Kim Janssen: beetje zwaarmoedig voor terras

Tekst en foto’s: Martijn Stadhouders ,

Het is zomer in concertland. De grote zaal in Mezz krijgt weinig actie te zien, maar het terras des te meer. Dat terras zit goed vol, het is alleen de vraag of die mensen allemaal speciaal voor de Groningse singer/songwriter Kim Janssen komen of gewoon voor een biertje in het zonnetje.

Het is zomer in concertland. De grote zaal in Mezz krijgt weinig actie te zien, maar het terras des te meer. Dat terras zit goed vol, het is alleen de vraag of die mensen allemaal speciaal voor de Groningse singer/songwriter Kim Janssen komen of gewoon voor een biertje in het zonnetje.

De jonge singer/songwriter zag eerder dit jaar zijn debuut-cd ’The Truth Is, I Am Always Responsible’ uitkomen op het label Volkoren (o.a. Sixteen Horsepower). De plaat is in veel media besproken, zowel positief als negatief. Het is inderdaad zo dat je Kim Janssen of heel goed vindt of dat je het na een paar nummers wel weer gehoord hebt. Iets wat trouwens geldt voor het gros van de singer/songwriters. De agenda op zijn  MySpace is in ieder geval behoorlijk gevuld met optredens en voor zondag 26 juli 2009 stond er dus een terrasconcert bij Mezz op het programma.

Waar hij op de cd spaarzaam begeleid wordt, doet Kim het op het terras onder de parasol in zijn eentje. Als referentiekader moet je denken aan Elliot Smith, Damien Rice, Sufjan Stevens. Geen dijenkletsers dus, maar rustige liedjes waar aandachtig naar geluisterd dient te worden. Kim brengt ze met een fragiel stemgeluid, soms neigend naar fluisterend. Dat is ook de toon die past bij de thematiek van de teksten: mislukte liefdes, alleen achter blijven etc. De muzikale omlijsting is al even spaarzaam. Naast nummers van zijn debuut trakteert Kim Janssen ons ook  op enkele composities van het ‘Major Cities’-project. Nummers die normaal uitgevoerd worden met een groep van zo’n twintigtal vrienden en bekenden. Het aanwezige publiek blijkt echter desgevraagd niet al te welwillend om als achtergrondkoor te dienen.

Na een klein half uur is de Groninger door zijn reguliere soloset heen en stapt hij over op covers, meer ‘Major Cities’-nummers en nieuw materiaal. Daar weet hij het publiek toch nog een kleine twintigtal minuten mee te vermaken alvorens hij zijn gitaar in de koffer opbergt. Al met al was het weer prettig vertoeven op het terras,  ook al is de muziekstijl van Kim Janssen en de toch enigszins zwaarmoedige materie waar hij over verhaalt niet helemaal de soundtrack voor een zonnige zomermiddag.

Gezien: Kim Janssen. Mezz-terras, zondag 26 juli 2009