In 2007 besloten de mannen van Boysetsfire uit Delaware dat het mooi was geweest. Maar vier jaar later ging het weer kriebelen en werd besloten om weer te gaan touren en vanuit daar verder te zien. En toen kwam het bericht afgelopen maart: ook in Mezz! Vanavond is het zover. De support, Antillectual, tourde de afgelopen vier maanden eigenlijk non-stop door Europa. Niet meer dan terecht dat Mezz om half negen al behoorlijk vol is dus. En het harde werken werpt blijkbaar zijn vruchten af: de band rondom sympathieke Nijmegenaar Willem Heijmans heeft ook vanavond een trouwe harde kern fans meegenomen. Antillectual bedient zich van een on-Nederlands goede eastcoast-punk die doet denken aan bands als A Wilhelm Scream en Strike Anywhere. En, in tegenstelling tot wat vaak het geval is bij dit soort bands in het voorprogramma, is het geluid in Mezz prima afgesteld. Goede opwarmer, wanneer krijgen deze jongens eens de credits die ze verdienen?

Mezz staat inmiddels vol met vooral mannen van eind twintig; fans van het eerste uur, en eigenlijk best leuk om eens een ouder publiek bij een hardcoreband te zien. Niet verwonderlijk bij een band vol mannen die ver in de dertig zijn natuurlijk. Eventuele twijfel over het verloop van de avond neemt Boysetsfire meteen weg als afgetrapt wordt met het snoeiharde 'Release The Dogs'. Voorman Nathan Gray is nooit een man geweest die het van zijn motoriek moet hebben, maar vanavond lijkt hij wel dronken. De eerste songs, hoewel perfect gespeeld en gezongen, worden snel achter elkaar afgewerkt. De zang in het intro van 'Walk Astray' komt van tape. Het lijkt alsof Boysetsfire een beetje op de automatische piloot speelt. Misschien niet heel vreemd, gezien het bomvolle tourschema.

Toch weet de band vanaf 'Empire' de zaal in een headbangende massa te veranderen. Er moest duidelijk eerst keihard afgetrapt worden, want het tempo gaat iets omlaag. Wilde Gray vroeger nog wel eens minutenlang uitweiden over al het onrecht in de wereld, vanavond is de man in opperbest humeur. Hij grapt tegen het publiek, verwondert zich over de 'random smurfs' in Mezz en neemt bassist Robert Ehrenbrand in de zeik. 'Twelve Step Hammer Program', 'Voiceover' en 'White Wedding Dress' komen voorbij, en de automatische piloot van het eerste deel is er nu duidelijk af.

Het valt op dat de nummers in de set sowieso goed zijn gekozen: er is een mooie mix tussen hard en heel erg hard, en zowel de oude als nóg oudere platen komen voorbij: zelfs 'The Day The Sun Went Out' uit 1998. Ondanks een break van vier jaar speelt Boysetsfire nog steeds met speels gemak hun show. Het publiek is inmiddels ook overtuigd: een crowdsurfer klimt het podium op en jat tot groot vermaak van de band een flesje water. De set wordt afgesloten met publieksfavorieten 'After The Eulogy' en 'Rookie', waarbij bier door de lucht vliegt, de hele zaal staat te springen en er een bescheiden moshpit ontstaat.

Als de band tegen de vroegere gewoonte in terugkomt voor 'Falling Out Theme' en 'Handful Of Redemption' is het duidelijk: Boysetsfire kan het nog steeds. Erg tof dat we de kans krijgen deze hardcore-grootheden weer live te zien. Hoewel het grootste gedeelte van de show de lol er duidelijk afspatte en de band oprecht dankbaar en enthousiast is, valt er toch niet helemaal aan het idee te ontkomen dat de mannen niet altijd even gefocust zijn. Dit doet je afvragen wat de houdbaarheid van Boysetsfire nu is. Blijft het bij een reünietour? Komt er een album? Laten we deze avond maar koesteren. En dat doet het publiek, getuige de brede smile op de gezichten van iedereen die Mezz uiteindelijk verlaat.

Gezien: Antillectual en Boysetsfire. Mezz, donderdag 30 juni 2011.