Wie zijn jullie en welke rol heeft iedereen?
“We bestaan uit drie muzikanten: ik ben de leadzanger en gitarist van de band, Jesse Kwaks is de bassist en Steven is degene die iedere avond los mag gaan op het drumstel terwijl hij de tweede stem verzorgt.”

Wat is jullie gemiddelde leeftijd?
“Jesse en ik zijn allebei 21, Steven is met zijn 17 jaar iets jonger. Gemiddeld iets van 19 - 20 dus?”

Hoe kennen jullie elkaar?
“Steven en ik zijn broers en we zijn eigenlijk altijd al samen met muziek bezig geweest. Maar om de band compleet te maken miste er nog een bassist. Jesse zat bij mij op de middelbare school en zag toen zijn kans schoon voor het eerst een basgitaar op te pakken en het trio compleet te maken. Na hoop coverprojectjes met allerlei andere mensen, was eind 2012 de geboorte van Windup Space en het begin van eigen nummers.”

Waar luisteren jullie zelf naar?
“Op het moment vooral naar bands als Deftones, letlive. en Black Peaks. Ook het echte hardcore werk zijn we niet vies van: Norma Jean, Botch, Refused en Every Time I Die, vinden we geweldig. Als we iets meer willen chillen gaat vaak Bonobo, Billie Holiday of Sun Kil Moon aan. Maar in de auto naar optredens gewoon standaard Sky Radio!”

Hoe kwam je bij die bands?
“Vaak is het een kwestie van doorklikken op Spotify, interviews met favoriete bands lezen om te zien wat hun voorbeelden zijn, kijken wie met wie op tour gaat, de bedankjes in de cd-hoesjes lezen en kijken welke producer een bepaald album heeft geproduceerd en daar dan weer meer andere albums van opzoeken op internet. En natuurlijk door bij optredens te gaan kijken. Mensen die altijd klagen over dat rockmuziek er tegenwoordig zo slecht aan toe is, kunnen we aanraden het bovenstaande te proberen, er is echt superveel vette muziek, maar je moet gewoon even van je luie gat en door de bovenste laag heen prikken. Daaronder zitten echt de meest waanzinnige artiesten.”

Haal je daar ook inspiratie uit?
“Ja, dat kan ook bijna niet anders. Alles waar je naar luistert, neem je op een of andere manier mee, maar wanneer en hoe dat in je eigen muziek weer naar boven komt, weet je nooit precies. Onze nieuwere nummers kunnen vergeleken worden met de oudere “grungy” nummers, dus meer hardcore invloeden en ze zijn iets meer experimenteel. We proberen natuurlijk wel nog steeds sterke melodieën in ieder deel van ieder nummer te schrijven. We blijven uiteindelijk een rockband met popsongs maar het brave randje gaat er wel steeds meer van af.”

Waar gaat het heen, met de muziek en optredens? Wat zou je willen?
“De muziek wordt dikker en harder, maar we zijn ook aan het werken aan een aantal rustigere nummers waar sfeer meer een rol in gaat spelen. Wanneer we echt veel sterk materiaal hebben gaan we dit op een nieuwe EP vastleggen. Verder willen we dit jaar meer gaan optreden. Voorlopig vooral regionaal, maar laatst hebben we een aantal keer in Gebouw-T in Bergen op Zoom gespeeld voor T-strijd, optreden in zo’n grotere zaal smaakt zeker naar meer. We zouden het geweldig vinden om uiteindelijk grote festivals en volle zalen helemaal plat te spelen. Een grote groep mensen in beweging brengen en samen met die mensen onze eigen muziek zingen is het allermooiste wat er is!”

Wat kunnen we 23 mei verwachten?
“Aan de ene kant een aantal nummers van onze eerste EP ‘Cannibals’ en een aantal energieke popsongs. Aan de andere kant progressieve, harde, venijnige rocknummers met verrassende wendingen. En om het dan helemaal af te maken spelen we nog twee dikke covers die iedereen kan meezingen.”

Zijn er andere Bredase en omstreken bands die je leuk vindt en waarom?
“Ja, in Breda zitten een hoop leuke bands. Bijvoorbeeld There There, ontzettend sfeervolle, donkere post-rock en supergasten waar we graag mee samenspelen. En je hebt The Martial, mierzoete poprock waar we normaal niet zo van zijn, maar hem vinden we tof. In ons stadje Oosterhout heb je goede rockbands zoals Hour Zero en No More Jack en in Tilburg zit Beroerte, die maken Nederlandstalige kleinkunststoner, zoiets hadden we echt nog nooit gehoord maar het is echt heel vet.”