Voorprogramma Kookenhaken is het toppunt van mellow. De bandleden staan relaxed te spelen, de zanger is op zijn cajon neergeploft en ook de nummers waaien als een zacht briesje voorbij. Gecombineerd best een prettig schouwspel, en bovendien past het prima in het straatje van Moss. Volgens de biografie van de band zijn ze geïnspireerd door The Velvet Underground. En zowaar: wanneer de galmknop op de vocalen opengedraaid wordt, lijkt het weer even 1967. Nadeel is wel dat het geheel zo weinig urgentie heeft dat het grootste gedeelte van het publiek, zoals bijna gebruikelijk in Mezz, er weinig aandacht aan besteedt en er stevig doorheen praat.

December afgelopen jaar speelde Moss nog in het Mezz Café, maar inmiddels is de band doorgegroeid naar een volwaardige show in een bijna uitverkochte Dommelsch zaal. Zanger Marien Dorleijn weet het zich ook nog te herinneren en verontschuldigt zich bijna voor het succes van zijn groep. Moss heeft in de paar tussenliggende maanden een uitstekende live-reputatie opgebouwd met optredens die op het collectieve geheugen van de bezoekers van Noorderslag en Motel Mozaïque gegrift staan. De verwachtingen voor het optreden zijn dan ook torenhoog.

Al tijdens het voorprogramma viel op dat het podium vrijwel gehalveerd is door een wit doek. Nu is duidelijk waarom: Moss heeft haar eigen visuals meegebracht die live in zwart-wit geprojecteerd worden. Erg mooi. En dat mag ook van de muziek gezegd worden: wat klinkt dit goed. De samenzang is een van Moss’ sterkste troeven en doet soms denken aan Fleet Foxes, maar dan een stuk steviger. Tijdens sommige nummers wordt er muzikaal zo’n synergie bereikt, dat het soms lastig te bevatten is dat wat je hoort werkelijk door de vijf mensen op het podium uitgevoerd wordt. Maar tijdens de meer uptempo nummers, zoals ‘The Comfort’ en de passende afsluiter ‘Never Be Scared’ blijft het geheel ook met gemak overeind. Tijdens de toegift speelt de band nog een cover van The Knife die verzandt in een jolige 2 Unlimited-serenade. Jammer genoeg dus toch nog een anti-climax. Hoe dan ook: Moss weet de hype meer dan waar te maken en is op dit moment zonder twijfel het neusje van de zalm van de Nederlandse popmuziek.

Gezien: Kookenhaken en Moss, Mezz, donderdag 22 april 2010.