Gabriel Rios heeft maximaal tien minuten nodig om Mezz te laten dansen

Tekst: Ivo Koenen Foto's: Bouke de Vries, ,

Donderdagavond, achttien oktober. Gabriel Rios is het affiche voor een avond onvervalste latin, salsa en wat allemaal nog meer. Mezz is afgeladen vol en wachtend op de appelsientjepop van de man en zijn band.

Gabriel Rios is de naam. Voor wie de afgelopen twee á drie jaar ergens in een donkere grot heeft ondergedoken; Rios is een Belgisch rasentertainer van Puerto Ricaanse afkomst. Bij het grote publiek bekend van het sinaasappelsaphitje “Broad Daylight”. Begonnen als soloartiest, vervolgens werd het debuutalbum “Ghostboy” geproduceerd en aan de hand van het succes hiervan ging Rios touren met live-band. In een bijna uitverkocht Mezz worden Rios en de zijnen met een matig applausje ontvangen. Het publiek, veelal bestaande uit meisjes aan het einde van hun puberteit aangevuld met quasi-hippe adolescenten, heeft meer oog en vooral oor voor elkaar dan voor de man die –zo blijkt later- zonder enig mededogen elke voet van de vloer krijgt. Rios verontschuldigt zich voor het niet op orde hebben van een setlist de bewuste avond, wat in de praktijk neerkomt dat hij het eerste deel van het optreden met verzoeknummers invult. Wanneer al veelvuldig om dé hit en "Ghostboy" gevraagd wordt, antwoordt Rios simpel dat het daarvoor nog te vroeg is. De man is bijzonder goed bij stem en humeur en straalt dit in alles uit naar zijn toehoorders. Rios is gevat en gedreven, absoluut zijn ietwat pikante prijskaartje de avond waard. Muzikaal gezien is het al vaak gedaan door zijn band, dit is echter een positief punt. De band is volledig op elkaar ingespeeld en zelfs wanneer drummer Karel de Backer de concentratie even verliest valt het eigenlijk ook niemand op. Met nummers als “La gran siesta” en de hit “Broad Daylight” zorgt de Puerto Ricaan er uiteindelijk voor dat zelfs de grootste criticaster er aan moet geloven. Waar salsa qua ritmepatroon de boventoon voerde, zet de band bij de encore een ‘normaal’ ritme in, het bewijst de veelzijdigheid van Gabriel Rios. Het is simpelweg niet als één muziekstijl te beschrijven. Rios & co verdwijnen tussendoor nog even om later terug te komen voor een indrukwekkende toegift. Na een soloperformance met een sublieme cover van Voodoo Child is het afgelopen en gaan al het aanwezige volk naar hun eigen after-party. Gabriel Rios Gezien: Mezz, 18 oktober 2007