Try-out The Medics in Kleine Zaal is poging twee voor indie-belofte

Goede songs, maar wellicht een tikje schizofreen

Robin van Essel ,

Twee jaar geleden speelde The Medics al eens in Mezz Café. De Utrechters waren net binnengehaald als de nieuwe indie-darlings van Nederland. Maar het liep even anders. Wanneer het steeds 'net niet lukt' zorgt dat voor interne strubbelingen. De band staat meerdere malen op het punt van stoppen en gitarist Ricardo Jupijn stapt zelfs uit de band. Maar met de Zweed Dan Hallin als nieuwe aanwinst, vindt The Medics toch nieuwe energie. Een nieuwe plaat komt binnenkort uit. Zaterdagavond kreeg de kersverse Kleine Zaal van Mezz een voorproefje.

Ondanks dat dit optreden 'try out' heet, trapt de band af met een oudje: 'Dance Into The Dark' is de openingstrack van het in 2011 verschenen gelijknamige album. Het nummer wordt gespeeld met één gitaar en twee synths. Is The Medics, zoals zoveel bands uit de indie-hausse van vorig decennium elektronischer geworden, naar voorbeeld van de vooral erg lelijke experimenten bij bands als The Kooks en Editors?

Het lijkt mee te vallen. Song nummer twee in de set is nieuw: 'Turnaround' heeft weliswaar ook een duidelijke synthlijn, maar wordt gespeeld met twee gitaren dik rondstuiterende indie-riffs. Ook andere nieuwe songs in de set, zoals 'I Got You Where I Want You To Be' en 'Something In The Water' zijn dansbaar genoeg en gaan door waar de debuutplaat ophield: de energie en ambitie spatten er vanaf. Zanger Daniël Langeveld is een aanmerkelijk betere zanger geworden en vooral de gitaar van Jarl Hector voorziet de band van een ambitieus geluid.

Maar jongens, die clichématige, akoestische ballad, is dat echt nodig? En die duidelijke verwijzingen naar bands als Handsome Poets en Kensington? Gelukkig beschikt The Medics nog over de ijzersterke oudere songs, zoals 'City' en afsluiter 'A Little Bit Of Love', waarbij je je weer herinnert waarom dit ooit zo'n opwindend genre was.

The Medics ambiëren duidelijk de grotere podia, waar collega's als Go Back To The Zoo en de eerdergenoemde referenties inmiddels wel op spelen. En er moet worden gezegd: zowel de oude als het leeuwendeel van de nieuwe songs lijkt daar goed genoeg voor. Desondanks doet het allemaal een beetje schizofreen aan. Alsof The Medics niet helemaal kan kiezen tussen de indie-bravoure van destijds, of het schrijven van nummers die in de  eerste plaats toegankelijk moeten zijn voor een groot publiek.

Als The Medics dat laatste ambieert, is deze try-out in Mezz zeker een geslaagde. Wellicht niet bijster origineel of in de smaak van de hardcore indie-liefhebbers meer. Maar ongetwijfeld een kolfje naar de hand van publiek op festivals als Paaspop, Pinkpop en the likes. Een herkansing voor de belofte van twee jaar terug dan maar.