Bevrijdingsfestival Breda ’15: gezellige thuiswedstrijd Extince

Lekker lokaal met unieke reünie Rosemary's Sons

Tekst: Tessa Gorissen, Daniël Hereijgers, foto’s: Daniël Hereijgers ,

POB’s en de Bruine Pij’s Bevrijdingsfestival vierde dit jaar de tiende editie. Een mooi jubileum! Je kon dinsdag 5 mei op het Kerkplein weer naar muziek luisteren en de vrijheid vieren. Kwintijn's Turboshow begon voor de allerjongsten en POB programmeerde daarna vijf lokale bands en niet de minsten: om half vijf startte Don’t Panic, gevolgd door There There, een eenmalige, unieke reünie van Rosemary’s Sons, daarna Extince en de Bredase skaband Skippabeat.

Om 16:30 uur betreedt Don’t Panic het podium. Door de wind lijkt de muziek te worden vervaagd en zijn hoge tonen nauwelijks hoorbaar. Hoewel de band zijn uiterste best doet om er een goed optreden van te maken, komt niet alles tot zijn recht. De zuivere stem van Anoeshka is daarom soms onverstaanbaar. Bij het publiek kan er met moeite een applaus vanaf en ook de dansbare nummers worden nauwelijks benut. Toch zet de band een erg goed optreden neer. (TG)

There There
is de tweede band die het podium op het Kerkplein betreedt. Deze band is geen onbekende voor Breda: Naast het winnen van de Bredase PopRock Bandwedstrijd in 2014 openden zij vorig jaar ook Breda Barst. Ze zetten een loepzuivere en strakke show neer. De ietwat langzame rocknummers zijn dan niet dansbaar, toch trekt de band de aandacht van het publiek. Meer mensen hebben zich ondertussen verzameld voor het podium, maar toch blijft het merendeel op een veilige afstand. (TG)

De Bredase band Rosemary’s Sons besloot na de release van hun album ‘Home Sweet Home’ in 2009 een pauze in te lassen. Voor deze editie van Bevrijdingsfestival Breda besluiten zij nog een keer samen te komen. Hoewel normaal de jeugd de hele tijd hun telefoon in de lucht houdt om te filmen, is het dit keer het iets oudere publiek. Hits als ‘Shine’ worden luidkeels meegezongen. De band straalt en geen enkel moment is aan hun gezichten af te lezen dat dit een eenmalig optreden is. Wie weet wat er nog meer in zit? (TG)

“Hoi daar ben ik weer,” rapt Extince, de Exter-o-naldus, “Breda, tijdje niet gezien!” Het is de aftrap van een gezellige thuiswedstrijd. Dj Y’skid is erbij voor de warmup, alle beats en krijgt credits voor Doe Maar mashup ‘Alles Gaat Voorbij’. Nieuwe tracks van nieuw album ‘X’ dat net uit is, de X is terug in Breda. Klassiekers ‘Kaal Of Kammen’, ‘Grootheidswaan’,  ‘Zoete Inval’, het gaat er allemaal in als zoete koek want de prins is terug. En natuurlijk kennen we ‘Spraakwater’ ook nog. Mc Rosa Ana beweegt al vrolijk mee vanachter de draaitafels, in ‘Viervoeters’ steelt ze met haar felle jurkje en schalkse flow de show. Peter Kops, Extince, maakt zijn slotzin van de track helemaal nu “Maar Enrique Iglesias dan?” Nieuwste single ‘Don’t Know Dutch’ is het slotakkoord van een toffe show waar de man en zijn crew duidelijk ook van geniet. Welkom terug Extince!

Skippabeat neemt het feestje verder over, op hun eigen manier: met dansbare, vrolijke ska. De liedjes klinken bekend, muzikaal dan. En dat klopt: want naast veel oud-Skabadivers is dit de doorstart van MAN-o-MAN, maar dan met Caroline ‘Skarolientje’ Admiraal als frontvrouw. Dat maakt meteen verschil: Admiraal is energiek en trekt de meute op sleeptouw, een meute die overigens al vooraan klaar stond om te dansen. Zo blijft het Kerkplein lekker druk, net zo vol als het kleine podium met negen muzikanten, en krijgt deze tiende jubileumeditie de afsluiter die het verdient. De teksten zijn ook in het Frans of Engels waar MAN-o-MAN prat ging op de Nederlandse teksten, maar Caroline maakte er haar eigen ding van. Ska met een hoofdletter, punk met een knipoog, aanstekelijk als een malle.