De avond begon met MaxiFusion dat met een nogal verwarrende biografie geen enkele verwachtingen schepte, maar verrassend leuke nummers ten gehore bracht. De biografie beschrijft een mix van rock en popballads tot jazz en Ierse folk, maar op het podium werd het toch vrij snel duidelijk. Het optreden stond vanavond ook in het teken van  promotie van hun nieuwe album ‘Green’, dat in eigen beheer is opgenomen en uitgebracht. Qua geluid benaderde de band vooral de sound van Within Temptation. De hoge stem van zangeres Lynn klonk dromerig en leek vaak uit de bocht te schieten, echter Lynn is het hele optreden op geen foutje te betrappen geweest. Ook de muzikanten speelden goed, de nummers klonken melodieus door het spel van toetsenist Stefan en de setlist was afwisselend, al was het  allemaal wel erg veilig. Daar schuilt misschien ook wel het gevaar in, pas na een nummer of vijf leken de muzikanten een beetje los te komen en durfden toen ook van hun plek te komen. MaxiFusion is in potentie een band met leuke nummers, maar met wat meer structuur in de liedjes en een iets grotere portie lef op het podium kan de band best flink wat optredens in de wacht slepen.

De tweede band bij Uit Je Hok had duidelijk meer lef en dat schepte wél meteen verwachtingen. Frontman Ed maakte nog voor het optreden duidelijk dat ze zichzelf niet al te serieus nemen. Met de naam Hé Kul als coverband is dat een inkoppertje. Een slimme manier om alle vooroordelen van tafel te gooien, maar daar kom je alleen mee weg wanneer je er als band staat en de oh zo bekende nummers uit die onuitputtelijke rockcatalogus foutloos speelt. Hé Kul slaagde daar muzikaal zeer goed in met solo gitarist Wesley als absolute uitblinker. De bekende rifs van ZZ Top, Elvis Presley, Herman Brood en de Beastie Boys konden meteen op reactie rekenen van het publiek. Een bijna geniale opbouw naar Pink Floyds ‘Another Brick In The Wall’, met drummer Roy als zanger, dat overliep naar Broods ‘Saturday Night’ bleek een breekpunt in het optreden. Daarna kakte het allemaal een beetje in, zanger Ed die zijn tekst van een papiertje moest lezen en daarom niet de zaal in kon kijken droeg bij dat het helaas als een nachtkaars uitging. Twee nummers van de Golden Earring was ook net iets teveel van het goede (tip: volgende keer Creedence), al bij al zou Hé Kul zeker niet misstaan op een flink podium tijdens de Harley Dag!

Gezien: Maxifusion en Hé Kul. Mezz Café, dinsdag 1 november 2011.