Dayna Kurtz is een bijzondere dame met een stem waar geen valse noot in te bespeuren valt. Over een "motherfucking good voice" kan absoluut gesproken worden. Deze eigenschap haalt Kurtz af en toe aan als het over artiesten gaat waar ze zelf lyrisch over is. In 2012 heeft ze zowel het album 'Secret Canon, Vol.1' als 'American Standard' uitgebracht waarin haar liefde voor jazz en R&B van vroeger op het eerste album te horen is en country blues in het andere album is vertegenwoordigd.

Ze begint de avond met 'Do I Love You?' Het is direct muisstil in de zaal, voorin althans, achterin staan wat dames die de sfeer nog niet helemaal aanvoelen. Ergens anders in de ruimte gaat al vroeg iemand tegen de vlakte. Niet omdat het er zo verschrikkelijk wild aan toe gaat, wel omdat de temperatuur niet te harden is. De bezoeker wordt gelukkig snel geholpen en Dayna, die niet doorhad wat er gebeurde, heft haar glas, proost en zo keert de rust weder.

Kurtz trakteert het publiek naast eigen werk op een vernieuwde versie 'Reconsider Me' van Johnny Adams. Dat doet ze monsterlijk goed met haar krachtige stem. Alle toehoorders hangen nu aan haar lippen, bij ieder nummer krijgt ze denderend applaus en aan interactie is ook geen gebrek. Deze pittige tante krijgt van een bezoeker Bourbon aangeboden. Iets anders dan wat ze in het verleden ooit tijdens een concert kreeg, namelijk Crystal Meth dat haar drie dagen wakker hield. "I wrote this song on meth, it doesn’t feel like meth. It feels like a heroin song." Bezoekers lachen en dan slaat ze het publiek om de oren met 'Love Where Did You Go?'.
 
Plotseling haalt ze een toverstafje met blauw licht tevoorschijn dat een sigaret moet voorstellen. Blijkt in Amerika dé hit te zijn, volgens Dayna, en het verrast haar dat Nederlanders er iedere keer verbaasd op reageren. Na er een trekje van genomen te hebben vervolgt ze haar concert met het blues nummer 'Invocation'. Ze wil ook een nummer spelen dat nog geen naam heeft, maar waar het publiek over mee mag beslissen. "You can name the damn song!" Zelf dacht ze aan Benediction, maar dat werd haar toch iets te religieus. En als je denkt dat Kurtz aan het einde van haar concert is gekomen, heb je het mis. Ze komt maar liefst twee keer terug met onder andere een cover van Prince 'Joy In Repetition'. Zo veelzijdig als Kurtz is, zo veelzijdig was de avond.

Gezien: Dayna Kurtz. Mezz, vrijdag 15 februari 2013.