Wat is de laatste plaat die jij hebt aangeschaft?
Ik heb mijn laatst gekochte plaat niet zelf gekocht. Vanwege de voorbereidingen op mijn all-nighter in Trouw heeft mijn vriendin deze plaat opgepikt bij Rush Hour. Het gaat om Eno van Joaquin Joe Claussell. Ik ben er niet aan toegekomen om 'm te draaien tijdens mijn all-nighter, maar het is echt een fijne combinatie van tribal en een bepaalde technodrive. Je hoort een brok ervaring in de plaat, niet de doorsnee sound die je vaak tegenkomt. Deze plaat gaat geheid nog mooie momentjes opleveren. Hij is niet te overweldigend, maar er zit wel echt een lekkere donkere kant aan.
Melon reist in platenkast vliegensvlug van vroege jaren '60 naar anno 2013
"Je grijpt weleens mis, waardoor er een bloedvlek op de hoes komt, maar dan zit er wel meteen een mooi verhaal aan vast"
Jeroen Hofer loopt al geruime tijd mee in de dj-scene en behoeft bijzonder weinig introductie meer. Na een etentje met twee Franse vrouwen ging hij op jonge leeftijd verder door het leven als 'Melon' en inmiddels is hij verschillende residenties, een zoon en een eigen label rijker. 3voor12/Amsterdam dook samen met Melon in zijn grote platenkast, om te kijken hoeveel tientallen jaren aan muziek zijn collectie beslaat. Wat zijn eigenlijk de nieuwste platen van Melon?
Van welke plaat krijg jij altijd gloeiende oren?
Dan ga ik voor een nummer uit mijn Franse hoek in de kast. Van Les Ondes op de EP Pansoul, van Motorbass, krijg ik altijd een lekker gevoel. Ik heb hier het oude exemplaar liggen uit 1996, maar die is niet echt netjes meer. Deze plaat heeft in een kelder gelegen die vol is gelopen met water, waardoor de hoes is overleden. Hij doet 't echt echter nog wel. Ik heb 'm voor de zekerheid alvast opnieuw gekocht.
Je riep net iets over Daft Punk en Flodder. Daft Punk zou de begintune van Flodder hebben gejat en daarmee een plaat hebben gemaakt. Hoe zit dat?
Ik blijf erbij dat in de plaat Da Funk van Daft Punk, uit 1995, de begintune van de televisieserie Flodder zit. Ik had 'm al twee jaar in mijn tas toen het een hit werd en er zijn verschrikkelijk veel overeenkomsten. Lijkt me wel een mooi discussiepunt. 'Daft Punk heeft die en die tune gejat van Flodder'. Oordeel zelf maar. Het lijkt er enorm op.
Hoeveel decades beslaat jouw platenkast?
Ik heb muziek vanaf de jaren '60. De jaren '50 waren niet zo mijn ding. Dat zijn dus vijf volledige decades aan muziek. De psychedelica van de jaren '60, daar begon het voor mij mee. Mijn allereerste plaat heb ik van mijn ouders gehad, op 22 oktober 1982. Het was Musical Youth met het nummer Pass The Dutchie. Ze hebben zelfs nog wat op de cover geschreven voor me, maar mijn vader kon geen Nederlands schrijven: 'Geschenk vor Jeroen, von Mammi und Pappi'. Goed hè?! Toen was ik vijf jaar oud en begon het verzamelen al. Tapes opnemen van de radio, zelf knippen en plakken, mixjes proberen te maken, dat soort ongein.
Wat maakt vinyl zo mooi voor jou?
Wat vinyl zo krachtig maakt, is dat het nog steeds bestaat. Het is nog steeds up and running, ook al wordt het tegendeel beweerd. Er zit daarnaast aan bijna al mijn platen wel een verhaal vast. Meerderen bevatten bloedvlekken. Soms grijp je mis tijdens een gig en snijd je jezelf open. Als ik die platen dan later weer terug zie, weet ik precies wat voor verhaal eraan vastzit. Dat heb je met mp3'tjes en cd'tjes veel minder snel. Een plaat leeft veel meer voor mij.
Ga je zelf nog wel eens uit?
Ik heb de moves nog wel, maar het dansen zoals vroeger is niet meer. De tijden dat je om elf uur als eerste binnen komt en om vijf uur als laatste nog staat te zwoegen op de dansvloer, zijn voorbij. Ik ga nog wel eens naar concerten toe en daar besef ik altijd weer goed dat ik een dj ben en zij artiesten zijn op een totaal ander level. Laat ik een rockconcert als voorbeeld nemen. Heel vaak zie je dat het publiek in zo'n afgeladen hal zeventig á tachtig procent van de nummers van de band zelf kent. Ze zingen alles mee. De euforie die dan ontstaat, zet mij als dj weer even met beide voeten op de grond. Dan denk ik: juist, ik ben de dj en dat zijn echt artiesten op een ander level.
Wanneer was het etentje met die Franse vrouwen en ben je Melon gaan heten?
Dat moet ergens in 1995 of 1996 zijn geweest. Ik was een jaar of zestien en al vaak in Amsterdam te vinden. Ik ging er naar school en draaide ook al in sommige nachtclubs. Dat werd steeds serieuzer en dat betekende dat ik ook op flyers van evenementen moest komen te staan. Sommige dj's hebben een fantastische naam van zichzelf, maar 'DJ Jeroen Hofer' klonk gewoon ruk. Tijdens een etentje met twee Françaises, ik was straalbezopen, kwamen er slechts twee Franse woorden uit mijn mond: 'Laurent Garnier' en 'le melon'. Ik ging na die avond door het leven als Le Melon, waar later enkel het woord Melon van is gemaakt. Nu kom ik er nooit meer vanaf. Ik ben geen tatoeagefan, maar ik kan rustig Melon op mijn buik laten tatoeëren.
Hoe gaat het met de eigen Ratio?-avonden in Trouw?
Ik heb er onlangs voor gekozen om Ratio? nog maar vier keer per jaar te doen. Dat doe ik om de kwaliteit te waarborgen, het moet namelijk iedere keer weer vernieuwend zijn. De Ratio?-avonden kennen een lange historie en gaan terug naar mijn tijd bij Club 11. Ik wilde graag feestjes geven in Amsterdam, dacht dat ik iets nieuws kon brengen. Ik kreeg het gevoel dat ik Amsterdam dingen moest meegeven. Ik heb de avonden toen ik nog bij Kompakt zat ook in Berlijn en München gedaan, maar uiteindelijk is het echt een Amsterdams ding geworden. Ik verbaas me er soms wel eens over hoe lang Ratio? al bestaat.
En het label genaamd Ratio?, hoe is het daarmee?
Dat is echt een typisch gevolg van mijn creatieve uitspattingen. Daar is echt geen touw aan vast te knopen. Ik heb wel weer een nieuwe single gemaakt onlangs, die hoop ik snel uit te brengen. De laatste paar jaar heb ik wel redelijk veel uitgebracht aan remixes en edits, maar weinig met mijn eigen label gedaan. Ik werd vader en besloot mijn aandacht anders te gaan verdelen. Ratio? is niet een label waarop ik volgens een strak schema platen wil releasen. Die druk leg ik mezelf niet op. Het zijn altijd momentopnames. Volgens mij is het ruim een jaar geleden dat er voor het laatst een plaat op Ratio? uit is gebracht. We bestaan zes jaar en hebben krap tien platen uitgebracht. Dat zegt alles.
Wat voor een plaat is die nieuwe single?
Een vrij gevoelig nummer, met heel veel invloeden van verschillende elektronische muziekstijlen. Ik heb zelf de microfoon ter hand genomen. Het was zo'n typische woensdagochtend, toen ik de plaat maakte. Ik had mijn zoontje net weggebracht en zette bij thuiskomst de douche aan. Vier uur later zat ik nog steeds in mijn onderbroek met een bepaalde beat in mijn hoofd. Ik heb een livetape opgenomen en dat moet 'm worden. Sommige tracks werk je lang aan, maar dit is echt een momentopname. Misschien moet ik 'm hier en daar nog wat schaven, maar juist door de menselijke foutjes ontstaat er iets eigens. Hij is hier en daar lekker valsig en de emotie druipt er vanaf. Het was echt zo'n uitspatting: dit past bij me, dit ben ik. Wanneer 'ie uitkomt durf ik niet te zeggen, voor mijn rust en creativiteit heb ik het produceren even op een laag pitje gezet. Vanaf maart heb ik oog op een nieuwe studio en er ligt enorm veel goed werk dat wacht om afgemaakt te worden.
Hoe was jouw all-nighter in Trouw twee weken geleden?
Echt fantastisch. Ik keek er zelf ook al tijden naar uit. Bijzonder leuk ook om te zien dat er in de media zo veel aandacht aan werd besteed. Er waren een hoop nieuwe en blije gezichten, naast de vaste crew. Ik heb een uur of acht gedraaid en dat was lang genoeg. Er zat nog wel een klein emotioneel proces aan gekoppeld in de dagen daarna, maar daar wil ik het niet zo over hebben. Als je op emotie handelt, heb je nu eenmaal een hoop te verwerken. Al die nieuwe mensen, dingen die je misschien wel anders had willen doen. Heb ik bijvoorbeeld wel iedereen blij gemaakt? Dat soort dingen.
Waren all-nighters vroeger niet veel normaler?
Vroeger had je in elke discotheek in Amsterdam een huis-dj. De platen stonden dan gewoon in de booth en iedere club had z'n eigen collectie. Het is inderdaad waar dat all-nighters vroeger vaker voor kwamen, maar de industrie is zo enorm gegroeid. Ik vind het een positieve ontwikkeling dat de residents van Trouw zo'n avond mogen dragen en daar ook de welverdiende lof voor ontvangen. Wat je van ver haalt hoeft namelijk niet altijd beter te zijn. Ik wil helemaal niet te min doen over dj's uit het buitenland, maar als je zelf al vijf jaar resident bij een bepaalde club bent, ken jij die tent toch veel beter? Ik vind het een gezonde ontwikkeling dat de all-nighter weer een beetje lijkt te gaan leven.
Wat is, op het hemdje na, typisch Melon?
Is dat niet iets wat andere mensen in moeten vullen? Ik ben vooral op gevoel te verkopen en denk niet zozeer in muziekstijlen. Ik vind het vooral belangrijk dat de mensen die uitgaan, met dat kleine beetje zakgeld, blij zijn dat ze hun geld aan mij hebben uitgegeven. Ik wil niet een of andere verwaande oude dj zijn en zie het te allen tijde als mijn taak dat de hele zaal waar voor z'n geld krijgt. Omdat ik een brede smaak heb, kan ik me misschien goed aanpassen, maar alles valt of staat bij mij met gevoel. Melon is happiness gecombineerd met wat geilheid, denk ik.
Trouw heeft inmiddels een 24-uursvergunning te pakken. Moet het op den duur in heel Amsterdam kunnen?
Ja, het zou namelijk niet eerlijk zijn als slechts een paar clubs dit mogen doen. Je moet echter wel per stadsdeel bekijken hoe het uitpakt. Iedereen springt er nu bovenop, maar Trouw is straks wel gewoon verantwoordelijk voor dingen die fout gaan, de spreekwoordelijke kinderziektes. Je moet nu niet ineens alles tegelijkertijd langer open gooien, dan wordt het een puinzooi. Ik ben blij met de huidige ontwikkelingen, want het is eigenlijk van de zotte dat we zoiets nu pas invoeren in Amsterdam. Je kan bijna geen Amerikaanse film kijken zonder dat Amsterdam wordt genoemd. We hebben hier vijf á zes toptenten, die elk weekeinde afgeladen zijn en nauwelijks met elkaar concurreren. Dan hoort zo'n vergunning er gewoon bij.
Tenslotte: beginnen de eerste grijze haren al te komen?
Nou, volgens mij niet. Wacht, ik loop even naar de spiegel... Nee, nog lang niet. Volgens mij ben ik er ooit eens een tegengekomen in mijn baard, maar die heb ik meteen verwijderd. Dit wereldje houdt mij jong.