Lauhaus werkt met David Labeij weer aan Polder en 'heeft juiste flow te pakken'

Studio 80 zaterdag domein verjaardag Lauhaus en labelavond Soweso Records

Jouko Peters ,

Een ervaren rot in de scene, zo zou je Lauhaus inmiddels toch wel kunnen noemen. Amsterdammer Laurens Lanting loopt al zo'n tien jaar mee en viert aanstaande zaterdag zijn verjaardag in de Studio 80. Het feit dat hij weer in de studio bezig is met David Labeij - er komen nieuwe platen van het technoduo Polder aan - deed ons meteen afreizen naar huize Lauhaus. We zochten de vriendelijkheid zelve op en doken in zijn tijdloze platenkast.

Welke platen heb jij onlangs aangeschaft?
De eerste die ik wil noemen is een track van de The Deep Theory van DJ Aakmaël. Collega en vriend Rik Woldring kwam er laatst mee aanzetten en ik kende de artiest nog niet. Het nummer School Old 2 vind ik echt als oude school klinken, maar toch vernieuwend. Een hele basic plaat met een toffe sound, voor zover ik weet nog niet eerder gedaan. De andere nummers op The Deep Theory zijn mij verder te deep housy. Verder kwam er niet lang geleden een promo binnen die ik er erg tof vond. Die EP is afkomstig van een label uit Wenen en het gaat mij om een gepimpte versie van Evil C.'s Get Up. Ik heb 'm digitaal opgestuurd gekregen en de oude plaat van toen is helemaal opnieuw gemastered; klinkt dus weer helemaal tof. De nieuwe versie kan ik online nog niet vinden, maar er zit een lekker ouderwets tempo in, gecombineerd met een dubby geluid.

Welke nummer gaat jou nooit vervelen?
Ik ben een enorme Beck fan en met name het nummer Gamma Ray vind ik te gek. Als ik niet weet wat ik op moet zetten, zet ik Beck aan. Wat me vooral aanspreekt is dat zijn muziek enorm tussen verschillende stijlen in zit en me altijd weet te verrassen. Ik heb hem nu twee keer live zien spelen en één keer was het ontzettend goed, de andere keer viel tegen.

Heb je ook een 'favoriete' houseplaat?
Een echte oude housefavoriet van mij blijft het nummer Lost Summer van Baeks. De eerste keer dat ik die track hoorde, was toen Ricardo Villalobos 'm een jaar of tien geleden draaide op Sonne Mond Sterne en het maakte mijn dag. Toen ik de plaat ging zoeken, bleek dat 'ie al even uit was, maar slechts kleinschalig was uitgebracht. Uiteindelijk heeft Bart Skils, die toen bij Outland werkte, me een van de allerlaatste kopieën weten te bezorgen en daarmee was ik zo ongeveer de enige die de plaat had. Destijds was het zo dat er van veel platen nauwelijks meer vinylkopieën waren te vinden. Soms was het dus echt bijzonder om een bepaalde plaat te hebben, want digitale versies bestonden toen niet of nauwelijks. Tegenwoordig is zo ongeveer alle muziek wel te vinden en is het niet op vinyl, dan wel in digitale vorm.

Doen we er nog twee om het af te leren?
Ja, helemaal goed. Ik heb nog een old school klapper, namelijk een plaat die Melon vaak draaide als we gingen afteren. Lange tijd was 'ie zeer moeilijk te krijgen, maar uiteindelijk heb ik een kopie gevonden. Ik draai 'm soms nog, maar heb The Wizards Of Ooze's Hi-Fi inmiddels wel door mijn computer gehaald om 'm wat op te boosten. Als ik de vocalen los had gehoord, vond ik er waarschijnlijk weinig aan, maar ze passen zo enorm goed bij deze plaat. Voor mij is dit één van de tofste housetracks.

Savin' the best for last?
Ik moet nog een plaat van Metro Area noemen, afkomstig van het gelijknamige album. Ze stonden laatst live op Dekmantel's Lentekabinet en Metro Area verveelt nooit. Het nummer Miura is voor mij een stukje geschiedenis. Jaren '80, Madonna-achtige beats en heel minimaal. Ik hou niet per se van heel minimaal, maar te veel toeters en bellen hoeft van mij ook weer niet. Dit is perfect. Toen ik het album bij Rush Hour hoorde, vond ik het meteen supertof.

De liefde voor vinyl gaat diep, als ik het goed begrijp?!
Laat ik vooropstellen dat ik een stuk minder vinyl koop dan voorheen. Vroeger besteedde ik zo ongeveer al mijn zakgeld aan vinyl en kocht ik enorm veel. Tegenwoordig pik ik er soms nog wat tussenuit, maar daar blijft het bij. Jarenlang ben ik verslaafd geweest aan het kopen van vinyl. Ik heb mezelf uiteindelijk een halt toegeroepen, want het kostte veel geld en nam nog meer ruimte in beslag. Soms draaide ik platen slechts één keer, om ze daarna terug in de kast te zetten. Dat is zonde. Nu ik minder vinyl koop, ben ik al mijn oude platen juist weer opnieuw aan het ontdekken. Ik draai momenteel weinig vinyl in mijn dj-sets, maar begin er wel weer meer naar te neigen. Sinds ik met USB-sticks bezig ben, in plaats van met mijn laptop, heb ik weer meer ruimte om af en toe een plaat te leggen.

Welke muziek kocht jij als middelbare scholier en wanneer kwam je in aanraking met elektronische muziek?
Bad van Michael Jackson was de allereerste plaat die ik kocht en daarna begon ik meer naar hiphop te luisteren. Van daaruit ging ik door naar Cypres Hill en The Prodigy, om daarna aan de gabberhouse te beginnen. Ik weet nog goed dat ik dat meenam naar vrienden. Zij vonden het stom, maar werden later wel allemaal gabber, terwijl ik er alweer klaar mee was.

Weet je de eerste houseplaat nog die je ooit kocht?
Dat was Pump Up The Jam in 1989. Ik was toen twaalf jaar oud en weet nog goed dat ik de plaat samen met een vriend voor het eerst thuis opzette. Over 33 of 45 toeren wisten we toen nog helemaal niets, dus wij luisterden de plaat in eerste instantie op 33 toeren. Het was niet om aan te horen, maar wij dachten dat het zo hoorde. Het uitgaan begon zo rond mijn negentiende en met draaien startte ik toen ik 21 werd. Ik heb lange tijd zelf maar wat aangekloot, omdat ik niemand uit de scene kende, maar gelukkig kwam ik uiteindelijk de juiste personen tegen.

Momenteel draai je veel house, maar er schuilt ook een technoliefhebber in je, toch?!
Techno zit altijd wel in me. Ik vond Ben Sims vroeger helemaal te gek, ontzettend ritmisch. Tegenwoordig draait 'ie misschien wat steviger, maar de manier waarop hij een aantal jaren geleden optrad, was heel erg bijzonder. Sims is supersnel met platen, maar tevens goed in scratchen. Hij houdt het functioneel en slaat daarin niet door; een genot om naar te kijken. Ik weet nog goed dat ik samen met Boris Werner in de Gashouder stond en hij zijn set met Killa Bite begon. Wij waren allebei al supergroot fan, maar hielden het toen helemaal niet meer. Later hebben we hem nog een keer geboekt in de Melkweg, op de technoavond Traffic. Ik zal ook nooit meer vergeten dat we Surgeon en Marco Carola daar hadden staan. De oude Carola, die destijds nog techno met ballen draaide. Ik blijf zijn oude materiaal waanzinnig vinden, met de legendarische track Avalanche als beste voorbeeld.

Waar wil je nog graag een keer draaien in Nederland?
Ik hoor heel veel goede verhalen over Paradigm in Groningen, dus daar wil ik graag een keer staan. Op Mysteryland wil ik ook heel graag nog een keer draaien en verder wil ik zeker nóg een keer op Lowlands draaien. Eerdere ervaringen smaken naar meer.

Is er ook een bepaalde plek in het buitenland waar je nog een keer heen moet?
Als ik aan het buitenland denk, denk ik aan Tokyo, want leven in Japan was een enorm bijzondere ervaring voor mij. Je bent namelijk even in een compleet andere wereld. De sfeer op straat is anders en de manier waarop mensen met je omgaan, valt niet te vergelijken met hoe we dat hier doen. Wat me ook opvalt, is dat de muziekbeleving daar ontzettend enthousiast is; mensen gaan er écht voor. Het is eigenlijk alsof de maatschappij al een stukje verder ontwikkeld is, want iedereen is vriendelijk en respectvol naar elkaar toe. Mensen laten elkaar in hun waarde. Als een fiets zonder slot in Tokyo midden op straat staat, laten mensen die gewoon staan, omdat 'ie niet van hen is. Mensen wachten daar keurig voor stoplichten, ook al is dat lang niet altijd nodig.

Hoe gaat het met Soweso Records, het label van jou en Kabale und Liebe?
Met Soweso gaat het lekker momenteel. De All Day EP van Beesmunt Soundsystem loopt goed en onze sound wordt steeds duidelijker. Het lijkt erop dat onze muziek steeds beter wordt opgepikt. De volgende EP die er nu aan komt is er een van Tom Ruijg, met daarop een remix van Daniel Stefanik. Ik vind het stuk voor stuk vette tracks van Tom - anders dan voorheen, heel tijdloos - en ben blij met de EP. Verder verschijnen er binnenkort dingen van Efdé, Kabale und Liebe en mijzelf. Er komt dus allemaal materiaal uit van Amsterdamse artiesten, maar dat is niet per se de bedoeling van het label. Begrijp me niet verkeerd. We hebben de Soweso-sound simpelweg nog niet gevoeld bij de demo's die we tot op heden binnenkregen.

Heb je wel eens last van een gebrek aan inspiratie?
Vroeger maakte ik op een avond twee á drie tracks, maar ik heb tot en met het begin van dit jaar een mindere periode gehad. Het liep allemaal niet zo lekker en ik werd niet enthousiast van mijn eigen werk. Sinds mijn studio aan huis zit, voelt het weer goed. Ik zit in de juiste flow nu en ga dagelijks met veel plezier aan de slag. Momenteel ben ik druk bezig met David Labeij. We willen Polder nieuw leven in blazen en hebben een dikke track gemaakt. Als we meer werk hebben gemaakt, gaan we zoeken naar een mooie bestemming voor nieuw Polder werk. Het zou mooi zijn als we alvast twee EP's zouden kunnen plannen ergens, maar zoals ik nu bezig ben, geeft het me al voldoening. Ik ben ook veel met Rik Woldring aan de slag en dat gaat ook hartstikke lekker. We draaiden pas geleden tijdens WKND in de Studio 80 voor het eerst samen.

Wat valt je specifiek op aan de dancescene?
Dat het zo enorm veel groter is geworden de laatste jaren. Het publiek blijft altijd wel jong, maar de organisaties schieten als paddenstoelen uit de grond en nagenoeg iedereen gaat naar house- en technofeesten. Het lijkt allemaal heel gewoon geworden en dat is goed voor ons, want de business is groter nu. In Amerika is het op dit moment bijvoorbeeld nog allemaal vrij commercieel, maar dat gaat daar straks wel veranderen. Uiteindelijk gaan de mensen die nu met commerciële dingen bezig zijn straks hun heil zoeken in kwaliteitsmuziek van voorheen. Dat zijn goede ontwikkelingen. Wat me ook opvalt is dat er in Ibiza sprake is van overkill. Elke avond is er overal wel wat en praktisch elke dj heeft zijn eigen avond op het eiland. Ik ben er een goede week geweest van de zomer en veel feesten zijn leeg of zijn halverwege het seizoen al gestopt. Dat is zonde, maar dat probleem lost zich vast vanzelf weer op.

Heb je, tot slot, al zin in ADE?
Ontzettend veel. Het wordt weer een week van een hoop bekende gezichten uit de scene zien en ik mag drie keer draaien. Mijn hoogtepunt voor ADE is onze Soweso & We Dig. Music present... op donderdag 17 oktober in de nieuwe Beat Club, de club van BE-AT.TV. Er wordt daar live gestreamd door de organisatie en de pechvogels die niet kunnen komen, kunnen het thuis bekijken. Op donderdag draai ik ook nog op de Studio 80 avond van Loco Dice in de Elementstraat en op woensdag 16 oktober sta ik tussen de ViVa Warriors van Steve Lawler, ook een mooie. Gelukkig staat er voor begin oktober ook nog voldoende op de planning. Te beginnen met aanstaande zaterdag, want dan vier ik mijn verjaardag in de 80 en staan behalve ikzelf ook Franck Roger, Kabale und Liebe en Michel Jacques & Bob Nagel achter de decks. Kom lekker langs en drink gezellig een biertje mee.