Bij aankomst heerst er in het oude Volkskrant gebouw in eerste instantie wat verwarring. Het kan namelijk zomaar zijn dat je op de vijfde etage tussen allerlei “famous people” bij de pre-party van Gikkels zijn albumrelease belandt. De studio van Killing Skills oogt gezellig en er hangt een ontspannen sfeer. Gikkels en zijn vrienden drinken wat en luisteren naar tracks, ter voorbereiding op het optreden.

Op naar de zevende etage. Ook hier hangt een ontspannen vrijdagavond sfeer. Mensen buiken nog wat uit en wachten op wat gaat komen. Als er om half twaalf nog geen teken van Gikkels is, begint het publiek wat ongeduldig heen en weer te schuifelen. Eindelijk is het dan twaalf uur. De mics worden getest en de party kan beginnen.

Een net in het pak gestoken Gikkels heeft net weer een vriend begraven. Dat hij bij deze release van zijn eerste album Uit Mijn Concon Gekropen daardoor een gemengd gevoel heeft, is te begrijpen. Het publiek herdenkt de vriend met een gepast R.I.P. waarna de beats worden ingezet.

Bij het derde nummer komt er wat afwisseling met een rustige track, “chill chill chill” zingen Gikkels en zijn maat ons toe. Hier en daar stijgt er een dikke wietwolk boven de mensen uit. Het overtuigende “koene” - dat herhaaldelijk door de vaste fans wordt geroepen - maakt duidelijk dat Gikkels hier niet alleen is gekomen. Ook op het podium staan vrienden hem bij. Van de winnaar van de grote prijs KaliBwoy bij “Alle vuisten in de lucht”, tot volgens Gikkels ondergewaardeerde artiesten als Michael Bryan. Helaas is het geluid gedurende het optreden slecht en is het soms moeilijk te verstaan wie Gikkels nu precies naast zich heeft staan. Dat al zijn muzikale vrienden in het zonnetje worden gezet is enigszins aandoenlijk. Gikkels steekt zijn respect voor hen niet onder stoelen of banken.

Wel is duidelijk dat Linda Wagenmaker er vanavond helaas niet bij kan zijn. Gelukkig speelt Gikkels wel hun duet “Oprechte liefde”. Het nummer zorgt op YouTube voor kippenvel, maar in deze setting en met dit geluid valt de tekst helaas slecht te verstaan. De track “Belachelijk” met pompende beats is een verademing voor het publiek. Wederom onverstaanbaar, maar alle handjes zijn in de lucht.

Groot minpunt tijdens deze albumrelease was het slechte geluid, waardoor veel van Gikkels’ nummers niet uit de verf kwamen. Hierdoor voelde een deel van het publiek zich genoodzaakt nog even rustig met elkaar de week door te spreken. Aan Gikkels en zijn vrienden heeft het in ieder geval niet gelegen, zij waren vol overtuiging. Nog een paar van die vette tracks zoals “Belachelijk” en hij zal menig zaal in Nederland laten springen. Voor vanavond kan hij terugkijken op een geslaagde releaseparty. Om zijn teksten en nummers beter over te brengen, is er in het vervolg wel beter geluid gewenst.