Maandagavond. Mijn eerste blik pils is leeg als het derde nummer 'Bukkake' begint. Op naar de koelkast. Door mijn boxen knettert de eerste plaat van Revölvo. “Older, wiser, louder”, schreeuwt zanger Dave. Het eerste is zichtbaar, de tweede bewering is voor eigen rekening en het laatste is zo te horen een terechte conclusie. Ik ben pas bij nummer vijf als ik mijn tweede blik fijnknijp. Dit is verdomme gewoon hetzelfde tempo dat ik hanteer als ik in één of andere schrale tent naar een podium sta te kijken.

Als ik de koelkast opentrek, ben ik blij dat ik mijzelf in ieder geval bedien van halve liters. Dat op en neer lopen is eigenlijk nu al niet te doen. Revölvo  speelt hard, bot en fel. Zo hoort een mix van metal, rock, punk en hardcore te klinken. Gelukkig valt de band tegelijkertijd niet in de val waar veel stijlgenoten in stranden. Deze opnames klinken nergens gelikt en voor drakerig sentiment is geen plaats. Een half uur lang doorbeuken van het eerste tot het laatste nummer.  Maar er is meer dan botte agressie nodig om echt te blijven boeien. Die ouwe trash, punk- en rockplaten waar platenkasten van de leden ongetwijfeld van uitpuilen, hebben hun werk gedaan.

Gitarist Tank kan op ieder moment van de dag drie Maiden solo’s achter elkaar integraal opjengelen. Daar durf ik een krat op te zetten. Gelukkig geselt hij zijn plank kundig. Naast de schuurpapieren strot van Dave en het vakkundige geroffel van Vince zijn het deze solo’s die de nummers van de broodnodige spanning voorzien. Tegen de tijd dat de drie heren het motto 'Get what you deserve' door mijn woonkamer heen blaffen, druipt de helft van mijn halve liter van het plafond af. Onderweg naar de koelkast denk ik na over hoe ik de band ga overtuigen dat ze die backpatches moeten laten maken, die ik op mijn nieuwe spijkerjack ga naaien.

Met een koud, nat blik in mijn klauwen, word ik vervolgens op orkaansnelheid omver gekegeld door de laatste twee nummers. Deze plaat klinkt ook gewoon als een botte stomp in je maag. Opeens is het stil in de kamer. De schorre hond van de buren is zo te horen al een kwartier aan het doordraaien. Mijn hoofd is licht en het blik ligt zwaar in mijn hand. Er zit maar één ding op. Repeat.

Het album van Revölvo is verkrijgbaar op de band's website. Ons verslag van de albumpresentatie vind je hier.