Vóór Eefje krijgen we eerst Renée, voor het gemak zowel de voornaam van de frontdame als haar band. De Gentse zingt, overigens ‘gewoon’ in het Engels, over alledaagse dingen zoals aardbeienvlekken op je kleren, en speelt zachte, rustige zondagmiddagmuziek die net niet té zoetsappig of lieflijk is. Soms met een beetje blues, dan weer een scheutje folk, zoals de banjo die te horen is in ‘Dum Dum Dum’. Hoewel ze zichzelf niet zo’n ‘valentijnsmadam’ noemt, schreef ze dit nummer dat voor haar doorbraak zorgde voor haar vriend in België, toen ze op deze bewuste dag enkele jaren geleden in Finland zat. In afsluiter ‘You Were Here’ laat Renée horen dat haar fluweelzachte stem wel degelijk scherpe randjes heeft. Hopelijk gaat ze daar meer mee doen, want het maakt haar muzikale palet een stuk breder.

Dan dus Eefje. Eefje is cool, zoveel is al snel duidelijk. Centraal staat haar vorig jaar september verschenen tweede album ‘Het is’. Zowel de band die ze in een halve cirkel om zich heen verzameld heeft, als Eefje zelf zijn vanavond volledig in het wit gekleed, waardoor je het gevoel hebt met een eenheid, een gang bijna, te maken hebt.

Vanaf liedje één is het publiek mee en, man, wat klinkt dit goed. Het hele eigen geluid dat Eefje heeft ontwikkeld, stijgt ver uit boven het singer-songwriter geneuzel dat we zoveel horen, en komt live nog beter tot zijn recht door de prominent aanwezige bas en drums. De Nederlandstalige teksten van de nieuwe nummers zijn iets abstracter dan die van haar debuut, waardoor je als luisteraar meer de ruimte krijgt om weg te dromen in plaats van dat je gedwongen wordt om naar ieder woord te luisteren.

Meestal klinkt Eefje groots, als ze alle stemmen van haar bandleden inzet bijvoorbeeld, maar ze is ook niet bang om te klein te houden, zoals in ‘Alles doen’ (“als ik wil, kan ik alles doen wat ik wil”) dat ze alleen speelt. Na ruim een uur en een kwartier neemt het publiek geen genoegen met het eind en komt Eefje nog terug voor drie nummers: één helemaal solo, zichzelf begeleidend op de akoestische gitaar, ‘Ik dacht na’ semi-a capella in samenzang met haar band, “bij dit ding voelen we ons altijd heel ongemakkelijk, maar we doen het toch”- en met resultaat, en ten slotte nog een echte afsluiter voluit, met dikke elektronica.

Festivalbazen die deze zomer eens iets anders weg willen zetten dan de Kensingtons en de Blaudzuns, let u op? Dit is dus een van de tofste dingen die we op dit moment in Nederland rond hebben lopen. Gratis advies: doe er iets mee.

Gezien: Eefje de Visser en Renée. Mezz, Jupiler Zaal, vrijdag 14 februari.