Jungle By Night, een jonge band vers uitverkozen voor 3voor12 Selecteert. Deze avond presenteert de negenkoppige band haar naamloze debuut in een afgeladen zaal van de Melkweg. Een avondvullend programma met voorafgaand een diner door Hotmamahot en aansluitend de mogelijkheid om te dansen tot diep in de nacht.
Na het diner wordt de uitverkochte zaal opgewarmd door de Afrikaanse ritmes van Omo Laresso Worldbeats. Een podium vol met een arsenaal aan trommels en ander slagmateriaal. Vier vrouwen voorzien de swingende uptempo nummers van Afrikaanse dans. Dat alles tegen het decor van een oerwoud, zorgt voor het gevoel dat je jezelf daadwerkelijk in de Afrikaanse binnenlanden begeeft.
Zodra in de andere zaal het rustige concert van James Blake is afgelopen, barst het geweld van Jungle By Night los. Onder luid gegil van alle meisjes in de zaal betreden de jongens het podium. De eerste noten van het nummer vallen volledig weg onder het aanhoudende gegil en geklap. Zo op het eerste gezicht lijkt dat een bizar gegeven. Een zaal die bijna ontploft voor een paar jongens, die in de gangen van een gemiddelde middelbare school helemaal niet op zouden vallen. Toch merk je, als ze goed op weg zijn met het eerste nummer, dat dit volledig terecht is. De muziek klopt, het swingt, en vanaf de eerste noten hebben ze de hele zaal aan het dansen.
De groep is jong, tussen de 16 en 22 jaar oud, en zo is het publiek ook. Het voelt een beetje als een schoolfeest van vroeger. Eentje waar de band van begin tot eind de touwtjes in handen heeft. Als de energie in de zaal inkakt, weten ze dat het grootste gedeelte van de tijd feilloos terug te pakken. Als de band vraagt om te klappen, dan klapt het publiek enthousiast mee. Dat geldt ook voor zang en dans.
Dan de muziek, vrolijke afrobeat en funk met prachtige solo’s. Waarbij vooral de trompet, bespeelt door Bo Floor, en de mondharmonica solo van toetsenist Pyke Pasman eruit springen. De muziek gaat van voornamelijk druk en wild naar rustige goed opgebouwde nummers. Bijzonder is dat de band stuk voor stuk elkaar wil laten stralen. Wanneer iemand een solo speelt is de volledige aandacht op diegene gericht, zelfs als gitarist Jac van Exter tijdens zijn solo kijkt alsof hij liever achter het decor wil weg kruipen.
Enige kritische noot tijdens deze fantastische avond is dat de jongens nog beter moeten kijken naar de opbouw van hun set. Tot ongeveer de helft van het optreden lukt het ze om de energie in de zaal op peil te houden. Dan spelen ze een nummer dat vertaald in het Nederlands Goedenavond heet. Dit nummer bouwt op tot een enorm explosief hoogtepunt. Waarbij drummer Sonny Groeneveld zijn moment pakt door vanaf het podium het publiek in te duiken. Dit voelt als het einde van de avond, waarna de band vervolgens vrolijk door blijft spelen. Vanaf dan is te merken dat de aandacht en de energie begint te verslappen.
Met twee toegiften, een onverwachte ronde door de zaal, en nog een laatste toegift op het podium lijkt er geen einde aan te komen. Het is een zeer geslaagde avond te noemen en een droompresentatie voor deze jonge groep jongens. Een band die we deze zomer hopelijk op veel plaatsen terugzien.
Gezien: Jungle By Night, 7 april in de Melkweg