Het laatste mupke van The Skabadivers

Skaba’s zetten Mezz nog één keer in vuur en vlam

Tekst: Jornt Buijs Foto's: Edwin van de Rijke, ,

Met een spetterende show in Mezz, is er een gepast einde gekomen aan het tien jarig avontuur van The Skabadivers . Van de eerste minuut tot de laatste noot spat het speelplezier de zaal in en maken the Skabadivers van dit afscheidsconcert een afscheidsfeest!

Skaba’s zetten Mezz nog één keer in vuur en vlam

Met de woorden “Breda dit is de laatste keer” beginnen The Skabadivers op deze mooie zondagmiddag aan hun afscheidsconcert in een zeer goed gevulde Mezz. Meteen tijdens het eerste nummer is de toon gezet en de band en publiek maken er een geweldig feest van. The Skabadivers tonen met dit optreden aan hoeveel ze gegroeid zijn in de afgelopen jaren. Ze zijn al lang buiten de gangbare ska-paden getreden. En hebben op hun ontdekkingstocht naar nieuwe stijlen de nodige variatie in de muziek gevonden, om dit vervolgens weer met een licht skasausje te gebruiken in nieuwe nummers. Gevolg is een zeer gevarieerd optreden, met telkens een sterke linke naar ska, maar met ook soul, blues en swing invloeden. Maar ook het jaren 90 nummer “I wanna be a hippie, waarbij de blazers wel heel enthousiast “whoho marihuana” zingen, wordt met een skadeun ook voor niet-gabbers een feest. Maar de show wordt toch wel gestolen door zangeres Caroline. Als een diva paradeert en skankt ze over het podium, bespeelt het publiek met speels gemak en gaat ze voor het eerst crowdsurfen. Het fijne aan het optreden is dat het amper geregiseerd overkomt en alle bandleden de kans krijgen om zichzelf te tonen aan het publiek en er op die manier mag iedereen meevieren in het feestje. En dat dit door alle enthousiasme wel eens fout gaat, nemen we op de koop toe. Zo sprong trompettist Sander vol overgave van de riser af, gleed uit en lag languit met trompet op het podium. Toch wist hij nog verbazingewekkend goed een solo af te leveren. Een beetje jammer was wel dat door de val de microfoon van zijn trompet af was gevallen en dus maar een beperkt deel van de zaal kon genieten van het trompetgeschal. Als je als band 10 jaar bezig bent, heb je zelfs een tweede generatie fans. Dit zijn kinderen van “oudere” skabadivers fans, die duidelijk (voor sommigen met lichtelijke dwang) het skavirus met de papalepel ingegeven kregen. Deze tweede generatie kinderen komen tijdens het voorlaatste nummer het podium op en maken met Caroline een rondedansje. Het laatste nummer van de set wordt uiteraard gebruikt om iedereen te bedanken en met name de oud bandleden worden in het zonnetje gezet. De aanwezige oud bandleden komen tijdens het laatste nummer het podium op en het feest is nu echt compleet. Het is ook voor de huidige bandleden een verassing om zoveel oud bandleden te zien, want iedereen wordt snel begroet. Met het toepasselijke nummer “Goodbye” komt er een einde aan dit mupke, want zo blijkt binnen de band een optreden genoemd te worden, en komt er tevens een einde aan het tijdperk van The Skabadivers. Maar zoveel muzikale energie moet toch ergens heen, dus de afzonderlijke leden zullen snel weer wel opduiken in nieuwe bandjes of projecten. De band Skabadivers is dan wel ten einde, maar de bandleden zijn meer levend dan ooit! The Skabdivers Gezien: Mezz, zondag 15 oktober 2007