Topkwaliteit van T-99 op Harley-Dag 2008

Veel volk en muziek tijdens twintigste editie.

Tekst: Daniel Hereijgers Foto's: Kim Louwerse, ,

Glimmende, trotse Harleys op een rij, door het hele centrum van Breda. En overal waren optredens. Zo ook op het buitenpodium bij Mezz, waar T-99 het publiek met kwalitatief zeer hoge rootsmuziek vermaakte.

Veel volk en muziek tijdens twintigste editie.

Glimmende Harleys in rijen naast elkaar, overal in het centrum. Het is de twintigste Harley-Dag in Breda. En overal zijn optredens. Het buitenpodium van Mezz waar T-99 optreedt aan de Keizerstraat is voor deze gelegenheid heel Amerikaans omgedoopt tot ‘Mainstreet’. Een beetje verborgen, achter de demostand van Dr. Jekkil & Mr. Hyde waar Harley-Davidson-fanaten het geronk van nieuwe knalpijpen kunnen horen. Dit zal toch niet het optreden van T-99 gaan overstemmen? Gelukkig valt dat reuze mee, er zijn blijkbaar goede afspraken gemaakt. Daarnaast staat de volumeknop hard genoeg om ook voorbijrijdende motoren aardig te overstemmen. Een hard volume past uitstekend bij het eigenzinnige blues/rock’n’roll/surf-geluid van het Amsterdamse trio, ook wel rootsmuziek genoemd. Het klinkt gortig en een beetje ’sleazy’ uit de speakers: lekker! Ongeveer honderd Harleyrijders en dagjesmensen horen en zien hoe zanger en drummer Martijn de Ruiter en gitarist en zanger Mischa den Haring om beurten de aandacht opeisen. Donné La Fontaine is de rustige, stabiele factor op zijn staande bas, die hij alleen voor het slotnummer inruilt voor een slaggitaar. Wat T-99 brengt, is van topkwaliteit. Deze Nederlandse band zou goed passen op Lowlands. Ze spelen twee sets van veertig minuten, in de pauze slijten de bandleden heel slim hun cd’s en andere merchandise. Na de pauze speelt de band veel nummers van hun recente, uitstekende cd ‘Vagabonds’. Liedjes als ‘Drunk’, ‘Betty’ en een psychedelische, opgerekte versie van ‘Willow’. Halverwege die tweede set dreigt de aandacht van het publiek even te verslappen. De Ruiter pakt dit handig op en kondigt ‘iets pittigers’ aan waarna het trio een paar snelle rock/surfnummers inzet. Een veelgemaakte opmerking over T-99 is dat hun muziek gemakkelijk in een film van Quentin Tarantino zou passen. Dit blijkt geen cliché: de vele variaties in genres, klank en ritme, de drums en jakkerende gitaar met veel galm maken de muziek van T-99 spannend en opwindend. En hun enthousiaste podiumpresentatie is ook dik in orde. Zondag 21 september zijn ze alweer in de stad, bij Breda Barst. Aanrader! T-99. Gezien: Mezz buitenpodium 17 augustus 2008