COPY PASTE

Soldaat: "Ik ben absoluut niet de beste gitarist van Nederland"

Guus Ritzen ,

Hij vindt zichzelf geen super sociale en gezellige jongen. Hij gaat liever niet naar concerten omdat hij er niet zo goed tegen kan als er teveel mensen op dezelfde plek zijn. Het rock’n’roll imago lijkt niet zo goed bij hem te passen, maar Anne Soldaat wordt ondertussen door allerlei muziekkenners uitgeroepen tot de beste gitarist van Nederland. In september kwam het vervolg op zijn album In Another Life uit 2009 uit, doodsimpel Anne Soldaat getiteld. 3voor12/Amsterdam spreekt met de gitarist/zanger over de Amsterdamse concertagenda, het voordeel van ouder worden en televisieprogramma De Beste Singer-Songwriter van Nederland. Morgenavond treedt hij op in Paradiso.

Anne, wat is jouw keuze uit het muziekaanbod van Amsterdam van de komende tijd?
Hallo Venray. Die spelen de 29e in Paradiso, dat moet iedereen zien. Ferry (Roseboom, red.) was vorige week bij hun show in Tivoli en die was er helemaal ondersteboven van. In de tijd dat ik bij Daryll-Ann speelde, waren zij nog veel groter dan wij. Maar eerlijk gezegd ga ik niet zo veel naar concerten. Ik kan er niet zo goed tegen als er te veel mensen op één plek zijn.

Ook niet bij je eigen concerten?
(lacht) Jawel, maar dan sta ik op het podium. Dan kan het wel.

Naar welke muziek luister je zelf?
Van alles. Ik hou alleen niet zo van Dance. Je zult me niet zo gauw op Mysteryland of Sensation White tegen komen. Maar het laatste wat ik gedraaid heb, zijn de liedjes voor Annie M.G. Schmidt die Harry Bannink gecomponeerd heeft. Dat was een hele goede componist die veel muziek aangeleverd heeft voor Nederlandstalige liedjes.

Met de liedjes van Harry Bannink en Annie M.G. Schmidt ben je zelf de laatste tijd toch ook op professioneel vlak bezig geweest?
Klopt. Met de artiesten van Excelsior hebben we enkele van die nummers opgenomen. Dat wordt een soort tribute-CD. Gister kreeg ik daar de mix van binnen. Het is heel erg mooi geworden. Ik speelde gitaar in de begeleidingsband. Onder andere Roosbeef, Spinvis, Tim Knol en Dave von Raven hebben er aan meegewerkt. In januari wordt het geheel ook daadwerkelijk uitgevoerd in de Kleine Komedie.

Je bent onlangs uitgeroepen tot ‘hardest working man in Dutch alternative showbusiness’, nadat je al eerder tot ‘beste gitarist van Nederland’ uitgeroepen was. De media zijn niet zuinig met het strooien van predicaten wat jou betreft.
Klopt, het is een mooi stukje mythevorming moet ik zeggen. Het is een soort sneeuwbaleffect. De ene journalist pikt het op, de volgende neemt het over en voor je het weet krijg je zo’n stempel op je gedrukt. Het is dubbel. Ik vind het aan de ene kant hartstikke leuk, maar ik probeer het ook tegen te spreken waar mogelijk is. Ik ben absoluut niet de beste gitarist van Nederland. Iemand de beste noemen is onzin. Maar als het betekent dat er meer mensen komen kijken als ik ergens speel neem ik zo’n predicaat graag voor lief. Het is beter dan bijvoorbeeld de meest transpirerende gitarist van Nederland genoemd te worden.

Toch heb je ook je medewerking verleend aan De Beste Singer-Songwriter van Nederland, waarin ook het bijvoeglijk naamwoord ‘beste’ gebruikt wordt bij een muziekgerelateerd onderwerp.
Nou ja zo’n titel is ook maar een uithangbord voor zo’n programma. Het is natuurlijk moeilijk om iemand als beste te bestempelen. Ik heb veel getalenteerde jonge mensen mogen begeleiden en dat was hartstikke gaaf. En in zijn soort was het een leuk en serieus programma. Dat moet je Giel Beelen nageven. Het was geen The Voice. Het feit dat er muziek op TV is, is alleen maar goed.

Hoe is het om te touren op je oude dag?
Ik ben nog vrij goed in shape voor mijn leeftijd. Ik loop hard en let op mezelf. Het is niet zo dat na afloop van een concert een zuurstoftank voor me klaarstaat. Maar misschien komt dat moment nog wel eens. Het rare is dat ik wel oud ben maar me niet zo voel. Ik zelf merk helemaal niet dat ik ouder geworden ben.

Het viel me op toen ik optredens van van Daryll-Ann bekeek en die vergeleek met recente beelden van je, je blik tegenwoordig veel meer op de buitenwereld gericht is. Je bent in de loop der jaren extraverter geworden.
Klopt, daar heb je helemaal gelijk in. Dat is dan weer het voordeel van ouder worden. Ik ben zekerder van mezelf geworden en heb meer lol in wat ik doe. In Daryll-Ann was ik ook geen frontman en daardoor nam ik een andere rol aan. Ik was liedjesschrijver. Nu ben ik allebei.

Die vroegere Anne lijkt meer te stroomlijnen met het beeld dat je van jezelf in interviews schetst: namelijk als misantroop. Je stelt dat je het moeilijk vindt om in de maatschappij mee te gaan. Het paradoxale eraan is dat jij juíst erg aanwezig bent in de maatschappij. Je misantropische inborst houd je niet tegen in het najagen van je dromen.
Dat is waar, maar het heeft ook lang geduurd. Ik ben een laatbloeier. Ik heb een lange aanloop gehad om terecht te komen waar ik nu ben. En misantroop is ook overdreven. Ik ben gewoon niet zo’n super sociale, gezellige jongen. Ik ben bekend geworden omdat ik ben blijven doen waar ik goed in ben. Ik ben in de muziek en de kunst blijven geloven.

Je bent actief geweest in de muziekwereld van voor de huidige economische crisis, hoe merk jij dat er dingen veranderd zijn?
Elke muzikant weet dat het moeilijker is geworden om de zalen vol te krijgen. Tenzij je een hele grote artiest bent. Er zijn veel andere manieren voor de mensen om aan goedkoper vermaak te kunnen komen en ze denken twee keer na voor ze een kaartje kopen. Festivals krijgen minder sponsoring en subsidies. Op alle fronten merk je het wel.

Wat zijn je plannen voor 2013?
In januari ga ik met G-Star een klus doen in Berlijn. Verder veel spelen met de band. In maart en april komen er nog een achttiental shows met Conny Janssens dansvoorstelling waar ik eerder aan meegewerkt heb. Dan zijn we al weer op de helft van het jaar. Daarna zie ik wel wat er gebeurt.

Te zien: Anne Soldaat, Paradiso, 30 december 2012, 16:00