Wat is de nieuwste plaat in jouw collectie, Mirella?
Mijn laatst aangeschafte plaat is Semien Terara van Abdulla Rashim. Een lange, blonde man uit Zweden. Ik koop eigenlijk alles van hem, omdat ik heel erg fan ben van zijn diepe, hypnotiserende en abstracte sound. Techno met van die pulserende ritmes. Deze EP is wat lichter dan ik gewend ben van hem en lijkt zelfs wat optimistisch. Semien Terara 1 is mijn favoriet op deze plaat.
Wat wil je nog meer uitlichten?
Ik noem graag het debuutalbum van Function, de helft van het duo Sandwell District. Een album vol met techno waar ik gek op ben. Het is spacy, donker, melodieus, warm en minimalistisch, met van die toffe sci-fi geluiden en wat ambient. Omdat ik nog niet echt veel tijd heb gehad om goed te luisteren, heb ik nog geen uitgesproken favoriet. Het nummer Against The Wall viel me echter meteen op. Die plaat ga ik zeker vaak draaien de komende tijd.
Kilometers maken voor productie en de diepzinnige kast van Mirella Kroes
"Het is wel een mannenwereldje, maar in de hoek waarin ik zit valt het reuze mee. Daarin zitten niet zo veel haantjes"
Mirella Kroes gaat al een aantal jaar mee in de dj-scene en is bijna niet meer weg te denken uit het Amsterdamse nachtleven. Na een zeer succesvol afgelopen jaar staat haar opnieuw veel moois te wachten. De afgelopen weken zag zij namelijk gigs op Awakenings, Welcome To The Future en Amsterdam Open Air bevestigd worden. Over een paar dagen gaat ze naar Kenia om te draaien. We gingen langs bij Mirella en doken met haar en haar lieve kat Dozzy in haar platencollectie. Wat zijn eigenlijk de laatst aangeschafte platen van Mirella Kroes?
Wat is jouw relatie met vinyl?
Ik merk dat ik dingen die ik digitaal aanschaf sneller vergeet. Met vinyl gebeurt dat veel minder snel. Het is fysiek en je hebt iets in handen. Ik ben een visueel ingesteld persoon, hou ook van het artwork dat bij een plaat hoort. Het album We Stay Together van Andy Stott staat bijvoorbeeld al weken op mijn bureau, omdat ik het artwork zo vet vind. Ik koop vooral vinyl dat er voor mij als liefhebber toe doet. De rest kan prima digitaal. Mijn platencollectie bestaat daarom niet uit hele makkelijke en hapklare muziek.
Draai je met vinyl momenteel?
Sinds kort draai ik af en toe weer met vinyl. Ik begon op mijn negentiende met het draaien van platen. Daarna heb ik een tijdje enkel digitaal gedraaid, maar ik kan vinyl toch niet laten liggen. Ik vind het leuk om mee te draaien en het klinkt beter. Dat idee heb ik althans. Als je mixt, lijkt het alsof de boel beter in elkaar vastgrijpt. De combinatie van vinyl en digitaal is voor nu fijn. Op mijn usb-stick kan ik veel muziek meenemen. Daarnaast kan ik mijn tracks met de software van Rekordbox makkelijk categoriseren. Ik neem nu ook lang niet altijd vinyl mee naar gigs. Soms draai je ergens een uurtje en kan je simpelweg niet moeilijk gaan draaien. Dat terwijl ik tijdens het laatste feest van Les Enfants Terribles bijvoorbeeld juist alle ruimte kreeg om veel van mijn diepere platen te draaien. Die afwisseling maakt het leuk voor me.
Kom je uit een muzikaal gezin?
Nee, helemaal niet. Wel uit een gezin van muziekliefhebbers. Ik denk dat ik de liefde voor muziek mee heb gekregen van mijn vader. Hij luisterde veel rock en draaide het volume vaak flink open. Ik heb vroeger wel keyboard gespeeld, maar wilde niet op les. Ik speelde liedjes na van de radio, nummers van Michael Jackson. Hij was een soort held voor me als kind. De film Moonwalker heb ik echt al honderd keer gekeken. Ik wil in de toekomst wel pianolessen gaan volgen, want ik wil graag akkoorden leren. Ik ben een enorme pianomuziekliefhebber en een paar maanden geleden voor het eerst naar het Concertgebouw geweest. Dat was indrukwekkend.
Wanneer kwam je voor het eerst in aanraking met housemuziek?
Dat weet ik nog als de dag van gisteren. Mijn eerste echte elektronische muziekfestival was Mysteryland 2000. Ik was zeventien en er ging een wereld voor me open. Ik was best wel een introvert en verlegen meisje, maar dat viel daar allemaal heerlijk van me af. Ik vergeet nooit meer dat ik in een afgeladen tent mijn ogen moest sluiten van een vriend. Ik moest dansen met mijn ogen dicht. Ik deed wat hij zei en weet nog goed dat het trippende effect van de lasers zo overweldigend was daarna. Echt heel machtig. Ik heb volgens mij half Meppel, waar ik ben opgegroeid, geprobeerd over te halen om naar zulke feesten te gaan.
Met wat voor sound begon je op je negentiende?
Ik weet eerlijk gezegd niet meer precies wat de eerste plaat is die ik heb gekocht. Waarschijnlijk is het iets in de hardhouse-hoek geweest, niet te verwarren met hardstyle. Ik vond dat heel tof in die tijd. Na een tijdje kwam mijn broer met de mededeling dat 'ie zo iets vets had ontdekt. Ik moest van hem even goed de tijd nemen om ernaar te luisteren. Het heette 'techno'. Ik ging er voor zitten en het had me snel te pakken. Sindsdien ging ik elk weekend wel naar technofeesten en kocht ik steeds meer technoplaten.
Ga je nog wel eens uit?
Zeker, best vaak. Ik ben vooral muziekliefhebber, dus als er iemand draait die ik wil zien dan ga ik. Ik ben gek op bewegen en kan nog steeds hele nachten dansen. Ik kan prima opgaan in een moment en mezelf verliezen, zeker met die hypnotiserende techno. Natuurlijk luister ik als dj ook wel met een professioneel oor naar een ander, maar dat ervaar ik niet als storend.
Wat zijn fijne clubs en waar wil je nog graag draaien?
Doornroosje is voor mij een bijzondere plek. Er zijn mooie vriendschappen ontstaan en ik heb daar memorabele avonden meegemaakt. Het is daar heel puur, weinig ego. De Studio 80 is ook belangrijk voor mij. Ze hebben me een plek gegeven om mezelf te ontwikkelen en ik heb regelmatig mooie boekingen gehad daar. De 80 is echt een broedplaats voor jong talent. Club Trouw vind ik ook erg fijn. Ik heb daar nu drie keer gedraaid, waarvan één keer in De Verdieping. Ik weet nog goed dat ik een beetje geïntimideerd was door het geluid daar. Alles is daar van beton, heel heftig. Trouw ademt écht techno voor mij. Tijdens Koninginnenacht sta ik voor het eerst in De Melkweg. Daar ben ik heel erg benieuwd naar. Ik sta in de oude zaal tijdens Dave Clarke Presents. De Westergasfabriek is zeker ook nog een droom. Ik heb daar, als jong meisje al, veel mooie feesten meegemaakt.
Nog een leuk festival misschien?
Lowlands zou ooit helemaal te gek zijn. Draaien voor zo'n afgeladen tent lijkt me overweldigend. Het zou een eer zijn, maar ik mag al bepaald niet klagen. Ik hoopte op mijn debuut op Awakenings en dat komt deze zomer uit. Verder draai ik in de technotent op Welcome To The Future, ook een kleine droom van me. Met ook nog boekingen voor Amsterdam Open Air en Vrijland Festival krijg ik zonder twijfel een mooie zomer.
Ben je veel in het buitenland te vinden?
Nee, nog niet zo vaak. Ik heb incidenteel wel mooie boekingen gehad, maar dat mag nog wel groeien. Ik heb nu in Berlijn, Londen, Genova, Barcelona en Parijs gedraaid en mag volgende week naar Kenia. Ik reis graag, zelfs als ik naar Groningen ga met de trein vind ik dat fijn. Ik vind het lekker om onderweg te zijn, maar dat zeg ik nu. Ik kan me voorstellen dat het niet meer leuk is om drie vluchten te hebben in een weekend. Berlijn trekt me het meeste. De Berghain en Tresor, dat zijn echt technotempels. Daar draaien is een droom en dat is iets om naar toe te werken.
Wat valt je na zo'n zes jaar serieus bezig zijn op aan de scene?
Ik vind het opvallend dat het heel goed gaat met techno. Er komen veel toffe dingen uit. Techno is natuurlijk nooit helemaal weggeweest, maar heeft wel weer een nieuwe impuls gekregen. Je hebt de techhouse-hype gehad en we zitten nu een beetje in de deephouse-hype. De technoscene blijft gelukkig altijd wel aardig stabiel. Ik zie dat niet zo snel veranderen.
Vind je het een mannenwereldje?
Ja, het is wel een mannenwereld, maar daar heb ik geen moeite mee. Ik vind het wel fijn eigenlijk. Natuurlijk heb je haantjes, maar in de hoek waarin ik zit, zijn er bijna alleen maar lieve mensen. Niet van die 'gastjes'. Ik zie vooral mannen die meer in contact staan met hun gevoelige kant, anders kun je in mijn ogen niet het soort muziek maken dat zij maken.
Hoe zou jij je eigen stijl omschrijven?
Ik ben in ieder geval niet van de 'niks-aan-de-hand'-muziek. Er moet emotioneel wat gebeuren of een bepaalde spanning zijn. Een plaat moet overtuigen en dat kan op vele manieren. Op zo'n avond als laatst, toen ik opende voor Voices From The Lake, kan ik diep gaan. Wat meer richting trippende en spacy techno. Lekker abstract ook. De groove is natuurlijk heel belangrijk verder, want als je die eenmaal te pakken hebt kun je alle kanten op met je set. Soms vind ik het ook wel eens lekker om bijna 'ordinair' te rammen, maar dan wel met bezieling.
Heb je wel eens aan een artiestennaam gedacht in plaats van Mirella Kroes?
Haha, heel vaak eigenlijk. Ik vind dit verschrikkelijk soms, maar het voelt onnatuurlijk om met een andere naam te komen. Het is er nu ook wel een beetje te laat voor. Ik vraag me af of het heel veel uit zou maken en krijg steeds minder moeite met mijn naam. Hoe vaker je 'm ziet, hoe meer het went. Als je het goed doet, gaan mensen jouw naam vanzelf associëren met een bepaald geluid. Dat vind ik het belangrijkste. Een alias naast Mirella Kroes zou misschien ooit wel kunnen, maar laat ik eerst maar eens verder gaan produceren.
Zit jouw eerste productie er al aan te komen?
Ik heb op dit moment nog niet voldoende kilometers gemaakt. Ik ben absoluut verder dan een paar maanden geleden, maar ik leg de lat hoog voor mezelf. Ben perfectionistisch ingesteld en dat zit me soms in de weg. Ik moet me op bepaalde vlakken nog meer verdiepen, met name op het gebied van audio zelf. Ik moet me meer ingraven in de theorie achter de muziek. Je kunt maar één keer een eerste indruk maken en dat moet meteen een goede zijn.
Over een paar dagen ga je naar Kenia. Wat ga je daar precies doen, behalve genieten?
Ik ga mijn steentje bijdragen aan de opkomende elektronische muziekbeweging daar. Ik mag twee uurtjes draaien in een club in Nairobi op 29 maart. Daarna blijf ik nog een week, als een soort vakantie. Ik ben ontzettend dankbaar dat ik dit mag doen. Die mensen posten al weken filmpjes van Awakenings en het lijkt daar écht te leven. Ik ga een mooi verhaal van twee uur voor ze maken en daar al mijn liefde en passie in stoppen. Stiekem hoop ik dat ik ze meer mee kan geven dan hetgeen ze al een beetje kennen. Ik hoop dat ze meegaan in de iets moeilijkere muziek die ik meeneem, maar dat komt allemaal goed. Ze zijn ontzettend enthousiast. Dit kan verrassend leuk worden.