Wanderlust debuteert, Yawp! is terug en in The Simpletones is nieuw leven geblazen door oprichter Jay Lansford. In OCCII komen deze avond decennia punk en hardcore samen.

Het Amsterdamse vijftal dat de avond opent beleeft zijn debuut in OCCII als Wanderlust. Enkele bandleden hebben met de Sick Mormons ervaring opgedaan de afgelopen jaren. Met uitzondering van een man of drie in de pit is het publiek nog vrij tam, maar toch kan deze korte set als een geslaagd debuut voor Wanderlust worden betiteld.

Dan de band waar de mensen in OCCII waarschijnlijk het meest naar hebben uitgekeken: Yawp! (De uitspraak ‘barbaric yawp’ komt uit de film Dead Poets Society). De afgelopen decennia waren turbulent voor de band met verschillende ledenwisselingen, gezondheidszorgen en het overlijden van drummer Erik in 2008. De twee originele leden (zanger/gitarist Herry en bassist Rolf), aangevuld met een paar nieuwelingen, begonnen vorig jaar na een pauze van een aantal jaren met wat try-outs en zijn nu van plan om meer te gaan optreden. In mei gaat de band weer de studio in.

De set van Yawp! vanavond is wat aangepast aan het publiek, aldus voormalig zanger en nu gitarist Herry: “We hebben normaal een gevarieerdere set, met meer rustige nummers, maar we verwachtten vanavond een hardcore publiek, dus we hebben voornamelijk up-tempo nummers gespeeld.” Het enige rustige nummer leek inderdaad minder in de smaak te vallen, maar het tempo gaat al rap weer omhoog, evenals de sfeer. Tegen het eind van het optreden van de Amsterdamse punkers is er een flinke pit ontstaan. Als uitsmijter zingt Herry een tekstueel aangepaste versie van Complete Control van The Clash, wat op een enthousiaste reactie mag rekenen. “Joe Strummer was mijn muzikale en politieke vader,” zo zegt Herry.

Tot slot speelt The Simpletones, de band van Californiër Jay Lansford . Eind jaren ’70 richtte hij The Simpletones op en na een paar jaar hield de band er al mee op, tot deze weer tot leven werd gewekt in de jaren ’90, nadat Lansford naar Duitsland was verhuisd. Inmiddels is er door de punkers genoeg bier gedronken om helemaal los te gaan. Vooral I Like Drugs valt in de smaak. Toch blijft de concentratie van de punkliefhebbers niet de hele set aanwezig. Het wordt langzaamaan leger en leger op de dansvloer. Met een ode aan Ronnie James Dio komt er een eind aan een avond hardcore/punk in OCCII.

Gezien: Wanderlust, Yawp! en The Simpletones, OCCII, vrijdag 28 januari 2011