Het Amsterdamse vijftal Silent Runners mag vanuit een uur of negen vanaf de linkerhoek in Club Solo, gelijkvloers dus geen podium, laten zien wat het in huis heeft. En dat is heel veel: new wave, puur en simpel, met elektronische verwevingen, synths en verlengde nummers die eindigen in post-punk uitspinsels. New wave met voorbedachte rade, typisch iets uit de eighties. Zanger en frontman Dolf Smolenaers weet de aandacht op zich gevestigd en buit dat uit: met new wave dansjes en expressieve zang die geregeld uitmondt in geschreeuw. Silent Runners is op zijn sterkst in de uitgesponnen post-punk eindes, als elk instrument doortrekt in zijn toon. Wie van hedendaagse new wave houdt, zit goed bij Silent Runners.

De rechterhoek is rond half elf van Elefant, een band uit Gent die zijn Nederlandse podiumdebuut maakt. De band maakt zelf hun intro’s en stemt die af op het publiek: de Mixcloud van Elefant bevat vandaag onder meer Teddy Thompson, klassieke stukken van Prokofiev en Gigout én het Wilhelmus. Enorm origineel, Elefant deelt de Mixcloud link van dat intro later via Facebook. Kunstenaar Kapiteyn Vloeibaard, ook bekend van Klub Bulk, verzorgt de psychedelische vloeistofdia’s die op de band schijnen. Elefant speelt in witte fall-out pakken, met wit geschminkte gezichten. Goed, zover de feitelijke aankondiging, de muziek is nog veel genialer.

“Welkom lieve mensen!”, bassist en zanger Wolfgang Vanwymeersch (The Van Jets) heet ons welkom en zal vaak een stapje het publiek in doen voor een beetje interactie. Net als toetsenist Stijn Vanmarsenille (Future Old People Are Wizards) die ook moeite heeft achter zijn toetsen te blijven staan. Gitarist Maarten Flamand (Ian Clement, Antler King) blijft zoveel mogelijk achter een enorme pedalenkast en drummer Mario Govaert (Arquettes) kan natuurlijk weinig kanten op. Wat opvalt, is de eenheid van de vier, in een soort vierkant met Vanwymeersch centraal vooraan. “Klap even voor de klootzak op gitaar, wij zijn drie andere klootzakken.” Sludge, noise, surf en andere beukende genres komen samen in de muziek van Elefant. Hard, repetitief en met voldoende afwisseling om je aandacht erbij te houden. Het is een band die in veel meer dan de aparte verschijning verrast en overrompelt: snoeihard en gedreven. Het Vlaamse muziekblog Indiestyle koos in maart ‘Depression’ tot Verse Vangst, een track die als voorbeeld kan dienen voor het verwarrende, meeslepende geluid met een maatschappelijk boodschap. Het hoeft allemaal niet te zwaar te zijn, “lekker genieten lieve mensen!” Je zou Elefant het jongere broertje van Raketkanon (ook van Gent) kunnen noemen, de muziek is al even geniaal en afwisselend en het knalt op uw bakkes. En Onderstroom flikt het weer een Belgische verrassing een Nederlandse debuut laten maken in Breda.

Gezien: Onderstroom Breda met Silent Runners en Elefant. Vrijdag 1 april 2016.