Eigen avond in Trouw voor Beesmunt Soundsystem

David van der Leeuw en Luigi Vittorio Jansen willen vaker live optreden en komen met nieuwe EP op Soweso Music

Jouko Peters ,

De jonge heren van Beesmunt Soundsystem zijn uitstekend bezig en druk aan het produceren. Er verscheen tot op heden één EP van ze en over een maand verschijnt de tweede op Soweso Music, het label van Lauhaus en Kabale und Liebe. Als klap op de vuurpijl kregen de mannen afgelopen week te horen dat ze een eigen clubavond mogen starten in de donkere kelder van Trouw. We doken samen met David en Luigi in hun enorme platenkast aan de Wibaustraat. Wat zijn de laatst aangeschafte platen van Beesmunt Soundystem?

Bring it on, mannen. Wat zijn jullie laatst aangeschafte platen?
Luigi: De laatste plaat die ik kocht is Triangum Australe van Omar S. Ik ken het nummer al een tijdje en vind 'm echt schandalig lekker. De hele plaat bestaat uit een kick en een soort synthesizer, meer is het niet. Hij is te donker om overal te kunnen draaien, maar laatst brachten we het nummer in een donkere loods en ging het dak er compleet af. Het moment was écht daar. De plaat blijft als het ware steeds maar doorlopen. Je denkt dat er iets verandert, maar dat valt allemaal mee.
David: Ik heb al een tijdje geen platen meer gekocht, maar mijn laatste schafte ik aan in de Berlijnse Hard Wax. Het gaat om M6 van Maurizio en dan met name de B-kant. Maurizio is een van onze favoriete producers. Bij hem hoor je altijd meteen dat zijn muziek op enorm dik vinyl wordt gedrukt. Dat hoor je bij een Levon Vincent bijvoorbeeld ook. Als je deze plaat als mp3'tje opzet, klinkt 'ie leuk, maar niet meer dan dat. Op vinyl komt dit pas volledig tot zijn recht.
Luigi: Maurizio is fantastisch. Hij heeft altijd heerlijke loops en maakt tracks die nagenoeg hetzelfde lijken te blijven. Toch is er steeds weer een minuscuul veranderend element dat je meesleurt.

Wat zijn favoriete platen uit jullie kast?
David: Robert Owens met I'll Be Your Friend. Een plaat die we best vaak draaien aan het einde van onze sets. Deze track doet het altijd goed, ook al is de platenspeler niet in topconditie. Hij blijft lekker pompend en de vocalen maken het af.
Luigi: Ik ga voor Wax met de track 30003. Wax is een alias van Shed en deze plaat raakt me altijd, zeker als de bass erin komt. Hij schijnt het allemaal heel makkelijk te doen, heb ik eens gelezen. De drive die achter deze track zit is waanzinnig lekker. Ik heb andere platen die ik mooi vind, maar deze blijft gewoon party. Wax wordt terecht als een van de grote technomannen in Duitsland gezien. Ik heb ongeveer al het werk van Shed op vinyl.
David: Ik wil ook nog Round Two met de club vocal mix van het nummer New Day noemen. De track is misschien een beetje gay, maar ook een perfecte afsluiter.
Luigi: Mee eens, dit dreunt de mensen met een lekker gevoel naar huis toe. Er straalt blijdschap van de vocalen af en de sound is lekker rauw; een beetje Kerri Chandler-achtig. Het is niet dat doordachte en gelikte, dat de deep house van tegenwoordig zo kenmerkt. Daar zijn wij niet voor gemaakt. Dit is klassiek, zoals house in de ogen van Beesmunt hoor te zijn.

Hoe is jullie relatie met platen ontstaan?
Luigi: Die is vanuit hiphop al best jong ontstaan. Wij hebben het draaien onder de knie gekregen met oude hiphop-platen. David zei op de middelbare school op een gegeven moment: 'Luigi, ik ga draaien.' Hij kreeg wat platenspelers voor zijn verjaardag en op zijn kamertje begonnen we lekker met beatmatchen.
David: Toen we onze eerste boekingen binnenkregen, draaiden we alleen nog maar met vinyl. Dat was best uniek voor twee jonge gasten. We waren zestien jaar en hadden niet eens echt een platentas. We gebruikten een gigantische fietstas, omdat daar meer platen in konden. Voor gigs stopten we dat ding helemaal vol met oude hiphop en vaak gingen we dan op de fiets naar de club.
Luigi: Dat had altijd wel wat, op de tweewieler naar gigs in de stad.

Staan er altijd en overal bruikbare platenspelers in clubs?
Luigi: Nee, dat is soms best vervelend. In de grote clubs is het vaak prima geregeld, maar we hadden een aantal weken geleden drie gigs in één nacht en op geen van de locaties was een platenspeler aanwezig. Dan kom je dus voor Jan met de korte achternaam met je platen. Ik neem tegenwoordig ook niet zo veel vinyl meer mee, meestal maar een klein handtasje.
David: Daarnaast klinkt vinyl ook lang niet in elke club goed. Het hangt er sterk van af hoe het geluidsysteem staat afgesteld. Soms is het echt dramatisch.
Luigi: Vroeger namen we altijd onze eigen naalden mee naar gigs. We draaiden uitsluitend met vinyl en als niet alles tiptop in orde was, konden we ook niet draaien. Dat waren mooie tijden. Ik weet nog goed dat we ineens cd-spelers en Traktor-apparaten in clubs zagen staan, van die lichtgevende dingen. We voelden ons op zestienjarige leeftijd even heel oud en dachten echt: 'What the fuck is dit?'

Hoe ver zijn jullie met de EP die binnenkort verschijnt op Soweso Music?
Luigi: Dat gaat echt hartstikke goed. We zijn bezig met de mastering en straks is het nog een kwestie van de testpress goed beluisteren en kijken of het volledig naar onze zin is. Hij verschijnt in mei op Soweso en de EP bevat twee echte clubtracks en één nummer met een wat meer relaxte vibe.
David: Verder komt er nog een remix van de Argentijn Seph op. Hij zit qua sound tussen house en techno in en we zijn superblij met zijn bijdrage. Seph heeft veel van onze plaat behouden en met respect een remix gemaakt. Het is écht een remix van ons nummer en geen totaal andere plaat geworden.

Vinden jullie zelf dat jullie stappen hebben gemaakt?
David: Ja, dat hebben we zeker. Als je luistert naar onze eerste EP op Soweso en je hoort wat we nu maken... Destijds maakten we allemaal klappers, waar we nog steeds volledig achter staan, maar in ons nieuwe werk zit veel meer diepgang.
Luigi: We hebben nu aan elk klein detail gedacht, veel meer gespeeld met geluiden en effecten. Ik kan niet wachten tot 'ie uit komt.

Aan welke collega's hebben jullie enorm veel?
Luigi: We zitten hier met onze studio in Canvas op zo'n fijne plek. San Proper en Tom Trago zitten beiden om de hoek en dat is fijn. Liron van Daalen is ook enorm belangrijk voor ons. Het zijn jongens die al jarenlang vol passie bezig zijn met hun vak. Daar neem je gerust iets van aan. Af en toe komen ze binnenwandelen met de mededeling dat ze iets helemaal te gek vinden. Soms geven ze juist bruikbare tips: 'Doe iets meer van dit en iets minder van dat.' We hebben in hen goede vrienden, die graag feedback geven.
David: Het is ook ontzettend fijn dat we vrienden hebben in verschillende genres. Ik denk dat Tom vanaf dag één wel een grote rol heeft gespeeld in onze muziekcarrière. Hij is min of meer de reden dat we van housemuziek zijn gaan houden.
Luigi: Tom heeft net als wij een hiphopachtergrond. Hij was degene die ons, onze eerste gig bezorgde. Roger van der Zwan moet ik ook noemen. Hij is van TWR72 en heeft ons enorm geholpen met afmixen en feedback geven. Door hem zijn we produceren gaan begrijpen op een ander niveau. Ik spreek hem bijna dagelijks.

Hoe staat het met jullie live-set?
Luigi: Dat gaat steeds lekkerder. In juni hebben we op Nomads onze eerste live-gig op een festival. Dat live optreden is echt iets dat we afgelopen jaar samen hebben uitgevonden. Tijdens ADE op Voltt speelden we voor het eerst in onze nieuwe setting. We hadden de spullen er voor en grepen die mogelijkheid met beide handen aan. Het klikte, net als in onze dj-sets, fantastisch. We voelen nu ook allebei dat het veel extra's heeft.
David: Inmiddels hebben we drie live-sets gedaan en dat smaakt naar meer. We gaan nu goed kijken op welke plekken onze live-show het beste tot z'n recht komt. Het Nomads Festival past bijvoorbeeld prima bij ons. Daar zijn slechts een paar duizend bezoekers, die ook echt komen voor de muziek. Een soort festival voor liefhebbers. We hebben inmiddels wel een paar andere aanvragen gehad om live te komen spelen, maar daar zaten niet dingen tussen waar we direct achter stonden.

Werken jullie altijd samen?
David: We maken alle nummers samen, maar de ene keer maakt Luigi een opzetje en de andere keer ben ik het. Het is bij ons vaak wat het moment brengt.
Luigi: We delen de ruimte in Canvas en hebben bij elkaar allebei een soort broer-gevoel. We hebben in elkaar ook meteen een second opinion en zijn met vier luisterende oren. Het komt zelden voor dat we het oneens zijn over dingen.
David: Sommige mensen snappen dj-duo's niet zo goed, maar het is altijd supergezellig samen. Soms overtuig je elkaar. We houden elkaar scherp tijdens gigs, om steeds maar weer met nieuwe prikkelende platen te komen. Ik vind het best wel sick hoe je elkaar op kunt stuwen. Soms heeft de ene een slechte dag en lost de ander dat op, maar als je allebei een topdag hebt, ben je twee keer zo goed. Dan komen we op niveau terecht, waarop we ieder individueel niet zouden komen.

Hebben jullie het goed naar de zin in de studioruimte tegenover Trouw?
Luigi: Zeker, de rust is ook weer teruggekeerd inmiddels. We hadden eerst een televisie hier, maar die hebben we eruit gegooid.
David: Onze studio werd echt een soort jeugdhonk. Een partyruimte waar lekker werd gezopen, om daarna uit te gaan. We werden een tijd terug helemaal gek van al die gasten die hier onaangekondigd binnenkwamen en meteen begonnen te gamen. Luigi flipte een keer toen iemand iets om liet vallen. Ik had precies hetzelfde toen: 'Wat komen jullie hier eigenlijk allemaal doen?' We hebben de bank, televisie en PlayStation de deur uit gedaan.

Waarom hebben jullie nog nooit in Trouw gedraaid?
Luigi: Dat is voor ons ook een raadsel, maar het gaat er binnenkort eindelijk van komen. We zijn afgelopen week rondgekomen over een clubavond in De Verdieping, samen met collega's Eddy Jordaan en Tom Ruijg. Trouw is echt zoals een club hoort te zijn. Ik vind het jammer dat de tent nog maar twee jaar open blijft, want alles klopt daar. Van het personeel tot het geluidsysteem, de hele ambiance is top. Je kunt Trouw als het ware elke dag even binnenstappen en je altijd vermaken. Er zijn genoeg tenten in Amsterdam waar het óók heel vet is, maar Trouw heeft er bij ons altijd bovenuit gestoken. We zijn superblij met deze kans.

House of techno?
Luigi: Techno, gek genoeg. Dat was een aantal jaren geleden totaal anders. Toch hou ik ook erg veel van house. Daarom ben ik zo blij met de mix die we als Beesmunt Soundsytem hebben gevonden. Het schiet alle kanten op in onze dj-sets en soms kruist het donkere van techno met het mooie van house. Andersom kan uiteraard ook. 
David: Ik kies ook voor techno, maar dan wel een ander soort techno dan Luigi. Ik ben gek op Detroit-techno, de iets melodieuzere techno. Het valt me op dat we de laatste tijd erg veel techno draaien in onze sets. Zelfs onze houseplaten bevatten vaak een soort techno-vibe.

Nog iets tot slot, mannen?
Luigi: Ik vond dit een heel leuk interview. Zet dat er nog even in. Wel doen, hè?!