DE ACT:
De vier bandleden betreden het podium onder begeleiding van ietwat sombere klanken. De jonge mannen hebben een volwassen uitstraling en dat wordt nog eens bevestigd zodra Joep zijn stem laat horen. Een lage diepe stem die je misschien niet direct zou verwachten. Radiohead als invloed hoor je zeer zeker terug, daarnaast horen wij ook een vleugje Editors.  

HET PUBLIEK
Helaas is er nog niet veel publiek aanwezig, maar langzaam vult de ruimte voor het podium zich met nieuwsgierige mensen. De huilende gitaren trekken mensen aan en men wordt nieuwsgierig.

Wanneer de band 'Exist' speelt begint het sprookjesachtig. Helaas is de tweede stem van toetsenist Jeroen nauwelijks te verstaan, wat uiteraard jammer is, maar geen verlies. Zijn toetsenspel daarentegen is mooi en krachtig. De echo op de gitaar zorgt dat het een dromerig geheel vormt. Stelletjes hangen tegen elkaar aan en genieten van de klanken van There There.

Joep ruilt de toetsen in voor zijn gitaar en de band speelt een nieuw nummer 'Up And Running'. Zonder de melacholische klanken van de toetsen krijgt dit nummer al snel een pop-achtige sound. De band wisselt tussen harde en zachtere nummers en op deze manier houdt het de aandacht van het publiek. Met aanstekelijke riffjes wordt het nummer 'Place To Be' gespeeld. De band is experimenteel en durft iets anders te doen en laten horen. De band sluit af met het nummer 'Mastermind' waarin zij variëren van hard naar zacht. Ze beschikken duidelijk over voldoende diversiteit in hun muziek, echter mag de zang hier en daar nèt een tandje harder of rauwer. De band heeft zeker potentie, het 'sprookje' van There There is nog lang niet beëindigd. 

HET NUMMER:
Het nummer 'Exist' springt eruit. De echo op de gitaar van Joep samen met alle klanken klinkt als een experimenteel geheel.