Gehuld in witte dokterjassen betreden de vijf leden van Sayag Jazz Machine het podium van Mezz. De doktoren zijn klaar om het publiek naar hun droomwereld te begeleiden. Met de woorden “have a good trip” opent Sayag Jazz Machine hun droomlaboratorium. Geprojecteerd op de witte doeken achter het podium zien we de eerste patiënt, een man met een gebroken hart, het droom laboratorium betreden. Begeleid met een combinatie van drum ’n bas en jazz neemt hij plaats op de stoel. De dreigende beats beginnen aan te zwellen en al snel komen we in de verwarde droom van de patiënt terecht. Achtervolgt door de vrouw die zijn hart brak, horen we de doktoren de duistere soundtrack van zijn nachtmerrie te produceren. Met verschillende mengtafels en akoestische instrumenten, al dan niet aangesloten zijn op verschillende geluidseffecten, worden de beats geproduceerd en zorgt de dwarsfluit voor de opgefokte sfeer. Dan grijpt de man in de film een telefoon, op het podium rinkelt er eveneens een telefoon. Een van de doktoren neemt de telefoon op en gebruikt deze vervolgens als microfoon om het publiek aan te moedigen om te dansen. Op deze manier worden de filmbeelden op geweldige wijze geïntegreerd in de muziek De tweede patiënt is een jonge vrouw. Na beklemmende droom van de mannelijke patiënt met de daarbij behorende angstaanjagende muziek, bestaat de droom van deze vrouw vooral uit vrolijke roze beelden, met spekjes en rood fruit. Niet alleen de droom is liefelijk, ook Sayag Jazz Machine laat zich nu van de liefelijke kant zien. Met rustige bijna vrolijke beats ondersteund door een accordeon en getokkel op een cello, wordt het publiek nu zelf in een muzikale sofa neergelegd. Nu is het de beurt aan het publiek om in een droomwereld terecht te komen. Sayag Jazz Machine trakteert het publiek op een ode aan de liefde. De doktoren komen nu echt los. De achter op het podium opgestelde, scratcher krijgt de mogelijkheid om zijn creativiteit bot te vieren op zijn mengtafel, uit de cello klinkt nu een diepe basbeat en de dwarsfluitist heeft speelt synchroon met zijn twee geprojecteerde alterego’s. Hoewel de muziek complex in elkaar zit en er een ingenieuze interactie is met de beelden, weet Sayag Jazz Machine dit met een speels gemaak op het podium te vertonen. Na een uur en twintig minuten komt er een einde aan deze trip door de droomwereld van Sayag Jazz Machine en keert het publiek terug naar het dagelijkse bestaan. Sayag Jazz Machine Gezien: Mezz, zondag 22 september