Het kwartet is al de hele middag in het Hijgend Hert, speciaal biertje erbij, prima. De setlist schrijven ze een kwartiertje van tevoren met een dikke stift op een krantenpagina. Froth oogt relaxt en lijkt het allemaal niet zo serieus te nemen. De band ontstond in 2012 als grapje, leadzanger en gitarist Joo-Joo Ashworth en gitartis Jeff Fribourg konden via via gratis een leeg vinyl album laten maken. Een blanco album met echte groeven met twintig minuten leegte en Froth was geboren, ook omdat Fribourg de cover wou ontwerpen, want dat deed hij al voor echt bestaande bands. Beiden konden geen noot spelen. Dat veranderde toen ‘Froth’ kon invallen op een festival in hun woonplaats El Segundo. Bassist Jeremy Katz kwam erbij, net als drummer Cameron Allen. De in de haast geschreven songs bleken enorm aan te slaan en via Lolipop Records mocht Froth zelfs debuut ‘Patterns’ uitbrengen bij het bekende Burger Records label. Single ‘Lost My Mind’ blijft bijvoorbeeld lekker lang hangen tussen je oren.

Helaas staat ‘Lost My Mind’ niet op de krant vanavond. Dat geeft niet, want Froth heeft genoeg toffe tracks, die de band lekker lang uitstrijkt met veel psychedelische pop en nonchalance uit de garage. Je ziet Ashworth en Fribourg soms allebei pielen met de hendels op hun gitaren. “Nu is het afgelopen,” zegt Ashworth al na het tweede nummer, hij heeft een zinnetje Nederlands geleerd. Het is een toffe combinatie van jaren zestig garage, psych, low-fi, een beetje surf en shoegaze. Froth zit eraan te komen en speelde al samen met The Growlers, en mochten, hoe hip, een track schrijven voor de Yves Saint Laurent ‘Men’s Fall’ modeshow 2014.

Opnieuw is het Marthy Coumans die eventjes aanstormend Amerikaans zomaar naar Breda haalt. Het viertal blijft logeren, krijgt morgen eieren met spek en zal ongetwijfeld snoepen van het aanbod in Grey. Coumans is in zijn nopjes over de opkomst, maar nog niet helemaal tevreden: “Bij zo’n band schreeuw je toch om ‘we want more’?!”

Gezien: Froth. Hijgend Hert, zaterdag 7 februari 2015.