Das Pop heeft een nieuwe plaat uit, welke simpelweg Das Pop heet. Om de naam Das Pop kunnen we niet heen vanavond, want de bandnaam hangt in grote heliumbalonnen aan de versterkers. Het podium ziet er disco uit. Vergezeld door The Hickey Underworld heeft Das Pop een bruisende show.

THE HICKEY UNDERWORLD
Helaas, helaas niet in de mogelijkheid deze Belgische heren te bewonderen, maar de reacties uit het publiek zijn over het algemeen goed. Deze band won in 2006 Humo’s Rock Rally en de debuutcd, die uitkwam in maart 2009 is geproduceerd door Das Popfrontman Bent van Looij. The Hickey Underworld is een stuk steviger dan Das Pop en heeft zich duidelijk meer laten beïnvloeden door metal, maar klinkt zeker net zo Brits als Das Pop dat doet. Wat ik van het publiek mag geloven was The Hickey Underworld erg hard, behoorlijk goed, maar niet echt een plezier om naar te kijken. Visueel heeft de band blijkbaar niet kunnen scoren bij het Bredase publiek, hoewel men over het algemeen positief is, is één iemand wel heel positief: "Het voorprogramma was echt veel beter dan Das Pop."

DAS POP
De gemiddelde leeftijd van het Mezz-publiek deze avond ligt behoorlijk over de dertig, opmerkelijk? Eigenlijk niet want Das Pop draait alweer vijftien jaar mee.  Al snel wordt de hit van het album ‘I Love’ ingezet, ‘You’, waarbij Bent van Looij naast een goede zanger ook een heel bekoorlijke drummer blijkt te zijn. Nieuw werk wordt lustig afgewisseld met ouder werk, wat opvalt is dat het nieuwere werk minder electropop is en meer de britpopkant opzoekt. Het nummer ‘Try Again’ past mooi in het rijtje van The Pigeon Detectives, 1990’s en andere britpopbandjes van zo’n twee jaar terug. Neemt wel dat Das Pop wat gelikter is dan voorheen, minder electropop en wat meer mainstream. Pluspunten voor de gitarist, die niet alleen erg goed is, maar er vooral geweldig uitziet in een oldschool tuinbroek. Ook de elektrische mandoline die hij bespeelt, voegt veel toe aan de sound van Das Pop.

Zanger Bent dwingt respect af door meerdermaals om stilte te vragen, ‘Wat hebben jullie toch allemaal te vertellen?’ vraagt hij het publiek. Waneer hij een nummer over ‘Belgische romantiek, de slechtste die er is’ aankondigt, citeert hij meneer de Uil: ‘Snaveltjes toe’. Hoewel het ego van de zanger een stempel drukt op de band, dwingt hij er respect mee af bij het publiek zonder de sfeer te vergallen. Das Pop besluit deze avond niet alleen eigen werk te spelen, maar covert ook ‘It’s A Very Good Year’ van Frank Sinatra in een strak electrojasje. Als laatste wordt de nieuwe swing-single ‘Never Enough’ ingezet en het publiek vriendelijk verzocht mee te zingen; halvewege geeft Van Looij te kennen niet boos te zijn maar teleurgesteld. Didactisch heel correct besluit hij het heft in eigen handen te nemen en de zaal te dirigeren. Een feestelijke afsluiter, maar we hebben de hit ‘Underground’ nog niet voorbij horen komen. Een toegift was dan ook wel te raden, na een prachtige ballad wordt ‘Underground’ ingezet en danst Das Pop het podium af.

Gezien: The Hickey Underworld en Das Pop. Mezz, donderdag 15 oktober 2009