Rauw Hees Teder vijftiende editie: magistrale Bert Dockx brengt ‘Strand’

Tekst: Daniël Hereijgers, foto’s: Bastiaan Reiters ,

Rauw Hees Teder Leon Wetering is “fier, heel fier” dat Bert Dockx op Rauw Hees Teder XV speelt. En terecht: het is heel speciaal dat de frontman van Flying Horseman, ook bekend van Dans Dans, zijn eerste soloalbum ‘Strand’ komt brengen in theater De Grott. Waar mensen komen om naar de muziek te luisteren, ook als het een vol huis is. Zoals op editie XIV bij Broeder Dieleman.

Eén enkel optreden op Rauw Hees Teder XV, waar normaal drie singer-songwriters je een middag meenemen in hun werk. Vandaag is anders: Bert Dockx’ eerste soloproject ‘Strand’ staat centraal. De frontman die met Flying Horseman successen viert in thuisland België en Nederland met nieuwe plaat ‘Night Is Long‘ (we waren onder de indruk in Mezz), komt nu in zijn eentje ‘Strand’ spelen. Het album kwam in 2014 uit en bevat tien Nederlandstalige nummers, sorry liedjes, die Dockx vandaag allemaal speelt. Het is druk in De Grott. Voordat hij begint te spelen, worden er extra stoeltjes aangesleept.

“De aarde brandt, de stilte heerst”, met luid, ruw gitaarspel sluit Bert zijn lied ‘Woord’ af. Later, na instrumentaal nummer zegt hij “Ik was bijna vergeten dat jullie er waren.” Het is een bijzondere middag en hij brengt zijn liedjes met concentratie en veel elan. Persoonlijke verhalen soms, zoals ‘Dood’ dat hij opdroeg aan zijn overleden oma of titellied ‘Strand’, over een foto van zijn ouders op het strand van Oostende. De moeder geeft de vader een autosleutel en die kijkt naar de grond. En Dockx schreef er een prachtig lied over. Na het instrumentale ‘Droom’ “zit Strand er al op.”

Gelukkig brengt Bert nog wat andere nummers, van zijn favorieten. Eerst eentje van zichzelf in het Engels, maar “niet van Flying Horseman want die speel ik niet graag akoestisch of zonder de bandleden.” Om vervolgens hommages te spelen van Townes van Zandt, Joy Division, en Nina Simones ‘Sinnerman’ met een intro geïnspireerd door John Fahey, een van zijn favoriete gitaristen. Want behalve mooie nummers maken en uitbrengen in het Nederlands, en Engels uiteraard, is Dockx een begenadig gitarist die zelfs uit deze “slechte, goedkope” twaalfsnarige gitaar een geweldig geluid weet te halen.

De Grott krijgt een toegift. Terwijl hij zijn gitaar herstemt, twijfelt hij eventjes of het bij eentje zal blijven en brengt dan twee liedjes: ‘America Is Dead’ van Flying Horseman. “Ik ga toch iets van Flying Horseman spelen. Benieuwd hoe dat gaat klinken op deze gitaar.” Gevolgd door ‘Black Eyed Dog’ van Nick Drake “met steeds vreemdere arrangementen. Benieuwd wat het vandaag wordt.” Moeten we hier nog een waardeoordeel achter plaatsen? Ga Bert Dockx’ ‘Strand’ zien als je de kans hebt, een absolute aanrader!

Gezien: Rauw Hees Teder XV met Bert Dockx. De Grott, zondag 13 maart 2016.