Guy van Nueten
In tegenstelling tot de eerste dag van Ik Zie U Graag staat de zaal van Mezz nu vol stoelen. Het is tijd voor een akoestisch optreden van Guy van Nueten. Op het podium staat een prachtige vleugel waarachter Guy plaatsneemt. Het is doodstil in de zaal en een klassiek pianoconcert volgt. Ietwat zware kost voor dit opgewekte festival. Hoewel het absoluut een uitstekende pianist is, spreekt dit voornamelijk het wat oudere publiek aan, wat dan ook in grote getale aanwezig is in de zaal. Guy geeft bij de nummers een beschrijving. Zo heeft hij bijvoorbeeld filmmuziek gespeeld van cultfilms.

Guy van Nueten heeft op enkele dEUS albums de toetsen voor zijn rekening genomen, en speelde in verschillende bands. Maar zijn naam is voornamelijk blijven hangen door zijn samenwerking met Tom Barman op het album 'Live'. Een album bestaande uit nummers van de tour die zij samen deden met uitgeklede dEUS nummers en covers. Vanavond klinkt het pianoconcert helaas wat kil zonder zang of ander instrument.

Cijfer
7
(CG)

Stef Kamil Carlens
Stef Kamil Carlens heeft veel op zijn muzikale kerfstok. Stef werd bekend als bassist van de band dEUS. In 1996 verliet hij de band om zijn eigen project op te zetten en Zita Swoon was geboren. Vanavond echter geen Zita Swoon, maar Stef en zijn vele gitaren. Afwisselend speelt hij akoestisch en elektrisch de gitaar. Ook het konijn ontbreekt niet op het podium en Stef brengt op een grote rode kruk zijn liedjes al tikkend op een oud houten kistje.

Plus
Afwisselend klinken Engels- en Franstalige nummers. De rauwe, maar zwoele Franstalige nummers geven een authentiek en intiem Frans sfeertje. En daarnaast komt hij later bij de meer Amerikaanse, langgerekte tonen. Afwisselende nummers, soms ook met mondharmonica, wat de aandacht goed vasthoudt. Na een staande ovatie kwam Stef terug voor een toegift en vertelde al eens samen te hebben gewerkt met Guy van Nueten. In de hoop dat Guy nog op het podium zou verschijnen probeerde Stef nog wat tijd te rekken door wat te vertellen over die samenwerking en de cover van Joni Mitchell’s Tin Angel, de toegift. Helaas is Guy niet meer op het podium verschenen en lag hij wellicht al ergens voor pampus of was de pianist al onderweg naar huis. Gelukkig kon Stef gemakkelijk in zijn eentje het publiek overtuigen met zijn toegift en kreeg hij wederom een staande ovatie. Chapeau!

Min
Het optreden heeft weinig minpunten. Geen enkele eigenlijk. Wellicht is op te merken dat het ssst-geroep van geïrriteerde bezoekers overheersender was dan de enkeling die een woord wisselde.

Conclusie
Stef Kamil Carlens heeft duidelijk indruk gemaakt. Met de weinige middelen weet hij een werelds optreden neer te zetten. Subtiel, maar ook het grovere werk neemt hij in zijn eentje voor zijn rekening.

Cijfer
9
(CG)

Charlie Jones' Big Band 
Charlie Jones' Big Band is ook zo'n band die werd ontdekt tijdens Humo's Rock Rally dit jaar. Ze wonnen niet, maar zijn blijkbaar wel blijven hangen. Met een combinatie van blues, country en folk klinken de drie heren als ervaren muzikanten. De band heeft naast het debuutalbum 'Because We're Young' ook al een tweede album uit genaamd 'Wash The Dirt Off These Hands'. De rauwe schreeuwerige stem van de zanger bereikt hoge noten en drummer Joris knalt vanachter zijn drumstel. Achterin de hoek staat nog een man stijf in een zwart pak met krijtstreep af en toe een noot mee te zingen. Later pakt hij ook de mondharmonica en tamboerijn erbij. Naarmate het optreden vordert, wordt zijn verschijning wat losser en minder stijfjes.

Plus
De rauwe stem van zanger Jan waardoor het lijkt alsof je bij een optreden staat van een paar oude rotten uit de blueswereld. Joris knalt op de drums en zanger Jan zet een enorme keel op. Maar ze kunnen het ook subtiel, en Jan wil wat experimenteren. Met wat tegenzin moet Joris aan de bak om een speciaal nummertje trommelend op zijn drumbox neer te zetten. Het publiek moedigt hem een beetje aan en zo krijgen we een bijzonder liedje te horen. Zien we deze jongens volgend jaar op de festivals terug?

Min
Dat het Mezz Café te klein is voor deze band en ze de volgende keer gewoon in de zaal van Mezz geprogrammeerd moet worden.

Conclusie
Hoewel het dan geen big band is, kun je een goed feestje vieren met deze band. Het is rauw, hard, opgewekt en dansbaar. De band maakt contact met het publiek en met elkaar. Ze zijn uiterst enthousiast en dat spat van het podium af.

Cijfer
8,5
(CG)

Geht’s Noch?
Het Antwerpse dj/producer duo Geht’s Noch? warmt het handjevol aanwezigen alvast op wanneer de deuren van de zaal om 23.00 uur weer open gaan voor het tweede gedeelte van de zaterdagavond van Ik Zie U Graag. Met Shameboy en Hermanos Inglesos zorgen zij ervoor dat de liefhebbers van electro, house en alles ertussenin ook aan hun trekken komen. (NV)

Shameboy
Met de nieuwe plaat ‘808 State Of Mind’ op zak komt Shameboy vanavond aan Breda laten zien dat ook elektronische muziek tot de core business van de Belgische muziekscene behoort. Dansicoon Jimmy Dewit, die we eerder deze avond voorbij zagen komen in de documentaire ‘This Beat is Elektronic’ in oefenruimte Sub-R, heeft de groep inmiddels verlaten. Opvolger Dominik Friede heeft zijn plaats achter de knoppen ingenomen.

Plus
De zaal is goed gevuld en de sfeer is goed. De avond doet denken aan een geslaagde Poptrash-avond: electro in Mezz op zaterdagavond. Shameboy heeft sterk materiaal waar ze met gemak het ingeplande uur mee vol spelen. De visuals van Cum*VJ van dansende webcammeisjes trekken zeker de aandacht en kleden het geheel verder aan.

Min
Van spanning opbouwen is weinig sprake. Zo komt het bekende ‘Rechoque’ al vroeg in de set voorbij.

Conclusie
Geen wereldschokkende show of de nieuwste electrorevelatie, maar wel een degelijk optreden van een solide groep.

Cijfer
7
(NV)

Dj-set W Cool J/Mauro
Behoeft Mauro Pawlowski, koning en oppergod van de Belgische muziekscene nog een introductie? Dacht het niet. Deze avond deelt hij de draaitafels met Willem Jongeneelen, muziekjournalist met een hart voor Belgische muziek. Vanaf de iPod en uit de wasmand met meegebrachte plaatjes wordt een bonte muzikale mengelmoes samengesteld. In Mezz Café vermaken zij de bezoekers die laat op de avond liever nog even iets anders horen dan de electro in de zaal.

Plus
Iedereen houdt van Mauro en Mauro houdt van iedereen. De muziek gaat van Beyoncé, Missy Elliot via Britney Spears en Moloko naar Slayer, Led Zeppelin en The Stooges. Hoewel er tussendoor wat onbekendere liedjes voorbij komen, blijft het obscuriteitsgehalte - onverwacht -  behoorlijk laag. Mauro zelf is ook niet te beroerd om zich aan een dansje te wagen en is bijna net zo vaak tussen het publiek te vinden als achter de draaitafels. Naarmate de avond vordert, loopt het café steeds verder leeg, maar de sfeer op de dansvloer wordt er niet minder om. Ruim een half uur na de geplande eindtijd wordt de laatste plaat pas ingezet.

Min
Op technisch gebied is het verre van perfect. Vooral bij Mauro zijn de overgangen tussen de nummers dramatisch slecht, en sommige nummers zijn veel te lang om in zijn geheel gedraaid te worden. Maar weinig mensen lijken zich daar iets van aan te trekken.

Conclusie
Het is mooi om een man van zulk kaliber aan het werk te zien. In het begin is Mauro nog zoals we hem vanaf het podium met dEUS kennen: stoïcijns voor zich uit starend en immer cool. Maar naarmate de avond vordert, en het aantal geconsumeerde pintjes daarmee, komt hij los en staat hij net zo hard te headbangen als de rest van de aanwezigen.

Cijfer
7,5
(NV)

Aan Hermanos Inglesos de taak om de zaal van Shameboy over te nemen en verder in stukken te hakken. Deze broers maken een rauwe, vette mix van eigen werk en geleende nummers (van bijvoorbeeld Goose) en maakt korte metten met hen die al van plan waren om naar huis te gaan. (NV)