Windup Space is het rocktrio uit Oosterhout met al veel speeluren in Breda en omstreken, zanger/gitarist Menno van Marle, bassist Jesse Kwaks en drummer Steven van Marle. Vanavond valt Mark van Reusel van MacSwordfish in als drummer. Speelde Windup Space op 30 april op 30 x 20 minuten festival nog op het hoofdpodium van Paradiso, vandaag is het Mezz hoofdpodium. Vooral Menno trekt de aandacht met sterk gitaarwerk en veel bewegingen. ‘Sunlight’, vorig jaar nog op December Tapes met piano, is vanavond veel harder, meer punk. Van Marles solo in ‘Cardiograph’ vliegt bijna uit de bocht, maar is juist daarom extra interessant.
Duke John zagen we met de POBparade nog in Vulling, de band uit Bergen op Zoom wordt aangekondigd als power trio en drummer Jens Wiercks, bassist Tristan van Selm en vooral zanger, gitarist en zanger Jannes van Kaam maken dat helemaal waar. Twee keer een snaar breken tijdens een optreden van twintig minuten lijkt dodelijk, maar de charismatische Van Kaam komt ermee weg met zijn droge humor en enthousiasme. Repetitieve seventies rock met veel stoner rock voor de liefhebber. Veel hoofdgeknik voor het podium. Duke John lijkt een zekerheidje.
Oaker Moon is een zeskoppige band uit Tilburg en Breda met Stephanie Heine, Danny Meijer, Paul Kruis, Wiljan Meijer, Thijs Mels en Silvester van Rijckevorsel zoals ze zelf zeggen “een samenvoeging van diverse singer-songwriters”. Speelde al verschillende keren in het buitenland, zoals Duitsland en Denemarken en bracht EP ‘Rise’ uit in april. Het publiek krijgt zachtmoedige semi-akoestische liedjes met een overheersend folk- en countrygevoel en bijna continue driestemmigheid. Mezz is een stuk voller, Oaker Moon heeft veel aanhang mee.
Sailing To Suez met gitarist Wouter Marijne uit Oosterhout en drummer Jasper Hendriks uit Utrecht zagen we ook met Pasen in Vulling: de tweemans band die wegblijft van geijkte Black Keys of White Stripes clichés maar juist iets eigens doet, toffe tweestemmige alternatieve en melodieuze poprock. De muziek zit goed, alleen het enthousiasme lijkt wat te ontbreken, wellicht zenuwen? Single ‘Superstar’ is een paar dagen geleden uitgekomen en is een meezinger. Alleen mist vanavond het extra beetje dat in Vulling wel zichtbaar was.
Passing Goat, Duke John en Grandview Avenue winnaars Mezz Barst
Verslag van de voorronde / preparty: veel variatie, hoog niveau
Duke John en Grandview Avenue hebben de voorrondes van Breda Barst in Mezz gewonnen. Passing Goat pakte de publieksprijs. Deze bands mogen in het weekend van 17 en 18 september op het festival in het Valkenbergpark optreden. Met acht bands op één avond werd het een lange zit in Mezz, die qua change over steeds soepel verliep. Het was een avond vol variatie en van hoog niveau. Na de tekst volgt een uitgebreide fotogalerij.
June hebben we al een tijd niet gezien, nu met gitarist Joep de Bruijn ook op zang; het Zundertse viertal met ook Bas Adriaansen, Bart van Bergen en Tim Hereijgers maakte met nieuwe single ‘We Need No Help Honey’ genoeg indruk om het tot deze finale/preparty van Breda Barst te schoppen. In een jaar tijd heeft de band verbouwd en geschreven: de alternatieve indie is gebleven en de funk is toegelaten in de harten. Deed Duke John één nieuw nummer, bij June is alles nieuw. Enthousiast, afwijkend en origineel, met krachtige meerstemmige zang. Zelfs half geblesseerd doet de band mee voor de prijzen.
Drie nummers, met haast geen verlichting: Passing Goat trekt op een andere manier de aandacht. De psychedelische garage band van Guy Ouwens, Stijn van Dalen, Niels Buijks en Evert Knaap opent met een instrumentaal nummer dat zomaar de hele set van twintig minuten zou kunnen duren. Opeens is het klaar en brengt Passing Goat nog twee nummers: gedurfd, vertrouwend op de muziek en zonder interactie met het publiek. Alsof ze niet willen winnen. Vraag is of de jury zo’n optreden vindt passen op Breda Barst, waarschijnlijk op de vroege middag, zoals gebruikelijk.
Daar heb je hem weer: Jannes van Kaam, nu op drums bij FOES, met Melanie Kazemier op zang en gitaar. De harde noiseband uit Utrecht van deze klasgenoten op de Herman Brood Academie. Melanie is volgens de bio singer-songwriter van lieve liedjes. Daar is nu niets van te merken, ze zingt en schreeuwt alsof er niet met haar te spotten is. Een fuzz noise grunge band, vet! Alleen lijken de ideeën en de liedjes nog niet af. FOES lijkt op Blood Red Shoes, maar kan nog wel wat songs met kop en staart gebruiken, of juist meer fuzzy chaos. Nog een trimester doorpakken, jongen en meisje.
Grandview Avenue lijkt op voorhand een zekerheid, wie bij de EP-presentatie was, weet dat show en een hoge dansbaarheidsfactor hand in hand gaan bij deze act. Zangeres/toetsenist Sanne Mieloo ‘MEOW’ trekt wederom direct de aandacht, terwijl de andere vier bandleden Paul Krempel, Steven Schneijderberg, Rogier van Besouw en drummer Niels Deijkers, vanzelfsprekend iets minder, achter en naast haar de ruimte op het grote podium nemen. Pop, electro, 80’s rock, Grandview Avenue brengt het weer allemaal en weet te boeien, had direct geboekt kunnen worden. De opblaasbare dobbelstenen voor ‘The Game Is On’ gaan het vast net zo goed doen als de strandballen van Disco In The Disco.
Nieuwe namen voor Barst
Vlak voor de uitslag maakte Breda Barst de laatste namen bekend en dat zijn: Birth Of Joy, The Brahms, Tourist LeMC, Drive Like Maria, Ferocious Dog, Handsome Poets, Sue The Night, Helsinki en Son Mieux.
De jury had volgens juryvoorzitter Selçuk Akinci eindelijk weer eens wat te kiezen, wat wil je ook met acht bands op één avond? De juryleden kozen Duke John en Grandview Avenue. Passing Goat pakt de publieksprijs. In voorgaande jaren ging steeds de helft van de geselecteerde bands door, jammer dat Barst daarvan is afgestapt, zeker nu het niveau van deze selectie zo hoog was.
Gezien: preparty Breda Barst. Mezz, vrijdag 10 juni 2016.