organisators Dirty Bastards tot Mezz en de geluidsman. (DH)

Antillectual opent het grote podium. Zoals de mannen hun muziek omschrijven op de website: een eigen sound van gestolen riffs en geleende songtitels. Toch lijkt het niet alsof eigenlijk alles al eens gebruikt is door andere bands. Deze punkrock band uit Nijmegen zet een strakke show neer en is al even dankbaar als Broken Anchors. Tussen het springen door bedanken ze het publiek meerdere malen voor het komen. En voor het blijven. Dit zorgt voor een goede interactie met de steeds voller wordende zaal. Daarnaast is het een van de muzikale hoogstandjes van de avond. Dat zanger Willem af en toe een valse noot zingt, is hem vergeven dankzij de energie van de band in zijn geheel. Bassist Toon staat geen moment stil. Hij springt de lucht in, steekt een been in de lucht of staat voor een seconde op de monitor. De mannen maken er zeker een feestje van. (TG)

Zet je schrap voor Your Highness, vanaf het zijpodium ontspringt een golf van compacte, bezielde rock van deze vijfmansgroep uit Antwerpen. Your Highness brengt hun stoner rock met blues, rock ‘n’ roll en metal invloeden zeer aanstekelijk en met veel variatie. Denk aan een vroege Triggerfinger, met een extra gitaar en een frontman die zijn inspiratie eerder uit hardcore haalt dan smeuïge rock. Je weet dat het snor zit als ook de bassist gebruikmaakt van pedaalkastjes, sterke show. (DH)

Na een korte ombouw is het tijd voor organisatoren Dirty Bastards. Het is deze avond tijd voor de allerlaatste show van de band, dus willen de mannen er een groot feest vol punk rock 'n roll van maken. En dat gebeurt zeker. Vanaf het begin gaat het publiek los en ben je in het midden van de zaal niet meer veilig voor de moshpit. Omdat de setlist uit alleen maar bekende nummers bestaat, zingt de menigte uit volle borst mee. Vuisten gaan de lucht in, evenals het bier. Ze claimen niet voor niets “It ain’t a party ‘till the beer and crowd start flying”. Al gauw is de vloer zo plakkerig dat je jezelf kan horen lopen boven de muziek uit. Het is een show zoals je van de mannen gewend bent: strak, veel communicatie en vol passie voor muziek. Joe, Jelle en Joey geven alles om de allerlaatste show in stijl af te sluiten. Daarbij kunnen ook alle gitaristen en zangers/zangeressen die mee hebben geholpen aan de nummers niet ontbreken. Al snel staat het podium een stuk voller en gaat het dak eraf met 'Rip Your Heart Out'. En bij een afscheid hoort natuurlijk ook een speech. Met een trillende stem bedankt Jelle het publiek om te komen en voor de steun de afgelopen jaren. Met een daverend applaus lopen de mannen het podium af. (TG)

De afsluiters van het zijpodium komen ook uit België: Sunpower. Al zou je door het scherpe Britse accent en de Mick Jagger/Iggy Pop maniertjes van zanger en frontman Mike Dubois niet zeggen dat je met zuiderburen te  maken hebt. De melodieuze punk van van Sunpower is ouderwets, opgefokt en razend energiek. Als ode aan Brussel speelt de band een lied met Nederlandse en Franse tekst, refrein "We're all gonna die" en laat dat overgaan in The Doors' 'Break On Through', heftig. We herkennen gitarist Thomas Valkiers, die met Double Veterans vorig jaar al de show stal op Snipperdag en Breda Barst. Met 'Drinking Time' start de zoveelste pit, Sunpower heeft blijkbaar fans meegenomen uit Opwijk en het Bredase team van Punkrock Riot. Eens zien of Peter Pan Speedrock dit kan overtreffen. (DH)

Ook Peter Pan Speedrock speelt vanavond voor de laatste keer in Mezz. Na twintig jaar heeft de band besloten ermee te stoppen en is bezig met een afscheidstour. Dit Eindhovens trio trekt duidelijk veel publiek en heeft weinig nodig om de tent te laten afbreken. Veel rook en weinig licht zorgen er echter voor dat de band bijna niet te zien is, dit lijkt de menigte niet te deren. Men klimt op het podium om er in volle vaart weer vanaf te springen om te crowdsurfen. De band gaat volledig op in de muziek en lijkt hierdoor de interactie met het publiek een beetje te vergeten. Buiten een “Hallo Breda” worden er verder weinig woorden vuil gemaakt. Het drietal speelt nummer na nummer, die stuk voor stuk worden mee geschreeuwd door het publiek. Daarnaast lijkt de setlist hetzelfde als de show die de band een jaar eerder in Mezz gaf. Jammer, want bij een afscheidstour hoort de band te verrassen. Dit laatste blijft uit. Het moet wel gezegd worden: de mannen kunnen zeker een potje rammen. Ieder bandlist bewijst dat hij alle technieken beheerst, wat de show zeker goed maakt. Bier vliegt nog altijd door de lucht, soms gevolgd door een kartonnen tray. Als de band van het podium gaat en Mo Gecko (Tio Gringo, The Gecko Brothers) de mannen nog één keer terug roept en Breda aanspoort alsof het al gaan slapen is, sluiten zij de avond in Breda met een kleine toegift, tevens ode aan Lemmy van Motörhead af. (TG)

Niet getreurd, Dirty Bastards mag dan stoppen, Bastard Fest gaat volgend jaar gewoon door.

Gezien: Bastard Fest 5. Mezz, vrijdag 25 maart 2016.