Terwijl de oneliners over de meisjes van Secret Love Parade je om de oren vliegen – ‘als ik eierstokken had zouden ze hiervan gaan rammelen’ en ‘menopauzepop voor bij de muntthee’ – staat de voorste rij zichtbaar te genieten van de lieve, experimentele, dromerige maar brave meisjespop. Toch komt de bijzondere stijl van Secret Love Parade, die volgens henzelf ergens tussen het koele van The Knife en het warme, dromerige van Belle and Sebastian te plaatsen is, in een setting als deze helaas niet helemaal over. De dames weten dan ook het grootste deel van het publiek niet te boeien. Het zal Aino Vehmasto
(toetsen en zang) en Janna Coomans (gitaar en zang) echter weinig deren: “We zijn allerlei nieuwe dingen aan het proberen; soms lukt het, maar soms ook niet.” Na dit optreden, wat een van de weinige is de komende tijd, zullen ze een periode van een teruggetrokken bestaan tegemoet gaan in de zomer, om hun nieuwe plaat op te nemen. “Nee, geen festivals helaas.” In welke studio en met welke producer weet het duo nog niet. Wel duidelijk is dat het album, net als het voorgaande, onder indielabel Snowstar Records uit zal komen. En aan 3VOOR12/Amsterdam durven de dames te vertellen dat het album toch echt in het najaar uit moet komen. “Zo, nu hebben we het gezegd en nu moet het ook.”
Ondertussen hebben de mannen van Moss het podium beklommen zonder gitarist Bob Gibson; hij ontbreekt vanavond. Als de geoliede machine die ze inmiddels zijn zetten ze voor de zoveelste keer een show neer waar je u tegen zegt. De band zit inmiddels midden in het opnameproces van het derde album. Vanavond brengen ze naast hits als I Apologize (Dear Simon) en I Like The Chemistry ook nieuw werk ten gehore. De routine, die er inmiddels in zit bij Marien Dorleijn en zijn mannen, maakt het optreden verrassend genoeg niet saai. De nieuwe nummers, die duidelijk nog steeds in de lijn van Never Be Scared/Don’t Be A Hero liggen, zijn het kersje op de taart. Met een geheel eigen versie van de foute ‘90s hit No Limit sluit Moss alweer een ijzersterke set af.
Terwijl de illustere Vrederick zich al fotograferend stort in het feestgedruis op de dansvloer, vertelt Nick Helderman ons hoe het met hem gaat. Van beide fotografen hangen vanavond grote prints van hun zwart-wit foto’s aan de muren van de Chicago Social Club. Jonge, succesvolle popfotograaf Nick had in 2007 zijn eerste expositie in Amsterdam (zie hier). Nick werkt in Amsterdam, maar voelt zich niet Amsterdams. “Nee, ik ben zo veel op tour en kom oorspronkelijk uit Leeuwarden. Ik geloof niet dat ik me ooit echt Amsterdams heb gevoeld, zeker het laatste jaar niet.” Nick heeft ervaring met zowel Amsterdamse/Nederlandse bands, als met Amerikaanse en Engelse. “Er zijn veel verschillen, maar hoe ik dat moet duiden weet ik niet. Ik denk dat de drang om muziek te maken, zonder op een bepaalde status uit te zijn in Amerika en Engeland groter is.”
Gezien: Converse Party met Secret Love Parade en Moss, Chicago Social Club, woensdag 27 april 2011