Tuxedo Bandido is netjes op tijd als om half vier de POBparade verder gaat in Catch 22. En dat terwijl de drie heren helemaal uit Zeeland zijn gekomen. “En op tijd, ondanks de sleurhutten op de weg.” Twee fraaie gitaren en een bas. Dan gaat de sampler aan en start ‘TB TV’, Amerikaanse slogans en jingles waar de band steeds “Tuxedo Bandido” achter heeft gemixt. Heel cool, want daarna komen ook samples van drums, trompetten en later ook orgeltjes en piano’s. Tuxedo Bandido speelt daar simpelweg overheen, prima getimed en vooral grappig. Een soort Zeeuwse Fun Lovin’ Criminals qua uitstraling en fun factor, maar op eigen wijze veel relaxter. Surf, rock ’n’ roll, blues, een beetje rockabilly en filmmuziek. Ze weten het zelf ook als zanger Maxim S. Calda zingt “This is meant to be funny, so check this.” Bijvoorbeeld het liedje over het gebroken hart, dat begint met de sample van een hartslag… “Voor veel fans is dit een echt biermoment. Dat kun je op twee manieren uitleggen.” Origineel en continu lachen, ideaal om deze tweede paasdag vol muziek mee te beginnen.

Op weg naar Mezz Café voor mini-festival ‘From Mellow To Rock’ is het druk op het terras van Het Hijgend Hert. Binnen staat The BlackHill Bandits klaar om hun tweede optreden ooit te starten. Zonder twijfel de hardste band met een banjo dit weekend. Zoals het hoort bij beginnende bands speelt ook deze act voornamelijk voor vrienden, bekenden en familie. Zanger Tristan van der Laan verontschuldigt zich bijna als hij aangeeft dat het “nog een beetje rammelt”. Maar dat is helemaal niet erg, veel spelen is belangrijker. De band kan veel kanten op, zeker als banjobespeler Tinus Kardolus ook een gitaar pakt en er opeens, naast Sebastian Mol en Jaap Gerritse, drie gitaristen op het podium staan. Van het persoonlijke ‘Letters’ waarbij we zowaar wat familiegeschiedenis te horen krijgen tot een Flogging Molly aandoend rocknummer en een enthousiast geuzenlied met gefluit tussendoor heeft deze band die vorig jaar herfst ontstond in ieder geval alvast een gevarieerde set.

In Mezz Café heeft Awash uit Breda en Tilburg ook een bende bevriende bands en bekenden geregeld voor hun eigen mini-festival binnen de POBparade ‘From Mellow To Rock’. Lied ‘Unjustified’ aan het begin van het optreden geeft een duidelijk beeld van wat je kunt verwachten: integer gebrachte poprockliedjes met zowel een rockende elektrische gitaar als een akoestische gitaar, een standaard ritmesectie van drum en bas en een afwisselend piano-/toetsen-geluid. Grappig: Awash is, middenin de programmering vanmiddag geplaatst, juist zelf van zachtjes tot hard. De band wisselt rustige songs af met een steviger geluid, maar nooit te hard, bijvoorbeeld een nummer als ‘Numb’. Meer dan leuk is de bijdrage van Charlotte Broeder, de zangeres van Solid Swing en een vriendin van de band, aan wat in het begin een pianoballad lijkt maar wat ontaardt in een steeds sneller en steeds hoger gezongen pop duet.

Lees hier deel 2 met recensies van Merel Simons, The Surs en Dogs Rule The Night.