Gravy Plus: Opener van de avond is Gravy, een lastige taak aangezien de zaal slechts zestien bezoekers herbergt wanneer de heren-Gravy on stage komen. Ondanks het gebrek aan publieke belangstelling barsten de nummers van kwaliteit, vooral gitarist Gersom Raams geeft de band een flinke kwaliteitsinjectie. Alhoewel Gravy geen onbekende meer is, blijft de band verrassen met nieuwe nummers, funky en dansbaar zoals altijd. Min: De podiumpresentatie van de band past niet helemaal bij de muziek. Zanger Sonny probeert nog enigszins de dansbaarheid van de muziek te onderstrepen, echter is de rest van de band vrij statisch. Oordeel: Gezien de muzikale kwaliteit absoluut de beste van de avond, qua presentatie duidelijk de mindere. Auracle Plus: De beurt is aan Auracle. Gitarist, bassist, toetsenist en drummer strak in het zwart getooid met twee vocalisten, een dame en een heer in het wit. De muziek staat, raakt en overdonderd. De tweezang is goed, met een klein voordeel voor de zanger. Maar.... Min: Het is punt één geen festivalmuziek. Met de beste wil van de wereld kan ik hier geen bierdrinkend festivalpubliek bij bedenken. Ook de uitstraling van de zanger en gitarist was niet geheel conform de muziek. Een carrière als Nederlandstalig volkszanger zou de frontman niet misstaan. Oordeel: Allemaal nét niet, ideaal voor feesten en partijen. Stuart O'Malley & the Whisky Gullivers Plus: Hulde! Wat een lef, over whiskey (of de schotse variant whisky, zonder 'e') zingen terwijl je het wettelijk niet eens mág drinken. Dit jonge gezelschap brengt folkpunk zoals we van Flogging Molly en consorten gewend zijn, en hoe! Zonder enige schaamte en podiumvrees leidt de frontman zijn band (mét violiste en thin whistle) naar het sfeervolle hoogtepunt van de avond. Min: Spijkers op laag water zoeken; jammer van de kleine maatfoutjes bij de drummer. (maar och, welke jonge band heeft die niet...) Oordeel: Jong, moedig, aandoenlijk, amicaal, sfeervol, Breda Barst FOAM Plus: FOAM krijgt na het overdonderende optreden van een stel pubers de ondankbare taak de zaal, die overigens goed gevuld is intussen met zo'n 350 bezoekers, te blijven boeien. Boeien doet de band niet iedereen is duidelijk te merken. De muziek, een crossover tussen de charme van PJ Harvey, de ondoordringbaarheid van dEUS, het metalen imago van Millionaire en de presentatie van Vive la Fete, is goed, maar niet goed genoeg zal later blijken. De bijna Belgisch aandoende sound mist iets.... Min: De vergelijkingen zijn snel gemaakt, dat is meteen het grootste minpunt. De band is origineel in de omgeving maar alles is al eens gemaakt, gedaan en gebeurd. Tel daar de podiumpresentatie die ietwat lauw is bij op en duidelijk is dat FOAM het niet zal gaan redden vanavond. Oordeel: Interessante muziek, blijft helaas niet hangen zoals Gravy en Stuart en zijn gezelschap. Cotton Fever Plus: Afsluiter is Cotton Fever. De band brengt hun zware gitaarriffs met veel passie en beweging, zoveel zelfs dat de gitarist zowaar plat op het podium belandt na het uitglijden over bier. De sound is hard en meedogenloos afgewisseld met gitaarsolo's. Min: Cotton Fever steekt nergens boven de rest van de avond en de rest van hun genre uit, reden te meer dat de band het niet redt. Oordeel: Boemboem, tiktik, nee. Uit de drie voorrondes zijn uiteindelijk gekozen om op Breda Barst te spelen: - Gravy - Stuart O'Malley & the Whisky Gullivers - Sofa - New Pokerface In deze en voorgaande recensies kan u als lezer een indruk krijgen in hoeverre dit volgens 3VOOR12/Breda terecht is. Breda Barst Voorronde 3: gezien Mezz, 3 mei 2007