Aan het Britse duo Rue Royale de nobele taak het terrasconcertenseizoen van Mezz te openen. En ze doen het met flair, het innemende duo maakt fluisterpop. Mooie akoestische liedjes en vooral erg mooie samenzang. Het is de tweede keer dat het echtpaar (het duo is alweer vijf jaar getrouwd) Mezz-Café aandoet, maar stonden zij twee jaar terug nog voor een bijna leeg café, vandaag is het terras te klein! Rondom het terras heeft zich nog meer publiek verzameld om te kunnen genieten van het weer en vooral van de betoverende liedjes van Rue Royale.

Met minimale middelen weet Rue Royale een mystieke sfeer te creëren, zacht gitaarspel met kleine percussieaccentjes en vooral veel mooie zang. Een klein beetje Damien Rice en Jose Gonzalez, maar eigenzinniger in die zin dat Rue Royale een soort eindeloosheid heeft die zowel de kracht als de valkuil van het duo is. De meeste nummers lijken wel erg veel op elkaar en er wordt niet echt naar climaxen toegewerkt. Dat maakt dat Rue Royale heerlijk relaxt is, maar ondertussen niet continu weet te boeien.
Het publiek heeft hier echter geen last van, er wordt aandachtig geluisterd en na een uur zijn we Rue Royale nog niet beu.

Het duo presenteert het publiek enkele nieuwe nummers, precies de sound zoals we die kennen maar zeker net zo mooi. Rue Royale moet het niet alleen van haar lieve liedjes hebben, het duo is zeer innemend. Zeker wanneer zij vertellen een Albert Heijnbonuskaart te hebben, op een universiteit te zijn uitgejouwd en dat Brooklyn zijn bril is gebroken toen hij hem aan het schoonmaken was. Hoewel de muziek misschien geen zeventig minuten kan boeien, is Rue Royale leuk genoeg om aandachtig te blijven.

Een fijn eerste terrasconcert, zij die mogen volgen krijgen het moeilijk dit te overtreffen…

Gezien: Rue Royale. Terras van Mezz, zondag 4 juli 2010.