Jess Wat: Jazzy pop-rock, ideale muziek voor de zondagochtend. Plus: Het rustige gitaargeluid van Jess heeft een terapeutische werking. Het is lekker wakker worden. Zangeres en toetsenist Janneke heeft een mooie stem, en de groep kan de liedjes goed aan. De groep staat zelfverzekerd op het podium, en genieten zichtbaar van het optreden. Ze brengen doordachte liedjes, iedere noot zit op de goede plaats. Min: Maar het is dodelijk saai. Nergens is het uitdagend, vernieuwend, gewaagd of wat dan ook, het is gewoon saai. Het lijkt de toekomstige huisband van de TROS. Ze doen er niemand kwaad mee, maar het is ook niet speciaal. Ik kan me ook niet voorstellen dat iemand die-hard fan van Jess is. Dit is niet wakker worden op de zondagochtend, dit is je nog maar een keer omdraaien op de zondagochtend. Oordeel: 6.5, Goed voor een zondagochtend, maar niet op de andere dagen van de week. The Exploding Shetland Ponies Wat: alternatief rockkwartet, ontstaan op de Bredase kunstacademie Sint Joost. Onder andere geïnspireerd door dEUS, Muse en Radiohead. Bracht twee EP’s uit en lijkt al te groot voor Breda. Plus: The Exploding Shetland Ponies maakt inderdaad muziek die in het verlengde ligt van hun eigen invloeden en doet dat heel goed. Geweldig zelfs. Vanaf het eerste nummer valt alles op zijn plaats: spannende tempowisselingen in de songs, goeie zang van frontman Joris Dieleman en het onderlinge samenspel is dik in orde bij deze stuwende indierockers. Hoge kwaliteit tot aan het eind. Min: geen minpunten, het wachten is op de eerste cd van deze Ponies, veel mensen zullen hier nu benieuwd naar zijn. Af en toe mogen de nummers best wat meer ‘kapot’ gespeeld worden, voormalige kunstacademie-studenten moeten in staat kunnen zijn wat meer muzikale gekte toe te voegen. Oordeel: 9, een goede toegankelijkheid, check. Spannend en uitdagend, check. Goede zang, check. The Exploding Shetland Ponies koppelen spannende muziek aan hoge live-kwaliteit. DH Fixkes Wat: Dat onze zuiderburen goede muziek maken weten we al langer. Fixkes mag ook tot deze groep gerekend worden met hun vrolijke deuntjes over het alledaagse leven in Belgie. Wellicht kent u het nummer kvraaghetaan dat maarliefst 16 weken op de eerste positie in de Belgische hitlijsten stond. Plus: Het gezelschap heeft er duidelijk zin en maakt er een gemoedelijk optreden van. Het Stabroekse accent is grappig om te horen en de muziek doet soms denken aan Spinvis. Het geluid zit goed in elkaar en is muzikaal divers. Een goed voorbeeld daarvan is het moment waarop de toetsenist met een accordeon aan de slag gaat. Ook de percussie op trom en gitaar is leuk en versterkt het geheel. Min: Intelligent of opzwepend als landgenoten dEUS of Soulwax is het niet, maar dat is dan ook appels met peren vergelijken. Er valt simpelweg niet veel te klagen en zo zal het publiek ook gedacht hebben, want drukker is het nog niet geweest bij het Avans Podium. Tja, verstaanbaar is anders, maar wie maalt daarover als het leuk klinkt? Oordeel: 7,5 Geen gezeik dus, gewoon fijn in het gehoor liggende muziek waar iedereen wel iets mee kan. Toegankelijkheid troef en de dialectpop van Fixkes zal wellicht menig Bredanaar eens af doen reizen naar Stabroek. Het zijn dan ook praktisch onze buren en dat geeft ons de kans om te zelf te gaan ondervinden waar deze heren over zingen. SS Letz Zep Muziek: Goh, wat denk je? Coverbands zijn een nieuw fenomeen op Breda Barst. Vorig jaar Action in DC en dit jaar dus Letz Zep. Je raadt het al: Nep Zeppelin, a tribute to… Led Zeppelin. Plus: Door de wat oudere generatie heb ik mij laten vertellen dat de performence van Letz Zep precies zo is als die van Led Zeppeling toentertijd. Een gitarist in een veel verhullend wit pak en pathetische bewegingen van de zangere à la Robert Plant. Muzikaal klopt Letz Zep als een bus, het geluid wordt gaande het optreden steeds beter en ook het publiek komt steeds meer los. Min: Letz Zep is wat saai, nummers als ‘Kashmire’ en ‘Stairway to heaven’ zijn leuk, maar de rest blijft voortkabbelen. Natuurlijk moet je van Led Zeppelin houden, maar als geheel zou het allemaal wat sprankelender mogen. Een tribute-act is tenslotte een goed moment om het publiek eens lekker mee te trekken, maar dit gebeurt niet. Oordeel: 7, Muzikaal gezien goed en het voorkomen klopt als geheel. Dit is alleen lang niet voor iedereen weggelegd. Letz give them a zept. LR Agua De Annique Muziek: Ex-zangeres van The Gathering Anneke van Gierbergen gaat solo. En dat is fijn. Stiekem weerklinkt The Gathering er nog wel eens door heen. Anneke heeft een geweldige band om zich heen verzameld, met wie ze rustige ballads en ruige rock ten gehore brengt. Plus: Zowel Anneke als de muzikanten zijn erg goed. Kwalitatief valt er niets aan te merken. Rustige nummers worden afgewisseld met ruiger werk. Het begin is mooi en krachtig, maar ook de vettere nummers slaan goed aan. Tijdens het laatste nummer wordt er zelfs zelfs fanatiek meegeklapt. Min: Echte nummers met een couplet-refrein zijn er niet. Het is goed, maar alles kabbelt voort. Echt spannend wordt het dan ook niet. De ballads zijn mooi, maar de uptempo nummers zijn nogal hetzelfde. Oordeel: 7.5, Kwalitatief is Agua De Annique geweldig, maar qua liedjes valt er weinig te halen. Kraak en Smaak Muziek: Elektronische dansfunk met zanger en zangeres van Nederlandse bodem. Kort door de bocht is het Moloko x Basement Jaxx + Fender Rhodes = Kraak en Smaak. Plus: Zelfs de stijfste strijkplank naast me wordt aan het dansen gebracht door de combinatie van funk en dansbare elementen. De bassist is zo strak dat het veel weg heeft van een playback-act en de vocalen van zangeres Rose zijn loepzuiver. Overigens is Rose ook een pluspunt zonder ook maar een noot te zingen. Min: De vele opvullingen in de vorm van betekenisloze Magix-music maker loops worden op den duur vervelend. Ook is het een vraagteken waarom single ‘Squeeze me’ twee keer binnen een kwartier voorbij komt. Kraak en Smaak probeert het wel, maar de aandacht vijf kwartier er bij houden zit er helaas niet in. Oordeel: 7, een middelmatige troef.