Wie jouw carrière volgt, hoort een muzikale ontdekkingstocht. Sinds wanneer speelt muziek een belangrijke rol in je leven?
Dat begon al toen ik nog een jochie was. We hadden vroeger thuis een muziekkamer met een piano en allerlei instrumenten die daar aan de muur hingen. Mijn vader bewaarde er ook zijn platencollectie. We luisterden er naar muziek of speelden zelf en mijn ouders organiseerden er etentjes. Dat was een bijzondere plek voor mij als kind; ik groeide op met het idee dat muziek iets bijzonders is, dat de moeite waard is om tijd aan te besteden. Ik denk dat dat een heel gezond idee is om als kind mee op te groeien. Toen ik zelf platen ging verzamelen, kwam ik in contact met stijlen die ik nog niet kende. Het vergrootte mijn wereld en maakte me heel nieuwsgierig naar meer. Dat is altijd zo gebleven.
Had je over Magnetica al een duidelijk idee toen je eraan begon, of kwamen de ideeën gaandeweg gedurende het proces?
Het voelt als een natuurlijk proces. Ik heb een paar jaar gewerkt aan dit album, omdat ik gelijktijdig een aantal andere projecten had lopen, waaronder werk met The Combo Barbaro. Een nieuwe Quantic-plaat liet wat langer op zich wachten dan gedacht en daarom wilde ik er iets bijzonders van maken. Ik heb er veel tijd in gestoken, meer dan in mijn vorige albums.
Hoe kwam je op 't idee het album Magnetica te noemen?
Ik hou van het opnameproces van muziek en daarbij speelt elektromagnetisme een belangrijke rol. Het leek me leuk daaraan te refereren door middel van de albumtitel.