Blue Garden stond in oktober vorig jaar, redelijk recent dus, nog in De Speeltuin en 3voor12/Breda was daarbij. Ergens is het vreemd dat de band al tien jaar bestaat en nog stamt uit de zogenaamd ‘legendarische Klapcot-scene’, maar nog nauwelijks grote bekendheid geniet. Eerst vijf jaar als Redshift en de afgelopen vijf jaar als trio onder de naam Blue Garden. Heeft de band trouwens iets met kleuren? “Nee,” zegt gitarist Gijs van Elewout, “dat is toeval. De naam Blue Garden is een verwijzing naar een nummer van Masters of Reality. Een band die we alledrie goed vinden.” Andere invloeden zijn Mötorhead, The Gun, Black Sabbath, Kyuss en dat is te merken. De band, met verder drummer Robert en zangeres/bassist Laetitia, is goed verankerd in de Bredase scene. In het publiek staan onder andere Mario Petrus van Vagabound/The Campfire Collaboration, Birgit Bettina van BB & Van Berlo, oud TANK86-gitarist Floris Lambregts en wat vaste spelers van jamband Mudicine, zoals Karmabomb-zanger Danny van der Laan. Misschien is Blue Garden wel bekend, maar dan toch in een te kleine kring. Jammer, want de band is solide en maakt bewuste keuzes. Bewust gaat de recht-toe recht-aan seventies rock halverwege de set om naar een zwaardere toon van grunge en garage. ‘No Class’ van Mötorhead is het omslagpunt. Wat verder opvalt, is dat er de tijd genomen wordt voor de songs. Voor sommigen kan dat saai zijn, in dit geval pakt het prima uit. De aanpak past bij de uitstraling en als er een tandje bijgaat dan schiet de hele band consequent in de versnelling. Wat meer promotie en misschien een EP kan de band goed gebruiken, want tien jaar in de Bredase underground is nogal lang. De routine en het evenwicht binnen de band en qua samenspel zijn er al.

Karmabomb opent met het instrumentale ‘Lights Out’. De band speelt, zanger en tweede gitarist Danny van der Laan stelt nog even een videocamera op aan de zijkant van het café. Loopt het kleine podium op, met zonnebril en in pak, en houdt een kartonnen bord omhoog met de tekst ‘Art Pig’ en een pijl naar zichzelf. Een paar nummers later is alles van EP ‘The Abduction Of Henry Z.’ al gespeeld. De meeste bands zouden voor een andere opbouw kiezen bij het presenteren van een eerste EP en bijvoorbeeld een single als ‘Dare The Rain’ bewaren voor het slot, maar Karmabomb is even wat anders. Met teksten die nog eens ergens over gaan: de arrogantie van de macht, de blues van de working man, vuile liefde, maar ook simpelweg ‘I Hate Jazz’. En een covertje van The Knacks ‘My Sharona’ kan er ook wel bij, Karmabomb heeft niet zo veel met regeltjes. Wel met een enorm creatieve mengeling van stevige grungerock, punk, hardcore én funk. Met een klankkast voor Van der Laans stem en een megafoon om de tekst nog meer kracht bij te zetten. De bezeten blik bij teksten als “You speak so loud but what’s your message now?” of “You make poor people ill!”, Van der Laan heeft een boodschap. Bassist Rens Geubbels en Macronizm-leden drummer Remco de Jong en gitarist Michiel van den Toorn maken het collectief compleet, het is de frontman die het meest de aandacht trekt. Schreven we vorig jaar al dat Karmabomb ‘da bomb’ was, daar was geen woord van gelogen, meer dan een clichématige rockband. EP’tjes van ‘The Abduction Of Henry Z.’ worden zo mogelijk nog tijdens het optreden al aangeschaft. Een band om in de gaten te houden.

Gezien: Friday On The Rocks met Blue Garden en Karmabomb. De Speeltuin, vrijdag 15 februari 2013.