We worden wakker en iedereen is lekker uitgerust voor de lange terugreis naar Nederland. René krijgt een knuffelooievaar voor zijn verjaardag en speciaal voor deze dag draaien we 1 kwartier geen ska of punk maar Techno! Een waar feest voor de jarige! Maar jammer genoeg voor René wordt hij met pokeren op ongelofelijke wijze ingemaakt door Niek “Pokerface” Melchers (“Pokerface” = lees; een big smile van oor tot oor steeds als hij goede kaarten krijgt). Bij de grens van Slowakije met Oostenrijk, worden we voor de eerste keer van de tour echt tegengehouden. De achterklep van de bus gaat open, en een enorme hoeveelheid instrumenten, flightcases en tassen kijken de douanebeambte aan. De moed zakt in haar schoenen en we kunnen gelukkig weer verder. De rest van de reis verloopt buiten een goede Duitse plensbui om erg prima. Na een weekje “Pedal to the Metal” schieten we goed op. Tegen alle verwachtingen in redden we het in een dagje rijden terug naar Nederland, waar iedereen eindelijk in de vroege uurtjes van de volgende dag zijn eigen bedje op kan zoeken. Het revalidatieproces kan beginnen! Nog wat quotes die deze toer langs zijn gekomen: * Nee ik kijk niet naar jou, ik probeer om je heen te kijken * een complexe situatie moet je niet moeilijker maken. * Jelle, je bent net een human airbag * Stink jij of ruik ik zo lekker?