Actifeth blaast en kraakt vooral erg veel, wat voor het binnenstromende publiek een nogal opvallende reactie teweeg brengt. Normaal gesproken als dj-duo, vandaag dus als live-act en zeker niet minder boeiend daarom. Sterker nog, de eigen tracks zijn een stuk interessanter dan menig electrohitje wat tegenwoordig niet meer zonder de Warp-esque sirenes kan. Actifeth brengt een mix van Motor, Owl Vision en Belgische acts als ik zo vrij mag zijn er een eigen stijlinterpretatie aan te hangen. Enig nadeel: de bandnaam is lastig uit te spreken na een aantal glazen champagne. Onderhoudend, goeie binnenkomer en op naar de grote zaal!

Benjamin Williams en Mo Franco lossen elkaar af en zorgen voor een opstopping in het kleine gangetje tussen de theaterzaal en het restaurant waar een groot podium neergezet is. De grote zaal van het restaurant raakt tegen tweeën vol, wellicht door de grooves van eerder genoemde dj’s. Visuals net zoals het voorgaande jaar maken de sfeervergelijking met de betere technofeesten af.

Joris Dieleman en Julian Edwardes zijn in de vroegte van 2010 het pseudoniemequivalent van Snør & Bærd. Kort door de bocht betekent dit elektronische synths, beats en The Exploding Shetland Ponies in enkelvoudverschijning. Verrassend, gedurfd, maar nog niet strak. Goede ideeën die een langere voorbereiding wensen. Nog een paar maanden tot de POBparade en hopelijk laat op de avond ergens daar te zien. De zanglijnen doen echter nog wat te veel aan oude Bredase glorie denken, wat uiteraard geen negatief punt hoeft te zijn. Herkansing over een paar maanden dus.

Coco Bryce is verantwoordelijk voor de handen in de lucht in de grote zaal. Dansbaar en aanstekelijk, het tijdstip werkt ook nog even mee overigens. Wat ook aanstekelijk werkt, is de manier waarop New Pokerface in de theaterzaal te werk gaat. In Breda natuurlijk niet meer weg te denken en dat is ook aan het meegebrachte publiek te zien. New Pokerface begint hard maar aansprekend, de eerste paar rijen voor het podium zijn niet meer toegankelijk voor passanten en tot ver achter in de zaal overtuigt de band. Overigens heb ik de band vaker én beter gezien, maar qua sfeer is dit moeilijk te overtreffen.

The Patsy’s, naar eigen zeggen van de organisatie de nieuwe culthit van Breda (overigens ook volgens de dienstdoende fotograaf deze avond, dus ik leg me er op voorhand al bij neer). Vrouwen en gitaren, bier erbij en rocken, wat wil je nog meer rond half vijf ‘s nachts? L7 en Hole als invloeden, waarbij duidelijk inderdaad L7 soms iets te vaak nog gekopieerd wordt. Niet over zeuren zo laat, gewoon vet. Volgend jaar weer.

Op de foto in de Boulevard?
Mocht je tijdens het feest nog gefotografeerd zijn, volg dan ook even deze link naar het foto-album op Flickr waar zo’n 100 foto’s van deze avond te vinden zijn.