OCCII springt niet direct in het oog als je er langsfietst. Gelukkig verklapt de lange rij met hippe mensen aan de achterkant van het Vondelpark waar Suuns en Sleep Party People hun concert geven.

Eenmaal in de rij spreken meerdere mensen hun verbazing uit over de opkomst. “Bizar, ik heb het hier nog nooit zo druk gezien.” “Zouden we er überhaupt nog wel inpassen?” Deze vrees was gegrond, want voordat het voorprogramma ook maar begonnen was, zette Subbacultcha (de host van de avond) al op Twitter dat het uitverkocht was.

Klokslag half tien betreedt Sleep Party People het podium. Een vreemde gewaarwording: vier volwassen mannen met zwarte hoodies en witte konijnenmaskers op. Ze beginnen rustig. Het is een bijna hypnotiserende ervaring door de mix van electronica, de konijnenmaskers en de vervormde stemmen van de mannen die het ene moment klinken als kinderstemmetjes en het andere als diepe mechanische robotstemmen. Helaas maakt dit op een groot deel van het publiek totaal geen indruk en staat driekwart van de zaal buiten te roken als de muziek meer dansbaar wordt. De electronische beats en de drums worden steeds harder en samen met de krachtige synthesizers en meer noise komt de zaal los.

De muziek zelf is niet erg vernieuwend: fijn om naar te luisteren, maar het blijft redelijk aan de oppervlakte qua instrumentatie en simpelheid van de liedjes. De mannen moeten het echt van hun performance hebben. De outfits , de strakke gezichten en nul interactie met het publiek maakten het enorm spannend om naar te kijken. Na het laatste nummer gaan de maskers af. Het is ontwapenend om zulke lieve jongens achter de maskers vandaan te zien komen. Lachend en oprecht dankbaar voor de overweldigende opkomst.

Na een korte pauze is het tijd voor het hoofdprogramma Suuns. In no time staat de zaal weer bomvol. De band begint goed met oorverdovende synthesizers die langzaam overgaan in het dansbare Sweet Nothing. De harde eindnoot wordt doorgezet in de volgende nummers en evolueert in een new rave-achtige beat. De nummers blijven hard en dansbaar en rustige nummers van het album Zeroes QC worden vermeden. Spannende synthesizers en steeds aanzwellende drums en gitaren zorgen voor een herhaaldelijke climax. De poppy gitaarpartijen zijn een fijn contrast met het overheersende electro geluid.

Het is duidelijk dat het publiek enkel en alleen voor Suuns komt .Al na het tweede nummer vormt zich de eerste pit. Kleine faux pas: het spelen van het commerciële PVC valt niet in goede aarde bij het publiek. Verder geen kwaad woord over de mannen van Suuns. Ze gaan op in hun muziek en zanger Ben Shemie zingt zijn teksten met een haast maniakale blik in zijn ogen terwijl het zweet van zijn gezicht af druppelt.

Dit optreden in OCCII zal zeker niet het laatste optreden van Suuns in Amsterdam zijn. Deze band verdient een grote zaal en nog veel grotere festivals.

Gezien: Sleep Party People, Suuns, OCCII, vrijdag 25 februari 2011