Liefde alom op een koude zondagmiddag in Breda

Tekst: Rob Keulemans, foto's: Daniël Hereijgers ,

Awash brengt gevoelige lovesongs en Driving Mrs. Satan turnt stevige hardrock om tot zachte luisterliedjes.

Awash
Gesteund door een deel van de trouwe fan-schare, speelde Awash zondagmiddag een solide voorprogramma. De lieve liedjes van de Bredaas-Tilburgse band leken wat moeizaam op gang te komen, maar vonden alsnog een prettig einde. Geert van der Burg, de zanger van Awash, heeft een aangename stem, die hij wellicht nog wat beter kan inzetten om de intimiteit van zijn songs op het publiek over te brengen. Af en toe leek hij wat uit de bocht te vliegen in een poging zijn gevoelens te uiten. In samenzang met toetsenist Maarten de Raad deed het optreden soms verlangen naar een gebroken hart. De band, komende week ook actief op Altersonic, onderdeel van het Groningse Eurosonic, speelt normaal gesproken versterkt en met een extra bandlid. Toch bleef het viertal prima overeind in de intieme setting die de Kleine zaal van Mezz altijd weet te bieden.

Driving Mrs. Satan
Het Italiaanse drietal had meer publiek verdiend. Na het optreden van Awash verruilde een aantal mensen de warme kleine zaal van Mezz voor de kou van buiten. Vele hardrock-nummers werden gedoopt in een lief en akoestisch sausje. De stem van de zangeres leende zich hier perfect voor. Haar uiterlijk deed denken aan Gwen Stefani in haar goede dagen en haar stem kan zo mee in elke zichzelf respecterende band. De liedjes leken door de manier van spelen een beetje op elkaar, maar het uitmuntende gitaarspel van haar collega’s vergoedde veel. Met name de akoestische gitaar van de bebaarde medespeler werd een aantal keer op virtuoze wijze bespeeld. Van ‘Hells Bells’ van AC/DC tot ‘Can I Play With Madness’ van Iron Maiden werden op zachte wijze aangeraakt door het trio. Het optreden vond plaats in een behoorlijk tempo. De zangeres stopte slechts om te zeggen dat ze regelmatig mailtjes ontvangt waarin staat dat sommige metalfans haar het liefst ondersteboven kruisigen. Dit allemaal omdat de band de nummers vol snerpende gitaarsolo’s nu omturnt tot lieve liedjes. Dat zal allemaal best, vast staat wel dat Driving Mrs. Satan er glansrijk in slaagde eens een andere manier van hardrock te laten horen. Liefdesrock, zullen we maar zeggen.

Gezien: Awash en Driving Mrs. Satan. Mezz, Kleine Zaal, 12 januari 2014.