Breda Barst zondag – Vijverpodium

Met recensies van: The (new) Shining, Hospital Bombers, Tim Vanhamel, Mintzkov, The Death Letters en Senser

Redactie 3VOOR12/Breda, ,

3VOOR12/Breda doet het hele weekend verslag van Breda Barst. Lees hier de recensies van het Vijverpodium met de band waar iedereen het hele weekend naar heeft uitgekeken: Death Letters.

Met recensies van: The (new) Shining, Hospital Bombers, Tim Vanhamel, Mintzkov, The Death Letters en Senser

The [NEW] Shining Muziek: Toegankelijke, melodieuze rock die best in de jaren negentig gemaakt kan zijn. Rock met emotie, de power van The [NEW] Shining combineert prima met het gevoel wat ze in hun liedjes weten te weerleggen. Plus: Dit is gaaf! Toegankelijk rock, mét emotie. Zonder zoetsappig te worden, maken deze heren mooie, gevoelige liedjes. De raakvlakken met U2 zijn fijn. De zang is rauw en mooi tegelijk. Een prima balans tussen mooie rock en rauwe rock. Daar komt bij dat The [NEW] Shining muzikaal erg goed is. Min: Voor hen die niet van jaren negentig rock houden is The [NEW] Shining na verloop van tijd wel wat saai. Toch weten ze melodie af te wisselen met power, dus echt snel saai zijn ze niet. Oordeel: 9, Een Amerikaans geluid zonder pathetisch te worden, The [NEW] Shining is cool! LR Hospital Bombers Wat: Psychedelische lofi-pop uit de hoofdstad. Hospital Bombers noemt hun muziek zelf ‘emotronic’. Plus: Hospital Bombers maakt muziek met de beste ingrediënten uit de sixties: een beetje surf, een beetje rock’n’roll, ongedwongen losjes en vooral afwisselend. De rammelige simpelheid maakt deze band erg tof. Sowieso pakt de toevoeging van een viool live positief uit en klinkt de samenzang van een jongen (Jan Schenk) en een meisje (Susanne Linssen) lekker fris. Bijvoorbeeld in het aanstekelijke ‘I Love You’. Min: weinig echte minpunten te bespeuren. Soms is de samenzang wat onverstaanbaar, maar dat maakt bij Hospital Bombers weinig uit. Oordeel: 8, écht leuke band uit Amsterdam die zijn eigen aanstekelijke ding doet. De ruimte voor het Vijver-podium was niet helemaal vol, nog wat meer publiek was absoluut verdiend. DH Tim Vanhamel Wat: Ooit het brein achter Belgisch meesterstuk Millionaire, later rechterhand van Josh Homme. Bands waarin Vanhamel acteert veranderen in goud. Als enfant-terrible niet langer gewenst bij dEUS destijds werd hij opgepikt als de nieuwste Queen of the Stoneage. Op Werchter sloeg de man ooit een telecaster aan diggelen toen het geluid niet naar wens was, vandaag een stuk opgewekter en... Plus: Onomstotelijk fenomenaal. Met onder andere Guy van Nuyten op toetsen is het geluid vol, bluesy en overweldigend. Zijn laatste wereldplaat, Welcome to the bluehouse, wordt werelds gespeeld. De solo bij ‘Until I find you’ maakt al het andere overbodig, Tim Vanhamel is nog altijd het genie dat ‘Ballad of pure thought’ en ‘We don’t live there anymore’ formeerde tot ongekende platen. De enige keer dat de man zijn zonnebril afzet, zij het slechts heel even, is om een traan weg te pinken als blijkt dat dit het laatste optreden van deze tour is voor de band. Min: Enkel persoonlijke vlakken zijn te raken als het om minpunten gaat; Jammer dat er geen plaats was voor een uitgeklede versie van een Millionaire of Evil Superstars klassieker. Goed, als dat je enige minpunt is, is het snel vergeven. Oordeel: 9,6, Miskend, verguist, een arrogante zak volgens velen. Held lijkt me beter op z’n plaats. Amen. IK Death Letters Wat: Piepjong duo uit Dordrecht, mixt blues, punk en hardrock. Deze jongens wonnen met overtuiging de voorrondes in Mezz eerder dit jaar en hebben nu al een platencontract bij Cool Buzz. Plus: Te veel om op te noemen, wat een band! De muziek is hard, snel en recht voor z’n raap; in een halfuurtje knalt Death Letters door negen nummers heen. Heel vet. De 17-jarige gitarist en zanger Jordi ‘Duende’ Ariza Lori loopt en springt op het podium rond alsof hij nooit anders heeft gedaan, ondertussen virtuoos de baas over zijn gitaar. De ene keer speelt hij minutenlang hetzelfde riff, maar even goed wisselt Duende tien keer van tempo binnen één song. Vraag is ook waar deze jongen zijn indrukwekkend sterke stem vandaan heeft. De 16-jarige drummer Victor Brandt is al even getalenteerd. Verrassend spannend. Min: absoluut niets, één van de hoogtepunten van Breda Barst 2008. Eindoordeel: 9.5, Death Letters is Death Letters en dat is ontzettend knap voor zulke jonge gasten. Ze hebben een eigen geluid en zijn super op elkaar ingespeeld, de podiumprestatie is tegelijkertijd punk en volwassen (eigen backdrop en ‘TDL’ op het bassdrumvel). Hier gaan we meer van horen, Breda zelfs alweer op 31 oktober wanneer Death Letters in het voorprogramma staat van Blood Red Shoes in Mezz. DH