Ik Zie U Graag: complex doch indrukwekkende Trixie Whitley

Glints te groot voor Mezz kleine zaal, Arquettes weer terug na zes jaar

Tekst: Kyki Vermaire, Daniël Hereijgers, foto’s: Tessa Gorissen ,

Ah, het is weer Ik Zie U Graag, met te ontdekken acts uit België. We gingen naar de openingsavond op vrijdag en zagen alle acts in de kleine en de grote zaal. Dit artikel begint met Glints, daarna Trixie Whitley op het hoofdpodium en Arquettes daar vrijwel direct achteraan op het zijpodium. In het eerste verslag las je over Faces On TV, Bazart en Pruikduif.

Antwerpenaar met Britse afkomst Jan Lemmens , oftewel Glints, is veelbelovend. Inmiddels door Red Bull Elektropedia Award uitgeroepen tot ‘Most Promising Artist 2015’. Maker van oprechte muziek met een voorliefde voor goede taal met bijna poëtische teksten. Zwevend tussen hiphop, elektronica en pop staat hij vanavond met beide benen in Mezz kleine zaal. De kleine zaal is propvol voor Glints. De Antwerpenaren beginnen zonder veel tussen de nummers door te praten. Ze produceren een catchy sound met vette lyrics. De longinhoud van frontman Jan Lemmens is goed aanwezig en spit zijn teksten door de zaal. Het leuke is dat Glints op deze avond een verfrissende afwisseling is. Zo nu en dan een klein foutje met een mengpedaal waarbij een zachte “Shiiiit” te horen is. Of het nu heel erg storend was of niet, het werd opgelost met een lach en een volgend dik nummer. Ze spelen een nummer dat diezelfde dag nog is geschreven. Rapcore, crossover hoe je het ook noemen wilt, Glints is leuk om naar te kijken en laat een lach achter op het gezicht van het publiek. [KV]

De Belgische trein dendert verder op deze vrijdagavond met als volgende station Trixie Whitley. Haar album ‘Porta Bohemica’ (2015) is vernoemd naar de gelijknamige internationale trein tussen Hamburg en Praag met als doorsteekpunt het Boheemse middelgebergte. Voor de van oorsprong Gentse zangeres is het ook een persoonlijke en creatieve reis geweest om dit album, gedeeltelijk zelfstandig, te produceren: het aftasten van het onderbewustzijn, je verleden achter je laten en de toekomst te omarmen. Nog zo’n grote naam op Ik Zie U Graag! Trixie Whitley, met inmiddels drie EP’s en twee albums op haar naam, neemt ons mee in haar wereld. Technisch ijzersterk, indrukwekkende teksten die goed afgewisseld worden met instrumentale stukken. Beide mooi op elkaar afgestemd waardoor het niet overheersend is. Het totaalplaatje kan soms wat complex aanvoelen: diverse invloeden, van triphop tot soul, zijn hoorbaar en de verschillende emoties zijn voelbaar. Toch luistert en kijkt het publiek aandachtig naar wat er op het podium gebeurt. Er is een leuke en prettig uitziende interactie tussen Trixie en haar bassist, maar daarnaast gebeurt er weinig. Het is veelal de muziek en de tekst die spreekt en zo je gedachten en onderbewustzijn aanspoort. Een complexe doch indrukwekkende muzikale reis met Trixie Whitley. Ze laat een geboeid en enigszins nadenkend publiek achter. [KV]

Arquettes uit Gent speelde in 2010 al eens op Ik Zie U Graag. De electro en samples die toen opvielen, zijn inmiddels verdwenen en enkel frontman, gitarist en zanger Koen Wijnant is overgebleven. De nieuwste plaat ‘Yiss Yiss’ is nog maar net uit, in een andere bezetting dus, maar de “onvergelijkbare en beetje vage indierock van onze zuiderburen” die we destijds prezen, is gebleven. Sterke catchy songs, met veel gitaarkracht en onderscheidend doordat de tweede stem het meest van Femke De Beleyr komt, op het podium naast Wijnant. Het onthaal is zelfs na middernacht spontaan en dat doet de band ook deugd, Arquettes maakt er een felle set van. Uitsmijter ‘I Don’t Need It’ smaakt sowieso naar meer, alleen is het daarna wel gedaan. (DH)

Gezien: Ik Zie U Graag: Glints, Trixie Whitley, Arquettes. Mezz, vrijdag 22 april 2016.