De kop van het artikel in BN de Stem op vrijdag 12 oktober dekt de lading eigenlijk wel. Na bijna 2 jaar staan we opnieuw in het voorprogramma van New Model Army. Dat wij als band al jaren fan zijn van de strijdbare punckrockers uit Noord Engeland is niet nieuw. Wel nieuw zijn de locaties waarvoor we gevraagd zijn om het voorprogramma te verzorgen. Waterfront Rotterdam, Tivoli Utrecht en als klap op de vuurpijl Melkweg Amsterdam. Uniek om je helden hier aan het werk te zien en een uitgelezen kans om ons te bewijzen buiten Breda. De real-life soap waarin we zelf een hoofdrol spelen begint in de kleine rocktempel onder de voet van de Willemsbrug in Rotterdam. Waterfront. We spelen goed maar de zenuwen van een eerste avond zijn voelbaar. Morgen moet het beter besluiten we. Tivoli. Het oude theater in Utrecht ademt de sfeer van Rock and Roll. Ooit stonden Kurt Cobain, Eddy Vedder en Martijn Hagens, voor mij op dit podium. Hier spelen betekent meer dan het voorprogramma zijn van, meer dan spelen voor een volle zaal, meer dan spelen buiten Breda. Hier spelen betekent er bij horen. Een sterk gevoel van bestaansrecht als band nestelt zich in mijn vezels tijdens de soundcheck. De sfeer in onze kleedkamer is ontspannen maar de energie voor op het podium ligt voelbaar gevangen in de concentratie bij mijn bandleden. We zijn er klaar voor. De volle zaal en het applaus voelt als een warme douche. Via onze fanatieke aanhang brengen we de vonk over naar ons nieuwe publiek. De adrenaline en euforie maakt het spreken moeilijk na het optreden. In de kleedkamer mengen de oerkreten van vreugde en trots zich met het onmiskenbare geluid van blikjes bier die tegelijkertijd worden opgetrokken. Heerlijk gespeeld. In het smalle gangetje van backstage Tivoli kijken we vervolgens naar de mentale voorbereiding van NMA leden. Ik herken de spanning die ook bij hun voelbaar is. De blikken van wederzijds respect, het handen schudden, de schouderklopjes het is allemaal op z’n plek. Als in een legendarisch documentaire moment zie ik mijn helden het trapje achter het podium betreden, en hoor de zaal reageren op het verschijnen van hun koppen in de gekleurde lampen. Het is tijd om de zaal in te gaan, fans en vrienden opzoeken en genieten van het optreden. Direct na het optreden duik ik terug de kleedkamers in. Opnieuw een magisch moment. De sfeer is zoals altijd relaxt bij de heren van NMA, maar de ruimtes zijn gevuld met de geur van bier, zweet en sigarettenrook. De Rock and Roll plakt in de lucht. We maken grappen over wie er verantwoordelijk is voor de volle zalen. We houden het op een goede combinatie. En daar is op zich niet teveel mee gezegd. Met nog twee maanden te gaan is Melkweg Amsterdam op 21 december al bijna uitverkocht en heel veel van onze aanhang heeft al kaarten en een hotel geregeld. Melkweg Amsterdam, het op een na laatste optreden van de NMA tour. Het laatste voor Stolen Bicycles als voorprogramma. Een paar dagen voor kerst, de meeste hebben al vakantie. Een ongekend mooi scenario voor een wereldavond in de hoofdstad. “See you in Amsterdam guys”. “Yeah, see you in Amsterdam,we’re gonna rock the place!”