De avond begint met de garage elektropunk formatie 45ACIDBABIES. Drie jonge heren met een pittige frontvrouw: klein van stuk maar net zo hard als haar bandleden. Rauw, jong en rebels zijn drie kernwoorden die perfect bij de act passen. Ondanks dat ze past tien weken samenspelen klinken ze lekker. Het oogt een beetje druk, de zangeres ragt op haar gitaar, speelt op toetsen en zorgt voor de diverse effecten. Desalniettemin is het een prima opener van de avond.
Zanger en gitarist Franky heeft inmiddels al wat shows op zijn naam staan (The Blind Roofers, I Kissed Charles). Toch werd het tijd om meer zijn eigen muziek te maken en heeft zijn bandleden op de academie leren kennen. Zo ontstond Franky Age. Zijn muziek omschrijft hij als alternatief met een vrolijk tintje. Zijn nummers klinken inderdaad erg vrolijk en het zorgt voor een gezellige sfeer. De backing vocals van gitarist en bassist zijn, in verhouding tot die van de toetsenist, soms wat lastig te verstaan, maar dat mag de pret niet drukken. Franky Age blijft met zijn catchy songs, panterprint en wilde krullen lekker hangen.
De Amsterdamse rapper Jay-Way staat op het podium. Zijn lyrics zijn hard, maar gaan niet over de clichématige onderwerpen zoals sex, drugs en rock 'n roll. Hij wilt een positieve boodschap overbrengen. Zijn tape 'Jaynalysis' staat klaar om van los te gaan. Het is de eerste keer dat Jay-Way in Breda staat en heeft er duidelijk zin in. Hij 'spit' zijn teksten en wordt bijgestaan door een zangeres en live band. Uiteraard kan het interactieve van hiphop niet ontbreken: "Iedereen gaat laag, we gaan goed afsluiten!" Iedereen gaat door de knieën en springt bij de derde tel omhoog. Dat is dan misschien het enige wat een beetje cliché is. Toch volgt het publiek enthousiast en knalt uit zijn dak. Eén ding is zeker, Jay-Way zorgt ondanks zijn serieuze lyrics voor een dikke fissa.
De rauwe noiserockers van Go Go Kill stonden eerder in de finale van de Utrechtse Popprijs en zijn inmiddels officieel onderdeel van het Utrechtse multi-label 'The Bakery'. Na een ietwat lange soundcheck staat de band als afsluiter op het podium. De Invloeden van Nine Inch Nails, Björk, The Dead Weather en QOTSA zorgen voor een donker en experimenteel geluid. Frontvrouw Zoe, met zwarte streep over haar gezicht, staat als een diva op het podium. Eerst een meisje in het publiek, nu een stoere chick op het podium. De harde gitaarriffs en vocale effecten zorgen voor chaos, maar in deze chaos is de band op haar best.
Een afsluiter waarbij je de tijd vergeet: was het een kwartier, net zoals de andere drie optredens of duurde deze trip langer? Of leek dat maar zo? Een knap staaltje rauwigheid om de avond af te sluiten.